trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
جز
←حرمت سفر به سوی زیارت: اصلاح ارقام
(اصلاح ارقام) |
جز (←حرمت سفر به سوی زیارت: اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== حرمت سفر به سوی زیارت == | == حرمت سفر به سوی زیارت == | ||
نظر وهابیان مبنی بر اینکه آنان اصل زیارت را هم قبول ندارند، از عقیده آنان درباره سفر به سوی زیارت به دست می‌آید؛ زیرا آنان بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای سفر به سوی زیارت را حرام و بدعت دانسته و آن را شرک می‌شمارند. وهابی‌ها بر حرمت سفر ادعا کرده‌اند که مسلمانان بر این امر اتفاق دارند. آنان می‌گویند سخن علما نیز ظهور بیشتر بر این دارد که هیچ‌کسی نباید برای زیارت قبری از قبور سفر کند.<ref>ابن تیمیه الحرانی، أبو العباس أحمد عبد الحلیم، کتب ورسائل وفتاوی ابن تیمیه، مکتبه ابن تیمیه، چاپ دوم. بی‌تا، بی‌جا، تحقیق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی، ج۲۶ص۱۵۰.</ref> وهابی‌ها بر طبق حدیث {{متن عربی| | نظر وهابیان مبنی بر اینکه آنان اصل زیارت را هم قبول ندارند، از عقیده آنان درباره سفر به سوی زیارت به دست می‌آید؛ زیرا آنان بدون هیچ دلیل قانع کننده‌ای سفر به سوی زیارت را حرام و بدعت دانسته و آن را شرک می‌شمارند. وهابی‌ها بر حرمت سفر ادعا کرده‌اند که مسلمانان بر این امر اتفاق دارند. آنان می‌گویند سخن علما نیز ظهور بیشتر بر این دارد که هیچ‌کسی نباید برای زیارت قبری از قبور سفر کند.<ref>ابن تیمیه الحرانی، أبو العباس أحمد عبد الحلیم، کتب ورسائل وفتاوی ابن تیمیه، مکتبه ابن تیمیه، چاپ دوم. بی‌تا، بی‌جا، تحقیق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی، ج۲۶ص۱۵۰.</ref> وهابی‌ها بر طبق حدیث {{متن عربی| ا تشد الرحال الا لثلاثة مساجد مسجد | ||
الحرام ومسجدي هذا والمسجد الأقصى<ref>احمد بن حنبل، مسند أحمد، بیروت، دار صادر، بی‌تا، ج۲، ص۲۷۸.</ref>|ترجمه= سفر نمی‌شود مگر به سوی سه مسجد؛ مسجد النبی، مسجد الاقصی و مسجدالحرام.}} سفر به سوی زیارت را حرام می‌دانند و می‌گویند هیچ‌یکی از ائمه مذاهب در این حکم اختلاف ندارد. صحابه نیز از حدیث {{متن عربی|لاتشدالرحال}} منع سفر را فهمیده‌اند. وهابی‌ها ادعا کرده‌اند که جمهور علماء سفر به سوی غیر مساجد سه‌گانه را جایز نمی‌دانند و برخی از متأخرین را مانند سبکی، ابو حامد غزالی، ابو محمد مقدسی و دیگران که آن را جایز دانسته و موجب تقرب به خدا می‌دانند از بدعت گذاران شمرده و این حکم آنان را مخالفت با احادیث و خرق اجماع تلقی نموده‌اند.<ref>سلیمان بن عبدالله بن محمد بن عبدالوهاب، شرح کتاب التوحید، الریاض، مکتبه الریاض الحدیثه، بی‌تا، ص۳۱۲.</ref> | |||
اگر زیارت قبور جایز باشد هیچ دلیلی نمی‌تواند سفر به سوی زیارت را منع کرده، آن را به بدعت و حرام تبدیل کند؛ بنابراین اگر خود زیارت بدعت و حرام نباشد و از نظر ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب هیچ محذور شرعی نداشته باشد، پس سفری که هیچ شائبه حرمت و بدعتی در آن نیست، هیچ دلیلی وجود ندارد که با قصد زیارت، به کار حرام و امر غیر مشروع تبدیل شود. پس معلوم می‌شود که از نظر آنان خود زیارت مشکل دارد که سفر به سوی آن را حرام و بدعت می‌دانند. | اگر زیارت قبور جایز باشد هیچ دلیلی نمی‌تواند سفر به سوی زیارت را منع کرده، آن را به بدعت و حرام تبدیل کند؛ بنابراین اگر خود زیارت بدعت و حرام نباشد و از نظر ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب هیچ محذور شرعی نداشته باشد، پس سفری که هیچ شائبه حرمت و بدعتی در آن نیست، هیچ دلیلی وجود ندارد که با قصد زیارت، به کار حرام و امر غیر مشروع تبدیل شود. پس معلوم می‌شود که از نظر آنان خود زیارت مشکل دارد که سفر به سوی آن را حرام و بدعت می‌دانند. | ||