اهل سنت از دیدگاه وهابیت: تفاوت میان نسخه‌ها

فرقه وهابیت اهل سنت را منحصر در وهابیت می‌داند. این فرقه مسلمانان از جمله اهل سنت را تکفیر نمودهو کشتن آنان را مباح می دانند. از دیدگاه فرقه وهابیت تقلید از مذاهب چهارگانه بدعت است و همچنین مکاتب کلامی اهل سنت را مردود می شمارند. این فرقه در عین حالی که پیروی از مذاهب چهارگانه و مکاتب کلامی اهل سنت بدعت و غیر مشروع می داند، خود شان از سلف پیروی می کنند.  

محمد بن عبد الوهاب مؤسس فرقه وهابیت در ابتدای کار هنگامی که به تبلیغ مذهب خود و دعوت مردم به سوی این مذهب آغاز نمود، کتاب کوچکی را در دست گرفت و گفت خدا را شاهد می‌گیرم که من پیرو این کتاب هستم و هر چه در آن هست حق است. در این هنگام علی بن ربیعه که از قوم تمیمی و اهل سنت بود از او پرسید اگر کسی این کتاب را نپذیرد چه کار کنیم؟ گفت کار را با شمشیر حل می‌کنیم. علی بن ربیعه سؤال کرد چگونه کسی با نپذیرفتن این کتاب مستحق قتل می‌شود؟ محمد بن عبدالوهاب گفت به خاطر اینکه آنان مشرک و کافرند. بعد از پراکنده شدن جمعیت، محمد بن عبد الوهاب به خانه برگشت و پسر عمویش عبدالله بن حسین پیش او آمد و گفت: آیا این راست است که تو با این مذهب خودت خروج می‌کنی؟ گفت بلی. پسر عمویش گفت به خدا قسم اگر یک نفر از بنی سنان را به این مذهب دعوت کنی سرت را از بدنت جدا می‌کنم. در همین روز بین او و پسر عمویش جنگی در گرفت و عده ای کشته شدند.<ref>محمد بن عبد الوهاب، عزیز العظمه، (المنتخب من مدونات التراث)، عربستان، ریاض، ‌بی‌تا، بی‌نا، ص۱۱۹.</ref>

محمد بن عبد الوهاب بعد از این که خروجش را علیه مسلمین عملی می‌کند می‌گوید: شرک مسلمانان غلیظ تر از شرک بت‌پرستان زمان جاهلیت است.<ref>محمد بن عبدالوهاب، کشف الشبهات، ریاض، وزارت الشئون الاسلامیه،چ۶،۱۴۲۰ق، ص۳۳-۳۴.</ref> وهابی ها به حدّی در تکفیر مسلمانان و اهل سنت افراط نموده‌اند که حتی عبادات آنان را که قبل از وهابی شدن شان انجام داده بودند باطل می‌شمارند. زینی دحلان می‌گوید: محمد بن عبدالوهاب کسانی را که از مذهب او پیروی می‌کردند و قبلاً فریضه حج را انجام داده بودند، وادار می‌ساختند که عمل حج را اعاده کند به آنها می‌گفت حج اول آنان در حال شرک بوده و باطل است. همچنان به کسانی که به مذهب او می‌گرویدند پس از ادای شهادتین می‌گفت شهادت سوم را هم به زبان جاری کنند و بگویند که قبلاً کافر بوده‌ایم و پدر و مادر ما نیز در حال کفر از دنیا رفته اند. اگر کسی این شهادت را به زبان جاری نمی‌ساخت دستور قتلش داده می‌شد. او به طور آشکار می‌گفت مسلمانان شش صد سال کافر بوده‌اند و غیر از پیروان خود بقیه مسلمانان را مشرک و کافر می‌دانستند و خون و مال شان را حلال و مباح می‌شمردند.<ref>دحلان، سید احمد بن زینی، خلاصه الکلام فی بیان امراء البلد الحرام، مکتبه الکلیات الازهریه، ۱۳۹۷ق، ص۳۳۸ـ ۳۴۰.</ref>

