پیش نویس:عزاداری ماه محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه را خالی کرد)
برچسب‌ها: خالی کردن واگردانی دستی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{سوال}}
امام حسین(ع) را روز دهم محرم شهید کرده اند پس چرا شیعیان از اول محرم عزاداری میکنند؟
{{پایان سوال}}
{{درگاه|امام حسین}}
مذهب [[مذهب شیعه در عصر ظهور|شیعه]] پیرو [[سنت پیامبر(ص)]] و اهل بیت(ع) است. به همین علت عملکرد ائمه اطهار(ع) برای شیعیان [[حجت شرعی]] و عملی دارد. همانطور که پیامبر هنگام تولد امام حسین(ع) و سالها قبل از [[عاشورا]] بر او گریست.<ref>عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۶</ref>و همچنین چون روش ائمه‌(ع) در بزرگداشت [[شهادت]] امام حسین(ع) از اول محرم بوده و ائمه(ع) از اول محرم دیگر نمی‌خندیدند و جامه‌ی عزا برتن می‌کردند.<ref> امالی صدوق ص ۱۱۱</ref> و نیز علمای شیعه هم در [[عصر غیبت]]، این سیره را ادامه دادند. ولذا ما شیعیان هم از این سیره پیروی میکنیم.


==سیره اهلبیت(ع)==
[[پرونده:عرش.jpg|بندانگشتی|جایگزین=اثر پیراهن در عرش استاد روح الامین|اثر پیراهن در عرش استاد روح الامین|252x252پیکسل]]
امام صادق(ع) در روایتی میفرماید: هنگامی که [[هلال ماه]] [[محرم]] دمیده می شود؛ [[ملائکه]] پیراهن امام حسین(ع) را خدمت حضرت زهرا(س) آورده و از [[عرش]] الهی آویزان می کنند، در حالیکه پاره پاره شده از ضربه های شمشیر و آغشته به خون است.
ما و شیعیانمان این پیراهن را با [[چشم بصیرت]]، و نه بصر می بینیم، پس اشک های ما سرازیر می شود.<ref>خصائص الزینبیه، ص۴۹</ref>
به نقل یکی از [[احترام صحابه از نگاه شیعه|صحابه]] امام رضا(ع) به نام ریان بن شییب، در روز اول محرم بر امام(ع) وارد شد. امام رضا(ع) متذکر به اغاز محرم شده و مصیبت های امام حسین(ع) را بیان کرده و سخنانی در فضیلت [[عزاداری امامان شیعه بر امام حسین(ع)|عزاداری]] بر ایشان ذکر کردند.<ref>عیون الاخبار، ج۱، ص۲۹۹</ref>
و در روایتی دیگر آمده است که امام رضا(ع) فرمودند: هنگامی که ماه محرم شروع می‌شد، دیگر کسی پدرم را خندان نمی‌دید و هر روز ناراحتی او بیشتر می‌شد تا روز دهم محرم. پس وقتی روز دهم می‌رسید، آن روز روز مصیبت و اندوه و گریۀ او بود.<ref>امالی صدوق، ص۱۲۸</ref>
==سیره علما==
آیت الله سید علی قاضی طباطبایی، [[عارف]]، و استاد اخلاق حوزه علمیه نجف، در [[مستحبات]] عزاداری و [[زیارت ائمه(ع) با معرفت|زیارت]] سیدالشهداء(ع) کوتاهی و غفلت نکنید و روضه هفتگی و لو دو سه نفره باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی ممکن نشد، دهه اول محرم ترک نشود.<ref>عطش، ص324، فرازی از وصیت نامه آیت الله قاضی</ref>
و همچنین آیت الله ملکی تبریزی [[عالم]] بزرگ شیعه فرمودند: سزاوار است حال دوستان [[آل محمد(ص)]] در دهه اول [[محرم الحرام]] تغییر نموده، و در دل و سیمای خود آثار اندوه و درد این مصیبت های بزرگ را آشکار نمایند. باید مقداری از لذت های زندگی را اعم از خوردن و نوشیدن و حتی خوابیدن به دست می آید ترک نموده، و مانند کسی باشند، که پدر یا فرزند خود را از دست داده است. نباید احترام ناموس بزرگ خدا و احترام [[«اول المسلمین» بودن پیامبر اسلام(ص)|پیامبر]](ص) و امام(ع)، کمتر از احترام خود و نزدیکانش باشد.
اگر کسی نتواند در تمام دهه محرم این کار را انجام دهد حداقل در روز تاسوعا و عاشورا و شب یازدهم دست از برخی لذایذ بردارد مثلاً نان خالی بخورد یا آب کمتر بنوشد و خود را بیاد آن روزهای سخت اهل بیت(ع) به سختی اندازد در هر روز مقداری از وقت خود را در مکان های عمومی به عزاداری بپردازد، و نیز در دهه اول محرم هر روز امام حسین(ع) را با [[زیارت عاشورا]] زیارت نماید.<ref>المراقبات، فصل اول</ref>
==منابع==
{{پانویس}}
{{شاخه
| شاخه اصلی =امام حسین(ع)
| شاخه فرعی۱ = عزاداری
| شاخه فرعی۲ = کربلا
}}
{{تکمیل مقاله
| شناسه = شد
| تیترها =شد
| ویرایش =شد
| لینک‌دهی = شد
| ناوبری =
| نمایه =
| تغییر مسیر = شد
| ارجاعات =
| بازبینی =
| تکمیل = شد
| اولویت =الف
| کیفیت =ب
}}
{{پایان متن}}
trustworthy
۱۸۲

ویرایش