trustworthy
۴۱۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در بحث حدیثشناسی استناد به یک یا دو یا چند روایت نمیتواند بیان کننده حاق و اصل یک موضوع باشد. برای رسیدن به جواب نهائی در موضوعات مختلف خصوصاً موضوعات اختلافی نیاز به یک کار اجتهادی در عرصه روایات است؛ چرا که بدلائل مختلف از جمله | در بحث حدیثشناسی استناد به یک یا دو یا چند روایت نمیتواند بیان کننده حاق و اصل یک موضوع باشد. برای رسیدن به جواب نهائی در موضوعات مختلف خصوصاً موضوعات اختلافی نیاز به یک کار اجتهادی در عرصه روایات است؛ چرا که بدلائل مختلف از جمله [[تقیّه]]، روایاتی از ائمه(ع) یا سخنی از برخی از اصحاب امام(ع) صادر شده است که برای رسیدن به نتیجه نهائی باید به جهت صدور این روایات دقت کرد، البته اینها در جایی است که روایت از حداقل شرائط حجیت مثل داشتن سلسله سند معتبر و محتوای غیر مخالف با قرآن و سنت بهرهمند باشد. روایاتی که در [[کتاب رجال کشّی]] درباره تمسخر احکام و دستورات [[امام صادق(ع)]] توسط زراره آمده است، اعتبار ندارد. این روایات از حداقل شرائط روایت یعنی داشتن سند یا سند معتبر خالی است. همچنین رابطه زراره و امام صادق(ع) در برههای از زمان از هر دو طرف (هم از طرف امام صادق(ع) و هم از طرف زراره) به شدت مخالف و متضاد جلوه داده شده است تا هر دو بتوانند در سایه این تقیه، جان خود را حفظ و فعالیتهایشان را گسترش دهند. | ||
== زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه == | == زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه == | ||
[[زرارة بن اعین شیبانی]] یکی از بزرگترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، 1381ق.</ref> | |||
اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» میرسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنیشیبان زندگی میکرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» میرسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنیشیبان زندگی میکرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | ||
به گفتهٔ شیخ طوسی؛ خاندان اعین جزو خانوادههای معروف شیعه بودند که روایات، کتابها و اصول زیادی از خود به جا گذاشتند.<ref>طوسی، محمد بن حسن، فهرست طوسی، ص 209، المکتبه المرتضویه، نجف، بی تا.</ref> | به گفتهٔ شیخ طوسی؛ خاندان اعین جزو خانوادههای معروف شیعه بودند که روایات، کتابها و اصول زیادی از خود به جا گذاشتند.<ref>طوسی، محمد بن حسن، فهرست طوسی، ص 209، المکتبه المرتضویه، نجف، بی تا.</ref> | ||
نجاشی در اوصاف زراره چنین مینویسد: «شیخ و بزرگ اصحاب ائمه در زمان خودش بود، او قاری، فقیه، متکلم، شاعر و ادیب بزرگی بود که تمام صفات خوب در او جمع شده است. زراره در آنچه میگوید و نقل میکند صادق و راستگو است».<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص 175، انتشارات اسلامی، قم، 1407ق.</ref> | [[نجاشی]] در اوصاف زراره چنین مینویسد: «شیخ و بزرگ اصحاب ائمه در زمان خودش بود، او قاری، فقیه، متکلم، شاعر و ادیب بزرگی بود که تمام صفات خوب در او جمع شده است. زراره در آنچه میگوید و نقل میکند صادق و راستگو است».<ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشی، ص 175، انتشارات اسلامی، قم، 1407ق.</ref> | ||
وی جزو اصحاب اجماع شمرده شده است که در وثاقت و راستگویی وی بین اصحاب ائمه(ع) اجماع و اتفاق است.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 238، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | وی جزو [[اصحاب اجماع]] شمرده شده است که در وثاقت و راستگویی وی بین اصحاب ائمه(ع) اجماع و اتفاق است.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 238، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | ||
== کشّی و کتاب او == | == کشّی و کتاب او == | ||
ابو عمرو، محمد بن عمر بن عبد العزیز کشّی از بزرگان و علمای شیعه در قرن سوم و چهارم هجری است. انتساب کشّی نیز به منطقه «کشّ» از نواحی سمرقند (در آسیای میانه) است. | [[ابو عمرو، محمد بن عمر بن عبد العزیز کشّی]] از بزرگان و علمای شیعه در قرن سوم و چهارم هجری است. انتساب کشّی نیز به منطقه «کشّ» از نواحی [[سمرقند]] (در آسیای میانه) است. | ||