وهابیت کشتن اهل سنت و علما آنان را مباح می‌دانند، ابن عابدین یکی از علمای معروف حنفی مذهب اهل سنت می‌گوید: فرقه وهابی تمام اهل سنت را کافر دانسته و فقط خودشان را موحد می‌پندارند و به طور کلی هر کس با اعتقاد آنان مخالف باشد از دیدگاه آنها مشرک و کافر است و به همین دلیل کشتار اهل سنت و علمای آنان را مباح دانسته اند.<ref>ابن عابدین، حاشیه رد المختار، ۴/۴۴۹، بیروت، دار الفکر ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۴۹.</ref>

وهابیت هیچ یک از مذاهب فقهی اهل سنت (حنبلی، شافعی، مالكی و حنفی) را قبول ندارند همانگونه که فرقه‌های کلامی اهل سنت را که عبارت از اشاعره ، معتزله، ماتریدیه و تصوف هستند مردود می شمارد. وهابیت در اصول اعتقادی خود، پیرو محمد بن عبدالوّهاب هستند كه احیا كننده تفكرات ابن تیمیه بود، او معتقد بود كه آنچه كه از ظاهر آیات و روایات فهمیده می‌شود، عمل بدانها و اعتقاد به آن واجب است. از این رو طبق فهم خود فتوی داده و بر آن تعصّب می‌ورزید.

در مباحث فقهی وهّابی ها قائلند به اینكه باید به سلف صالح رجوع كرده و افكار و عقاید آنان را ملاك اجرا و عمل خود قرار دهیم، چون آنان در عصر نبوّت و نزول قرآن می‌زیسته اند و از آنجا كه مسلمین صدر اسلام سنّت پیامبر(ص) و قرآن كریم را بهتر درك می‌كردند، لذا فهم آنان برای ما حجت است. از این رو در واقع می‌خواهند بگویند كه ما تابع یك شخص نیستیم، بلكه تابع یك خط فكری به نام سلفیه یا سلفی گری هستیم.

سران وهابیت با تعابیر تندی به تقلید اهل سنت از مذاهب اربعه اعتراض کرده اند و ان را از مصادیق تقلید کورکورانه دانسته‌اند. ابن تیمیه در مورد تقلید از مذاهب اربعه می‌گوید: هر کس بگوید: من در فقه، شافعی هستم و از نظر کلامی، اشعری هستم، این دو سخن ضد هم هستند بلکه بالاتر از آن چنین اعتقادی از ارتداد محسوب می‌گردد.<ref>ابن تیمیه، مجموعه الفتاوی، محقق:عامر الجزار – انورالباز، دار الوفاء، ج۴، ص۱۰۶.</ref>

وهابیها بنابر ادعای خودشان برای فهم مسائل دینی به سلف صالح مراجعه می‌كنند این در حالی است كه در جاهایی كه نصّی وجود نداشته باشد به فتوای احمد بن حنبل مراجعه می‌نمایند. محمدبن عبد اللطیف یکی از نوادگان محمدبن عبد الوهاب در اواخر رساله پنجم از رسائل «الهدیه السنّیه» می‌نویسد: «مذهب ما، احمدبن حنبل است و ما مدعی اجتهاد و طرفدار آن نیستیم ،ولی اگر سنت وحدیث صحیحی از پیامبر بر ما معلوم گردد ،بدان عمل می‌کنیم و سخن هیچ کس را بر آن مقدم نمی‌داریم».<ref>امین، محسن، نقد و بررسی عقاید و اعمال وهابی ها، محقق: سید علوی، ابراهیم ، تهران، امیرکبیر، ١٣٨٧ش، ص۱۳۵.</ref>  

  | شاخه اصلی =  

  | شاخه فرعی۱ =  

  | شاخه فرعی۲ =  

  | شناسه =  

  | تیترها =  

  | لینک‌دهی =  

  | اولویت =  

  | کیفیت =