trustworthy
۴۱۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
به گفته شارحان، امام علی(ع) در نامه ۳۱ نهجالبلاغه اگرچه امام حسن(ع) را مخاطب قرار داده، ولی هدف او مخاطب قرار دادن همه انسانها است. به باور آنان، امام علی(ع) خواسته است، عموم مردم از این نامه استفاده ببرند.<ref>عزالدین ابوحامد، ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۳۳۷، ج۱۶، ص۶۶.</ref> | به گفته شارحان، امام علی(ع) در نامه ۳۱ نهجالبلاغه اگرچه امام حسن(ع) را مخاطب قرار داده، ولی هدف او مخاطب قرار دادن همه انسانها است. به باور آنان، امام علی(ع) خواسته است، عموم مردم از این نامه استفاده ببرند.<ref>عزالدین ابوحامد، ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، اول، ۱۳۳۷، ج۱۶، ص۶۶.</ref> | ||
در این نامه ابتدا موقعیت وصیتکننده و پس از آن موقعیت وصیتشونده بیان شده است. از این مطلب استفاده شده که امام علی(ع) به عنوان امامی معصوم برای معصومی دیگر نامه ننوشته است. چه اینکه اگر اینگونه میبود مردم رغبتی به خواندن آن نداشتند و نامه را مربوط به دو معصوم میدانستند.<ref>مصباح یزدی، محمدتقی، پند | در این نامه ابتدا موقعیت وصیتکننده و پس از آن موقعیت وصیتشونده بیان شده است. از این مطلب استفاده شده که امام علی(ع) به عنوان امامی معصوم برای معصومی دیگر نامه ننوشته است. چه اینکه اگر اینگونه میبود مردم رغبتی به خواندن آن نداشتند و نامه را مربوط به دو معصوم میدانستند.<ref>مصباح یزدی، محمدتقی، پند جاوید، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۰، ص۱۷.</ref> به باور برخی، این نامه مکاتبهای نمادین بین یک پدر باتجربه با فرزندی کمترجمه و نیازمند راهنمایی است؛ البته اگر نقلی که مخاطب نامه را محمد بن حنفیه معرف کرده بپذیریم، این اشکال از ابتدا وارد نیست. | ||
{{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} | {{پایان پاسخ}}{{مطالعه بیشتر}} |