۳۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در | در بحث حدیثشناسی استناد به یک یا دو یا چند روایت نمیتواند بیان کننده حاق و اصل یک موضوع باشد. برای رسیدن به جواب نهائی در موضوعات مختلف خصوصا موضوعات اختلافی نیاز به یک کار اجتهادی در عرصه روایات است؛ چرا که بدلائل مختلف از جمله تقیه، روایاتی از ائمه(ع) و یا سخنی از برخی از اصحاب امام(ع) صادر شده است که برای رسیدن به نتیجه نهائی باید به جهت صدور این روایات دقت کرد، البته اینها در جایی است که روایت از حداقل شرائط حجیت مثل داشتن سلسله سند معتبر و محتوای غیر مخالف با قرآن و سنت بهرهمند باشد. روایاتی که در کتاب رجال کشّی درباره تمسخر احکام و دستورات امام صادق(ع) توسط زراره آمده است، اعتبار ندارد. این روایات از حداقل شرائط روایت یعنی داشتن سند یا سند معتبر خالی است. همچنین رابطه زراره و امام صادق(ع) در برهه ای از زمان از هر دو طرف (هم از طرف امام صادق (ع) و هم از طرف زراره) به شدت مخالف و متضاد جلوه داده شده است تا هر دو بتوانند در سایه این تقیه، جان خود را حفظ و فعالیت هایشان را گسترش دهند. | ||
==زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه== | ==زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه== | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
زراره بن اعین شیبانی یکی از بزرگ ترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است. <ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسي، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، 1381ق.</ref> | زراره بن اعین شیبانی یکی از بزرگ ترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است. <ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسي، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، 1381ق.</ref> | ||
اصل خانوادگی زراره به سرزمین "روم" | اصل خانوادگی زراره به سرزمین "روم" میرسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنیشیبان زندگی میکرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد. <ref>عاملی، محسن امین، أعيانالشيعة، ج 7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | ||
به گفتۀ شیخ طوسی؛ خاندان اعین جزو | به گفتۀ شیخ طوسی؛ خاندان اعین جزو خانوادههای معروف شیعه بودند که روایات، کتابها و اصول زیادی از خود به جا گذاشتند. <ref>طوسی، محمد بن حسن، فهرست طوسي، ص 209، المکتبه المرتضویه، نجف، بی تا.</ref> | ||
نجاشی در اوصاف زراره چنین | نجاشی در اوصاف زراره چنین مینویسد: «شیخ و بزرگ اصحاب ائمه در زمان خودش بود، او قاری، فقیه، متکلم، شاعر و ادیب بزرگی بود که تمام صفات خوب در او جمع شده است. زراره در آن چه میگوید و نقل میکند صادق و راستگو است». <ref>نجاشی، احمد بن علی، رجال نجاشي، ص 175، انتشارات اسلامی، قم، 1407ق. | ||
</ref> | </ref> | ||
وی جزو اصحاب اجماع شمرده شده است که در وثاقت و | وی جزو اصحاب اجماع شمرده شده است که در وثاقت و راستگویی وی بین اصحاب ائمه(ع) اجماع و اتفاق است.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال كشي، ص 238، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | ||
کشّی و کتاب او | ==کشّی و کتاب او== | ||
ابو عمرو، محمد بن عمر بن عبد العزيز كشى از بزرگان و علماى شيعه در قرن سوم و چهارم هجرى است. انتساب كشى نيز به منطقه «كش» از نواحى سمرقند (در آسياى ميانه) است. | ابو عمرو، محمد بن عمر بن عبد العزيز كشى از بزرگان و علماى شيعه در قرن سوم و چهارم هجرى است. انتساب كشى نيز به منطقه «كش» از نواحى سمرقند (در آسياى ميانه) است. |
ویرایش