تفاوت تغافل با تساهل و تسامح: تفاوت میان نسخه‌ها

(ایجاد مدخل: تفاوت تغافل با تساهل و تسامح)
 
خط ۳۲: خط ۳۲:
# '''مایه سلامت اجتماعی:''' [[امام صادق(ع)]] فرمود: {{متن عربی|صَلَاحُ حَالِ‏ التَّعَايُشِ‏ وَ التَّعَاشُرِ مِلْ‏ءُ مِكْيَالٍ‏ ثُلُثَاهُ فِطْنَه وَ ثُلُثُهُ تَغَافُلٌ<ref>ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ص۳۵۹.</ref> |ترجمه=فضای معیشت ومعاشرت در صورتی سالم و صالح می‌شود که مانند پیمانه‌ای با دو سوم زیرکی و یک سوم تغافل پر گردد».
# '''مایه سلامت اجتماعی:''' [[امام صادق(ع)]] فرمود: {{متن عربی|صَلَاحُ حَالِ‏ التَّعَايُشِ‏ وَ التَّعَاشُرِ مِلْ‏ءُ مِكْيَالٍ‏ ثُلُثَاهُ فِطْنَه وَ ثُلُثُهُ تَغَافُلٌ<ref>ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ص۳۵۹.</ref> |ترجمه=فضای معیشت ومعاشرت در صورتی سالم و صالح می‌شود که مانند پیمانه‌ای با دو سوم زیرکی و یک سوم تغافل پر گردد».


تغافل در بین خانواده و مومنین کاربرد دارد. اما تغافل از دشمن عنادورز در فرهنگ اسلام ناپسند است. یکی از سیاست‌های تقابلی قرآن در برابر دشمنان عنادورز، سیاست ممنوعیت ارتباط جامعه اسلامی با دشمنان و همچنین چشم پوشی از تحرک آنهاست. قرآن ممنوعیت دوستی اهل ایمان با دشمنان را صادر کرده است: {{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّه وَ قَدْ كَفَرُوا بِما جاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً في‏ سَبيلي‏ وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتي‏ تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّه وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَيْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ|ترجمه= اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد! شما نسبت به آنان اظهار محبّت مى‌‏كنيد، در حالى كه آنها به آنچه از حقّ براى شما آمده كافر شده‏‌اند و رسول اللَّه و شما را به خاطر ايمان به خداوندى كه پروردگار همه شماست از شهر و ديارتان بيرون مى‏‌رانند؛ اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنوديم هجرت كرده‏ايد؛(پيوند دوستى با آنان برقرار نسازيد!) شما مخفيانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‌‏كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان يا آشكار مى‏‌سازيد از همه داناترم! و هر كس از شما چنين كارى كند، از راه راست گمراه شده است.|سوره= ممتحنه|آیه=۱}}
تغافل در بین خانواده و مومنین کاربرد دارد؛ اما تغافل از دشمن عنادورز در فرهنگ اسلام ناپسند است. یکی از سیاست‌های تقابلی قرآن در برابر دشمنان عنادورز، سیاست ممنوعیت ارتباط جامعه اسلامی با دشمنان و همچنین چشم پوشی از تحرک آنهاست. قرآن ممنوعیت دوستی اهل ایمان با دشمنان را صادر کرده است: {{قرآن|يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَ عَدُوَّكُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّه وَ قَدْ كَفَرُوا بِما جاءَكُمْ مِنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِيَّاكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِنْ كُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً في‏ سَبيلي‏ وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتي‏ تُسِرُّونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّه وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَيْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ يَفْعَلْهُ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبيلِ|ترجمه= اى كسانى كه ايمان آورده‌‏ايد! دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد! شما نسبت به آنان اظهار محبّت مى‌‏كنيد، در حالى كه آنها به آنچه از حقّ براى شما آمده كافر شده‏‌اند و رسول اللَّه و شما را به خاطر ايمان به خداوندى كه پروردگار همه شماست از شهر و ديارتان بيرون مى‏‌رانند؛ اگر شما براى جهاد در راه من و جلب خشنوديم هجرت كرده‏ايد؛(پيوند دوستى با آنان برقرار نسازيد!) شما مخفيانه با آنها رابطه دوستى برقرار مى‌‏كنيد در حالى كه من به آنچه پنهان يا آشكار مى‏‌سازيد از همه داناترم! و هر كس از شما چنين كارى كند، از راه راست گمراه شده است.|سوره= ممتحنه|آیه=۱}}


آنچه در اینگونه آیات نكوهش شده است، بدان معناست كه دوستي، سبب كشش روحي و بي‌ارادگي و تاثير و تاثر اخلاقي و مقهور شدن و خودباختگي در برابر بيگانگان شود. اما ابراز دوستي در معاشرت‌ها، با حفظ استقلال و شخصيت ديني، مانعي ندارد و مورد تشويق دين است:
آنچه در اینگونه آیات نكوهش شده است، بدان معناست كه دوستي، سبب كشش روحي و بي‌ارادگي و تاثير و تاثر اخلاقي و مقهور شدن و خودباختگي در برابر بيگانگان شود. اما ابراز دوستي در معاشرت‌ها، با حفظ استقلال و شخصيت ديني، مانعي ندارد و مورد تشويق دين است:
trustworthy
۲٬۴۶۰

ویرایش