trustworthy
۹۳۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
«خدا او را رحمت كند، مرد مؤمن و عارف و عالم و راست گویی بود، كه اگر پيروز میشد وفا میكرد و اگر زمام امور را به دست میگرفت، میدانست آن را به دست چهكسی بسپارد.» | «خدا او را رحمت كند، مرد مؤمن و عارف و عالم و راست گویی بود، كه اگر پيروز میشد وفا میكرد و اگر زمام امور را به دست میگرفت، میدانست آن را به دست چهكسی بسپارد.» | ||
پس از قيام زيد و به خصوص به دنبال روی كار آمدن بنیعباس، بنیالحسن از بنیالحسين جدا شدند<ref>خطط | پس از قيام زيد و به خصوص به دنبال روی كار آمدن بنیعباس، بنیالحسن از بنیالحسين جدا شدند<ref>خطط مقريزی، ج ۴، ص ۳۰۷؛ نامه دانشوران، ج ۵، ص ۹۲؛ فوات الوفيات، ج ۱؛ ص ۲۱۰.</ref> و به بهانه زيد و فرزندش يحیی، روی كار آوردن يكی از بنیالحسن به نام محمد بن عبدالله بن الحسين بن حسن بن علی(ع) را مورد توجه خود قرار دادند.<ref>عيون اخبار الرضا، ج ۱، باب ۲۵؛ امالی صدوق، مجلس ۱۰، ص ۴۰؛ تنقيح المقال، ج ۱، ص ۴۶۸؛ سيره و قيام زيد بن علی، ص ۱۶۸.</ref> | ||
اينها به تدريج گروهی از شيعيان را نيز به دور خويش جمع كردند كه عنوان زيديه بر آنان نام نهاده شد .<ref>نثر الدر، ج ۱، صص ۳۵۲، ۳۵۳.</ref> | اينها به تدريج گروهی از شيعيان را نيز به دور خويش جمع كردند كه عنوان زيديه بر آنان نام نهاده شد .<ref>نثر الدر، ج ۱، صص ۳۵۲، ۳۵۳.</ref> | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
امام صادق(ع) در زمان منصور از شهرت علمی برخوردار بوده و مورد توجه بسياری از فقیهان و محدثان اهل سنت بوده است. طبيعی بود كه منصور با توجه به كينه شديدی كه نسبت به علويان داشت، آن حضرت را به شدت زير نظر گرفته و اجازه زندگی آزاد به او نمیداد. امام صادق(ع) نيز همانند پدرانش اعتقاد خود را داير بر اينكه امامت حق منحصر به فرد او بوده و ديگران آن را غصب كردهاند، پنهان نمیداشت. | امام صادق(ع) در زمان منصور از شهرت علمی برخوردار بوده و مورد توجه بسياری از فقیهان و محدثان اهل سنت بوده است. طبيعی بود كه منصور با توجه به كينه شديدی كه نسبت به علويان داشت، آن حضرت را به شدت زير نظر گرفته و اجازه زندگی آزاد به او نمیداد. امام صادق(ع) نيز همانند پدرانش اعتقاد خود را داير بر اينكه امامت حق منحصر به فرد او بوده و ديگران آن را غصب كردهاند، پنهان نمیداشت. | ||
ابن عنبه مینويسد: «منصور بارها تصميم به قتل آن حضرت گرفت ولی خدا او را حفظ كرد.»<ref>عمده الطالب | ابن عنبه مینويسد: «منصور بارها تصميم به قتل آن حضرت گرفت ولی خدا او را حفظ كرد.»<ref>عمده الطالب فی انساب آل ابی طالب، ص ۱۹۵.</ref> فعاليتهای امام به طور عمده در پنهانی انجام میگرفت و آن حضرت مكرر اصحاب خود را به كتمان و حفظ اسرار اهلبيت(ع) دستور میداد، چنانكه روايات زيادی در اين زمينه از آن حضرت نقل شده است.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۲، صص ۲۰۳ـ ۲۹۱.</ref>امام معمولا از رفت و آمد به دربار منصور جز در مواردی سرباز میزد و به همين سبب هم از طرف منصور مورد اعتراض قرار میگرفت.<ref>مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۳۰۷.</ref>چنانكه روزی به آن حضرت گفت: «چرا مانند ديگران به ديدار او نمیرود؟» امام در جواب فرمود: «ما كاری نكردهايم كه به جهت آن از تو بترسيم؛ و از امر آخرت پيش تو چيزی نيست كه به آن اميدوار باشيم؛ و اين مقام تو در واقع نعمتی نيست كه آن را به تو تبريک بگوييم و تو آن را مصيبتی برای خود نمیدانی كه تو را دلداری بدهيم، پس پيش تو چكار داريم؟»<ref>كشف الغمه، ج ۲، صص ۲۰۹- ۲۰۸؛ الامام الصادق(ع) ، ص ۱۴۱.</ref> بدينگونه بود كه امام نارضايی خود را نسبت به حكومت او ابراز میداشت. | ||
== منابع == | == منابع == |