انا ابن الذبیحین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
جمله «انا ابن الذبیحین»، که پیامبر(ص) فرموده، به چه معناست؟ می‌گویند امام رضا(ع) این اصطلاح را توضیح داده‌اند. آیا این مطلب صحیح است؟  
جمله «انا ابن الذبیحین»، که پیامبر(ص) فرموده، به چه معناست؟ می‌گویند امام رضا(ع) این اصطلاح را توضیح داده‌اند. آیا این مطلب صحیح است؟  
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}«أَنَا ابْنُ الذَّبِيحَيْن‏» (من فرزند دو قربانى هستم) جمله‌ای است از پیامبر(ص) که در آن خود را فرزند دو قربانی‌شده خوانده است. این عبارت در روایتی از امام رضا(ع) مورد تفسیر قرار گرفته است. به‌نقل از شیخ صدوق در [[عیون اخبار الرضا|کتاب عیون اخبار الرضا]]، حسن بن علی بن فضال، از اصحاب امام رضا(ع) از امام درباره معنا و مصداق ذبیحین می‌پرسد؛ امام(ع) مصداق این دو ذبیح را اسماعیل(ع)، پیامبر الهی و فرزند ابراهیم(ع) و عبدالله پدر رسول خدا(ص) به‌شمار می‌برد.
 
از تفسیر و تعیین مصداق امام رضا(ع) از عبارت «انا ابن الذبيحين‏» برای اثبات اینکه ذبیح در داستان ابراهیم(ع) اسماعیل بوده و نه اسحاق، آنچنان که یهودیان می‌گویند، استفاده شده است. مخاطب روایت رسول خدا(ص) که در آن خود را «انا ابن الذبيحين‏» امام علی(ع) است. محققان این روایت را روایتی معتبر دانسته‌اند.
 
==کلیات روایت==
==کلیات روایت==
عبارت «أَنَا ابْنُ الذَّبِيحَيْن‏» (من فرزند دو قربانى هستم) جمله‌ای است از پیامبر(ص) که در آن خود را فرزند دو قربانی‌شده می‌خواند. پیامبر(ص) در روایتی که مخاطب آن امام علی(ع) است این عبارت را استفاده کرده است.<ref>صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۸۶.</ref> ناصر مکارم شیرازی، محقق و مرجع تقلید شیعه، این روایت را معتبر دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۱۱۹.</ref>
عبارت «أَنَا ابْنُ الذَّبِيحَيْن‏» (من فرزند دو قربانى هستم) جمله‌ای است از پیامبر(ص) که در آن خود را فرزند دو قربانی‌شده می‌خواند. پیامبر(ص) در روایتی که مخاطب آن امام علی(ع) است این عبارت را استفاده کرده است.<ref>صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، مؤسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۸۶.</ref> ناصر مکارم شیرازی، محقق و مرجع تقلید شیعه، این روایت را معتبر دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۱۱۹.</ref>
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش