تفسیر القرآن الکریم (مصطفی خمینی): تفاوت میان نسخه‌ها

مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام خمینی در آذر ۱۳۰۹ در قم متولد شد. او در ۲۷ سالگی به درجه اجتهاد رسید. سیدمصطفی از ابتدای نهضت امام خمینی در ۱۳۴۲ش وارد فعالیتهای سیاسی شد. سیدمصطفی خمینی در علوم اسلامی جایگاه درخور توجهی داشت و به موازات فراگیری اصول و فقه، به فراگیری فلسفه، حکمت، کلام، عرفان، معانی، بیان، نجوم و هیئت، تاریخ، رجال و درایه و تفسیر نیز پرداخت. در حوزه علمیه نجف، با وجود اینکه قبلا مدارج علمی را طی کرده بود، در درس استادانی چون آیات سیدمحسن حکیم، محمدباقر زنجانی، سیدمحمود شاهرودی و سیدابوالقاسم خویی حاضر می شد. از دیگر ویژگیهای علمی سیدمصطفی، دیدگاه و روحیه نقادانه اش در زمینه علوم اسلامی بود.سیدمصطفی در ۴۷ سالگی در اول آبان ۱۳۵۶ در نجف و به طور ناگهانی درگذشت و پیکرش، پس از اقامه نماز میت توسط آیت اللّه خویی، در مقبره علامه حلّی، داخل حرم امیرمؤمنان علیه السلام، به خاک سپرده شد. پزشکان علت وفات را مسمومیت دانستند و برای روشن شدن امر پیشنهاد کالبدشکافی دادند که امام خمینی با آن مخالفت کرد. ساواک و دولت عراق علت مرگ او را بروز سکته قلبی اعلام کردند. اسامی برخی از آثار چاپ شده وی بدین شرح است: تفسیر القرآن الکریم در چهار جلد (تهران ۱۳۶۲ش)، تحریرات فی الاصول در سه جلد (تهران ۱۳۶۶ش) و تعلیقات علی الحکمة المتعالیة (تهران �۱۳۷۶ش).<ref>راعی گلوجه، سجاد، «خمینی مصطفی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران،  بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۶، ذیل مدخل.</ref>