trustworthy
۲٬۵۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش|Fabbasi}} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}آیا مصداق آیه «فَلِلَّهِ الْحُجَّه الْبالِغَه» حضرت امام مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) است؟ {{پایان سوال}} | |||
{{سوال}} | |||
آیا مصداق آیه «فَلِلَّهِ الْحُجَّه الْبالِغَه» حضرت امام مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) است؟ | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|غدیر|واژه‌ها}} | {{درگاه|غدیر|واژه‌ها}} | ||
'''حُجَّت بالِغه''' دلیل رسایی دانسته شده که قابل شک و تردید نباشد. حجت بالغه در آیه ۱۴۹ [[سوره انعام]] ذکر شده است. | '''حُجَّت بالِغه''' دلیل رسایی دانسته شده که قابل شک و تردید نباشد. حجت بالغه در آیه ۱۴۹ [[سوره انعام]] ذکر شده است. پیامبران الهی، حضرت محمد(ص)، جانشینان الهی حضرت محمد(ص)، حضرت مهدی(ع) در عصر غیبت، مصداق‌های حجت بالغه دانسته شده‌اند. در حدیث لوح، حجت بالغه از اوصاف [[امام(ع)]] شمرده شده است. | ||
در | در برخی روایات، حجت بالغه، در شکل یک استدلال از طرف پروردگار برای مردم دانسته شده است. | ||
== متن آیه == | |||
== آیه | |||
{{قرآن بزرگ|قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ | {{قرآن بزرگ|قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ | ||
| سوره = انعام | | سوره = انعام | ||
| خط ۱۴: | خط ۲۲: | ||
| ترجمه = بگو دلیل و برهان رسا [که قابل ردّ، ایراد، شک و تردید نیست] مخصوص خدا است، و اگر خدا می‌خواست قطعاً همه شما را [به طور جبر] هدایت می کرد. | | ترجمه = بگو دلیل و برهان رسا [که قابل ردّ، ایراد، شک و تردید نیست] مخصوص خدا است، و اگر خدا می‌خواست قطعاً همه شما را [به طور جبر] هدایت می کرد. | ||
}} | }} | ||
== مصداق حجت بالغه == | |||
مشرکان در مقابل دعوت پیامبران الهی، بهانه آورده و خود را تبرئه می‌کردند که اگر خدا مىخواست، نه ما مشرك مىشديم و نه پدران ما؛ و نه چيزى را تحريم مىكرديم» كسانى كه پيش از آنها بودند نيز، همين گونه دروغ مىگفتند و سرانجام (طعم) كيفر ما را چشيدند. <ref>سوره انعام، آیه148 {{قرآن|سَيَقُولُ الَّذينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَكْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَيْءٍ كَذلِكَ كَذَّبَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّى ذاقُوا بَأْسَنا قُلْ هَلْ عِنْدَكُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَخْرُصُونَ}}</ref> قرآن در پاسخ این بهانه‌جویان می‌گوید: {{قرآن|قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ| ترجمه = بگو دلیل و برهان رسا [که قابل ردّ، ایراد، شک و تردید نیست] مخصوص خدا است، پس اگر خدا می‌خواست قطعاً همه شما را [به طور جبر] هدایت می‌کرد. | سوره = انعام| آیه = ۱۴۹}} | |||
'''حُجَّت بالِغه''' دلیل رسایی دانسته شده که قابل شک و تردید نباشد و در هر عصری مصداق‌هایی دارد که حجت بالغه دانسته شده‌اند. | |||
# پیامبران الهی | |||
# حضرت محمد(ص) | |||
# جانشینان الهی حضرت محمد(ص) | |||
# حضرت مهدی(ع) در عصر غیبت | |||
براساس روایتی، [[امام علی(ع)]] خود و [[اهل بیت(ع)]] را حجت بالغه (دلیل رسا) برای مخلوقات زمین دانسته است.<ref>صفار، محمد، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد(ص)، قم، مکتبة آیه‌الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق، چاپ ۲، ج۱، ص۱۰۴، حدیث ۶.</ref> در روایتی دیگر نیز [[امام صادق(ع)]]، امام علی(ع) را حجت بالغه خوانده است.<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج۱، ص۱۹۶و ص۱۹۹.</ref> | |||
در روایتی، حجت بالغه از اوصاف [[امام(ع)]] شمرده شده<ref>کلینی، محمد، الکافی، ج۱، ص۲۰۰؛ ابن بابویه، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۱۰، باب ۲۸.</ref> و در [[لوح حضرت فاطمه(س)]] نیز با این وصف، آمده است.<ref>ابن بابویه، محمد، عیون اخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۴۳، باب ۶، حدیث ۲.</ref> | |||
در برخی روایات، حجت بالغه، در شکل یک استدلال از طرف پروردگار برای مردم دانسته شده است.<ref>شیخ مفید، الأمالي، ص۲۲۸، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق،</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۳۷: | خط ۶۰: | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت =ج | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:مفردات قرآن]] | [[رده: مفردات قرآن]] | ||