دعای نور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
سلمان فارسی گوید: من این دعا را فراگرفتم و به بیش از هزار نفر از اهالی [[مدینه]] و [[مکه]] که دچار تب شده بودند، تعلیم دادم و همه آنها به لطف خدا از تب نجات یافتند.<ref name=":0">ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref>
سلمان فارسی گوید: من این دعا را فراگرفتم و به بیش از هزار نفر از اهالی [[مدینه]] و [[مکه]] که دچار تب شده بودند، تعلیم دادم و همه آنها به لطف خدا از تب نجات یافتند.<ref name=":0">ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref>


سید بن طاووس این دعا را ذیل روایت مفصلی آورده است که سلمان فارسی بعد از رحلت [[رسول خدا(ص)]] با [[حضرت فاطمه(س)|حضرت زهرا(س)]] ملاقاتی داشت و بشارت‌هایی بهشتی توسط آن حضرت به سلمان داده شد. در پایان حضرت این دعا را نیز به سلمان یاد داد.<ref name=":0"/>برخی منابع فقط دعای نور را نقل کرده‌ و به بقیه روایت اشاره نکرده‌اند.<ref>ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹. قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، الدعوات (سلوة الحزین)، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، ۱۴۰۷ق، ص۲۰۸.</ref>
سید بن طاووس این دعا را ذیل روایت مفصلی آورده است که سلمان فارسی بعد از رحلت [[رسول خدا(ص)]] با حضرت فاطمه(س) ملاقاتی داشت و بشارت‌هایی بهشتی توسط آن حضرت به سلمان داده شد. در پایان، حضرت این دعا را نیز به سلمان یاد داد.<ref name=":0"/>برخی منابع فقط دعای نور را نقل کرده‌ و به بقیه روایت اشاره نکرده‌اند.<ref>ابن حمزه طوسی، محمد بن علی، الثاقب فی المناقب، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۴۱۹ق، ص۲۹۹. قطب الدین راوندی، سعید بن هبة الله، الدعوات (سلوة الحزین)، قم، مدرسه امام مهدی، چاپ اول، ۱۴۰۷ق، ص۲۰۸.</ref>


دعای حضرت زهرا(س) به دعای نور مشهور است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الأنوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۹، ص۶۷. قمی، عباس، سفینه البحار، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۴۹. ج۲، ص۴۵۵. ج۳، ص۹۹.</ref>به نظر می‌رسد دلیل این نامگذاری توسط علما، استفاده از کلمه '''«نور»''' در متن این دعا باشد که ده مرتبه تکرار شده است.
دعای حضرت زهرا(س) به دعای نور مشهور است.<ref>مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، بحار الأنوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۹، ص۶۷. قمی، عباس، سفینه البحار، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۱۴۹. ج۲، ص۴۵۵. ج۳، ص۹۹.</ref>به نظر می‌رسد دلیل این نامگذاری توسط علما، استفاده از کلمه '''«نور»''' در متن این دعا باشد که ده مرتبه تکرار شده است.
خط ۱۹: خط ۱۹:
دعای نور فقط برای از بین بردن تب می‌باشد و در متن روایت ثوابی برای آن ذکر نشده است. [[کفعمی]] در [[بلد الامین|کتاب بلد الامین]] این دعا را ذیل ذکرهای مستحبی شب و روز آورده است و اشاره‌ای به خواص آن یا برای از بین بردن تب نکرده است.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الأمین و الدرع الحصین - بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۵۱.</ref>
دعای نور فقط برای از بین بردن تب می‌باشد و در متن روایت ثوابی برای آن ذکر نشده است. [[کفعمی]] در [[بلد الامین|کتاب بلد الامین]] این دعا را ذیل ذکرهای مستحبی شب و روز آورده است و اشاره‌ای به خواص آن یا برای از بین بردن تب نکرده است.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی عاملی، البلد الأمین و الدرع الحصین - بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۵۱.</ref>


خواندن [[دعا]]های نقل شده علاوه بر آثار معنوی که دارد، آثار دنیایی هم دارد که باید با مراعات [[آداب دعا]] همراه باشد. ممکن است گاهی مصلحت الهی بر این باشد که دعای دنیایی زود مستجاب نشود که تسلیم اراده الهی شدن یکی از [[ویژگی مؤمنان در قرآن|ویژگی‌های مؤمنان]] راستین است.
خواندن دعاهای نقل شده علاوه بر آثار معنوی که دارد، آثار دنیایی هم دارد که باید با مراعات [[آداب دعا]] همراه باشد. ممکن است گاهی مصلحت الهی بر این باشد که دعای دنیایی زود مستجاب نشود که تسلیم اراده الهی شدن یکی از [[ویژگی مؤمنان در قرآن|ویژگی‌های مؤمنان]] راستین است.


==محتوای دعا==
==محتوای دعا==
trustworthy
۲٬۵۶۵

ویرایش