مطلاق بودن امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مِطلاق‌بودن امام حسن(ع)''' در برخی کتب روایی آمده است اما این روایات دارای اشکالات زیاد سندی و محتوایی هستند. مِطلاق یعنی کسی که زیاد طلاق داده است. گزارش‌های شایعه مطلاق بودن امام حسن(ع)، با معیارها و ویژگی‌های امامت، ناسازگار بوده، قابل پذیرش نیست. سخنرانی امام علی(ع) نیز که حکایت از اختلاف معصومان دارد که با مبانی اعتقادی شیعه و شخصیت امام حسن(ع)، ناسازگار بوده، مردود است. از منظر سیاسی نیز سخنرانی امیر مؤمنان(ع) علیه جانشین خود و تضعیف رهبری امّت و جامعه پس از خود، با بدیهیات سیاست‌ورزی، ناسازگار است. ترویج این شایعه در دوره بنی عبّاس برای ضربه زدن به رقبای سیاسی بوده است، ولی زمان آغاز شایعه و جاعل آن، مشخّص نیست.  

گزارش‌هایی در کتب روایی وجود دارد که امام حسن(ع) را «مِطلاق» (این واژه بر وزن «مِفعال»، از صیغه‌های مبالغه است؛ یعنی کسی که بسیار طلاق می‌دهد) معرفی می‌کند. این روایات، عدد این طلاق‌ها را با تفاوت فاحشی گزارش کرده‌اند و از این نظر مضطرب هستند. برخی از آنها اعدادی باورنکردنی مانند پنجاه طلاق را نقل کرده‌اند؛ اما بدتر از آن، سخنی است که به [[امام علی(ع)]] نسبت داده‌اند که به دلیل مطلاق بودن فرزندش، مردم را از تزویج دخترانشان به وی، بازداشته است. این گزارش‌ها چنان شگفت‌انگیزند که حتی برخی از محدّثان با گرایش اخباری‌گری نیز ـ مانند شیخ یوسف بحرانی ـ آنها را نپذیرفته‌اند.<ref>مسعودی، عبدالهادی، آسیب شناخت حدیث، قم، آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۹ش، ص۲۸۰.</ref>

[[فیض کاشانی]] نیز این روایت‌ها را نقل کرده است.<ref>فيض كاشانى، محمد بن شاه مرتضى‌ ، المحجة البيضاء، قم، موسسه النشر الاسلامي‌، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۳۰.</ref> در [[اعتبار کتاب کافی|اصول کافی]] آمده است<ref>شيخ كليني، الکافی، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۵۶.</ref>: «عبدالله بن سنان گوید: امام صادق(ع) فرمودند: امام علی ع بر منبر فرمود: «به حسن زن مدهید؛ چراکه او بسیار طلاق می‌دهد». پس مردی از قبیله هَمْدان برخاست و عرض کرد: «به خدا سوگند که به او زن خواهیم داد. او فرزند رسول خدا و فرزند امیر مؤمنان است؛ اگر خواست، نگه دارد و اگر خواست، طلاق دهد».<ref>مسعودی، عبدالهادی، آسیب شناخت حدیث، قم، آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر، ۱۳۸۹ش، ص۲۸۱.</ref>

این روایت‌ها هم در منابع حدیثی و تاریخی شیعی آمده و هم در کتب تاریخ اهل سنت. اولین کتاب حدیثی شیعه که این مطلب در آن نقل شده کتاب [[محاسن برقی]]، نوشته احمد بن ابی عبداللّه برقی (درگذشت: ۲۷۴ یا ۲۸۲ق) است. پس از محاسن، روایت‌هایی در این زمینه در کتاب کافی نوشته [[محمد بن یعقوب کلینی]] (درگذشت: ۳۲۹ق) نقل شده است. پس از کافی، این مضمون در کتاب [[دعائم الاسلام]]، نوشته نعمان بن محمد تمیمی قمی (درگذشت: ۳۶۳ق) آمده است. شیخ حرّ عاملی (درگذشت: ۱۱۰۴ق) در کتاب [[وسائل الشیعة]]، دو روایت کافی و روایت کتاب محاسن را نقل کرده است. پس از وی، [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در کتاب [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحارالانوار]] به نقل این احادیث پرداخته است. وی روایت محاسن و کافی را نقل کرده و به جز آن از مناقب ابن شهر آشوب نیز همین مضامین را روایت کرده است. همچنین [[محدث نوری]]، در کتاب مستدرک الوسایل، روایت کتاب دعائم الاسلام و مطلب نقل شده در مناقب ابن شهر آشوب را روایت کرده است. به جز کتب حدیث، در پاره‌ای از کتب تاریخی که شیعیان تحریر کرده‌اند نیز این مطلب بازگو شده است. [[ابن شهر آشوب]] (درگذشت: ۵۸۸ق) در کتاب مناقب از قوت القلوب ابوطالب مکی، آن را روایت کرده است. این مضامین در کتب حدیثی اهل سنت وجود ندارد اما در تعدادی از کتب تاریخی آنان روایت شده است. مانند: [[بلاذری]] (درگذشت: ۲۷۹ق) در انساب الاشراف؛ ابوطالب مکی (درگذشت: ۳۸۶ق) در قوت القلوب و [[ابوحامد غزالی]] (درگذشت: ۵۰۵ق) در احیاء العلوم.<ref>مهریزی، مهدی، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/3992/4595/33559/%D8%A2%DB%8C%D8%A7_%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85_%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D9%85%D8%AC%D8%AA%D8%A8%DB%8C_%D8%B9__%C2%C2%AB%C3%99%C2%85%C3%99%C2%90%C3%98%C2%B7%C3%99%C2%84%C3%98%C2%A7%C3%99%C2%82%C2%C2%BB_%C3%98%C2%A8%C3%99%C2%88%C3%98%C2%AF%C3%98%C2%9F آیا امام حسن مجتبی(ع) «مِطلاق» بود؟]»، مجله پیام زن، شماره ۷۶، ۱۳۷۷ش، به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه، بازدید: ۱۷ مهر ۱۴۰۳ش.</ref>