برزخ متصل و برزخ منفصل: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:
عرفا با این برزخ مرتبط هستند و هر کسی به نسبت قوت و استعداد و صفای باطن می‌تواند احوال بندگان را مشاهده کند. و دیگری برزخی است که انسانها بعد از مردن، به آنجا انتقال می‌یابند و کمتر اتفاق می‌افتد که کسی با آنجا ارتباط برقرار کند.  
عرفا با این برزخ مرتبط هستند و هر کسی به نسبت قوت و استعداد و صفای باطن می‌تواند احوال بندگان را مشاهده کند. و دیگری برزخی است که انسانها بعد از مردن، به آنجا انتقال می‌یابند و کمتر اتفاق می‌افتد که کسی با آنجا ارتباط برقرار کند.  
{{جعبه گفتاورد
{{جعبه گفتاورد
| تراز = راست
| تراز = چپ
| عنوان = قیصری در مقدمه خود بر شرح تائیّه ابن فارض می‌گوید: با غیبت از عالم جسمانی، نخستین روزنه غیبی که به روی انسان گشوده می شود همین دریچه عالم مثال است که در این عالم هر کسی به نسبت قوت استعداد و صفای باطن می تواند احوال بندگان را مشاهده کند.
| عنوان = قیصری در مقدمه خود بر شرح تائیّه ابن فارض می‌گوید: با غیبت از عالم جسمانی، نخستین روزنه غیبی که به روی انسان گشوده می شود همین دریچه عالم مثال است که در این عالم هر کسی به نسبت قوت استعداد و صفای باطن می تواند احوال بندگان را مشاهده کند.
| اندازه قلم = بزرگ
| اندازه قلم = بزرگ
خط ۵۱: خط ۵۱:
| منبع =  
| منبع =  
}}
}}
بعد می گوید: آن برزخی که انسان پس از مفارقت از بدن جسمانی به آن وارد می شود، همین عالم مثال است. منتها آن جایگاهی از برزخ که انسان پس از مرگ به آن وارد می شود، غیر از آن برزخی است که از آن وارد دنیا شده است.
بعد می گوید: آن برزخی که انسان پس از مفارقت از بدن جسمانی به آن وارد می شود، همین عالم مثال است. منتها آن جایگاهی از برزخ که انسان پس از مرگ به آن وارد می شود، غیر از آن برزخی است که از آن وارد دنیا شده است.
بهشت و دوزخ و ثواب و عقاب نیز بر اساس احادیث صحیح، در همین عالم مثالی است و در این عالم است، نعمتهای قبر و سؤال نکیر و منکر در همان جا است. بحث و شنود چنانکه انبیاء خبر داده اند.<ref>یثربی، سید یحیی، عرفان نظری، ج۷، ص ۳۴۳.</ref>
بهشت و دوزخ و ثواب و عقاب نیز بر اساس احادیث صحیح، در همین عالم مثالی است و در این عالم است، نعمتهای قبر و سؤال نکیر و منکر در همان جا است. بحث و شنود چنانکه انبیاء خبر داده اند.<ref>یثربی، سید یحیی، عرفان نظری، ج۷، ص ۳۴۳.</ref>


trustworthy
۱۵۰

ویرایش