یک نکته مبهم در زندگی کشّی آن است که نجاشی در فهرست خویش در شرح حال کشی گفته است: | یک نکته مبهم در زندگی کشّی آن است که نجاشی در فهرست خویش در شرح حال کشی گفته است: | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
بعضاً در این کتاب روایاتی دیده میشود که گویای این نظر مرحوم نجاشی است. در کتاب دو دسته از روایات درباره زراره به تفصیل بیان شده است. دسته اول روایاتی است که در مدح و بیان جایگاه رفیع زراره وارد شده است و در گروه دوم روایاتی وجود دارد که در آن زراره بسیار مذموم شمرده شده و رابطه او با امام صادق(ع) بسیار تاریک و غیر مقبول بیان شده است. | بعضاً در این کتاب روایاتی دیده میشود که گویای این نظر مرحوم نجاشی است. در کتاب دو دسته از روایات درباره زراره به تفصیل بیان شده است. دسته اول روایاتی است که در مدح و بیان جایگاه رفیع زراره وارد شده است و در گروه دوم روایاتی وجود دارد که در آن زراره بسیار مذموم شمرده شده و رابطه او با امام صادق(ع) بسیار تاریک و غیر مقبول بیان شده است. | ||
«کشّی» در کتاب خود روایتی را از | «کشّی» در کتاب خود روایتی را از [[ابنقولویه]] و او به سندش از [[امام کاظم(ع)]] نقل میکند که: «در روز قیامت، ندا میرسد که اصحاب محمد بن عبدالله(ص) که به عهدشان پایبند بوده و آن را نقض نکردند، کجایند؟ پس سلمان، مقداد و ابوذر بلند میشوند.» سپس امام(ع) تا اصحاب امام باقر(ع) و صادق(ع) نام میبرند و میفرمایند: «ندا میرسد که اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) که عهدشان را نقض نکردند کجایند: آن گاه عدهای بلند میشوند که زراره هم در میان آنها است».<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 9، دانشگاه مشهد، 1348 ش. با تلخیص و برداشت آزاد از حدیث.</ref> | ||
در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
با توجه به چنین روایاتی که در حل تعارض بین روایات مدح و روایات ذمی که در مورد زراره بیان شده است، همهٔ علما و فقها، شخصیت زراره را بزرگ دانسته و او را جزو برترین اصحاب ائمه(ع) میدانند. علامه حلی در جمع بین این دو دسته از روایات میگوید: با توجه به روایات ذم که «کشی» نقل کرده است {و در جمع بین آنها با روایات مدح} روایات این شخص پیش من مقبول است».<ref>حلی، حسن بن مطهر، الخلاصة، ص 76، دار الذخائر، قم، 1411ق.</ref> | با توجه به چنین روایاتی که در حل تعارض بین روایات مدح و روایات ذمی که در مورد زراره بیان شده است، همهٔ علما و فقها، شخصیت زراره را بزرگ دانسته و او را جزو برترین اصحاب ائمه(ع) میدانند. علامه حلی در جمع بین این دو دسته از روایات میگوید: با توجه به روایات ذم که «کشی» نقل کرده است {و در جمع بین آنها با روایات مدح} روایات این شخص پیش من مقبول است».<ref>حلی، حسن بن مطهر، الخلاصة، ص 76، دار الذخائر، قم، 1411ق.</ref> | ||
علامه محسن امین نیز نام عدهٔ زیادی از علما را در کتاب خود بیان میکند که با توجه به هر دو دسته از روایات، زراره را بزرگ دانسته و شخصیت او را ستودهاند.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 51، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | [[علامه محسن امین]] نیز نام عدهٔ زیادی از علما را در کتاب خود بیان میکند که با توجه به هر دو دسته از روایات، زراره را بزرگ دانسته و شخصیت او را ستودهاند.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 51، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | ||
بنابراین روایاتی که در آن زراره به بدگویی از امام صادق(ع) پرداخته یا امام صادق(ع) او را ذم کرده و جزء بی ایمانان و کافران قلمداد کردهاند به وسیله دسته سوم از روایات پیش گفته، قابل حل است و علت آن در ابتدا حفظ جان و جایگاه زراره و استمرار خدمت او به مکتب تشیع و ایجاد حسّ عدم ارتباط بین او و امام صادق(ع) در بین مردم و مخالفین اهل بیت(ع) بوده است. | بنابراین روایاتی که در آن زراره به بدگویی از امام صادق(ع) پرداخته یا امام صادق(ع) او را ذم کرده و جزء بی ایمانان و کافران قلمداد کردهاند به وسیله دسته سوم از روایات پیش گفته، قابل حل است و علت آن در ابتدا حفظ جان و جایگاه زراره و استمرار خدمت او به مکتب تشیع و ایجاد حسّ عدم ارتباط بین او و امام صادق(ع) در بین مردم و مخالفین اهل بیت(ع) بوده است. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = |