ترجمه قرآن (رهنما): تفاوت میان نسخه‌ها

مترجم در مقدمه‌ای مفصّل (هشتاد صفحه) به توضیح برخی از اصطلاحات و گزارشی از تاریخ قرآن و ویژگی‌های قرآن پرداخته و در بخشی دیگر، تأثیر قرآن در ادب فارسی را بررسی کرده و نمونه‌هایی از شعر فارسی نیز ذکر کرده است. در متن کتاب، در آغاز هر سوره، شرحی در معرفی آن سوره آورده و آیات آن را دسته‌بندی موضوعی کرده است. مترجم در هر صفحه از کتاب، متن عربی را در ستونی در سمت راست آورده و در ستون سمت چپ، ترجمه فارسی آن را ذکر کرده و در پانوشت هر صفحه، توضیح و تفسیری درباره برخی از آیات و کلمات آورده است.<ref>حلبی، علی اصغر، «رهنما، زین العابدین»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref>  

رهنما در تهیه ترجمه قرآن، همان گونه که در مقدمه اشاره کرده، مخاطب عام را درنظر داشته است. بنابه گفته رهنما، او همچنین کوشش کرده که ترجمه اش را هرچه بیشتر به متن نزدیک کند و تاحد امکان ترکیب‌بندی جملات، سبک اِنشا و رنگ‌آمیزی کلمات و اختصار قرآن شریف را حفظ کند و از ترجمه تحت اللفظی و ترجمه به معنی دوری کند. او هر جا ناچار به ترجمه به معنی شده ترجمه تحت اللفظی آیه را در زیرنویس همان صفحه آورده است تا خواننده را از جمله‌بندی اصلی آگاه سازد و نیز هر کجا ناگزیر به افزودن کلمه ای بر ترجمه بوده آن کلمه را در میان دو هلال قرار داده است تا از متن جدا گردد. او در مواردی که لازم دانسته از تفسیرهای قدیم و جدید در زیرنویس استفاده کرده است.<ref>حلبی، علی اصغر، «رهنما، زین العابدین»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref>  

زین‌العابدین رهنما نویسنده، مترجم قرآن در سال ۱۲۷۳ش در نجف یا کربلا به دنیا آمد. وی فرزند شیخ العراقین مازندرانی و نوه شیخ زین‌العابدین مازندرانی بود. رهنما پس از تحصیل در مکتب خانه، در حوزه علمیه نجف، فقه و اصول و ادبیات فارسی و عربی خواند. در ۲۲سالگی به همراه برادرش (رضا تجدد) به تهران نقل مکان کرد و از لباس روحانیت بیرون آمد.<ref>حلبی، علی اصغر، «رهنما، زین العابدین»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref>

رهنما از نزدیکان رضاشاه بود و در حکومت او، نخست مأموریت یافت برای معرفی تحولات سیاسی جدید ایران به اروپا برود. با این حال، در ۱۳۱۴ش، به همراه چند تن دیگر (از جمله برادرش) به اتهام توطئه علیه سلطنت به زندان افتاد و چندی بعد به لبنان تبعید شد. رهنما در لبنان به مطالعه و نگارش پرداخت و کتاب مشهورش، یعنی ''پیامبر''، را در آنجا به پایان رساند. او در آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی به ایران بازگشت. وی در ۱۳۵۱ش برای نگارش کتاب‌های ''پیامبر'' و ''زندگانی امام حسین'' از دولت فرانسه نشان کماندور را دریافت کرد. رهنما در ۱۲ تیر ۱۳۶۸ش در تهران درگذشت. رهنما علاوه بر فعالیت سیاسی و انتشار نشریه، مقالات و کتاب‌های متعددی نوشت که از میان آنها، دو رمان تاریخی او، درباره زندگی پیامبر(ص) و امام حسین(ع)، و ترجمه قرآن برایش شهرت بسیار درپی داشت.<ref>حلبی، علی اصغر، «رهنما، زین العابدین»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ذیل مدخل.</ref>