trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{در دست ویرایش|کاربر=Shamloo }} {{شروع متن}} {{سوال}} آیا به دستورات کتاب طب الرضا(ع) می‌توان اعتماد کرد؟ {{پایان سوال}} {{پاسخ}} == منابع == {{پانویس|۲}} {{شاخه | شاخه اصلی =تاریخ | شاخه فرعی۱ =تاریخ اسلام | شاخه فرعی۲ =تاریخ و سیره معصومان | شاخه فرعی۳ = }} {{تکم...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== جایگاه و موضوع == | |||
طب الرضاء(ع)، یا رسالۀ ذَهَبیّه یا مُذَهّبه، نوشته‌ای در دانش پزشكی و منسوب به امام رضا(ع) است. گفته شده که این رساله به درخواست مأمون عباسی در نیشابور توسط امام رضا(ع) به نگارش درآمده است.<ref>طباطبایی، سید محمدکاظم و هادی نصیری، «پژوهشی در اعتبار رسالۀ ذهبیّه»، علوم حدیث، شماره ۶۳، خرداد ۱۳۹۱ش، ص۳.</ref> | |||
درباره صحت انتساب این رساله به امام رضا(ع) نظرات متفاوتی ابراز شده است؛ برخی آن را منسوب به امام رضا دانسته‌اند و آن را ارزشمند و گران‌بها برشمرده‌اند<ref>درخشان، مهدی، «رساله ذهبیه در طب منسوب به حضرت رضا(ع)»، در نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال بیست‌وپنجم، شماره ۱، پاییز ۱۳۶۲ش، ص۸۷.</ref> و برخی دیگر آن را از اساس دروغ دانسته‌اند.<ref>فاطمی‌نیا، سید عبدالله، «[https://www.tasnimnews.com/fa/news/1399/06/26/2349833/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%81%D8%A7%D8%B7%D9%85%DB%8C-%D9%86%DB%8C%D8%A7-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%B3-%D8%AF%D8%B1%D9%88%D8%BA-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D9%84%D8%A7%DB%8C%D9%84-%D8%B9%D8%AF%D9%85-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%A8%D8%A7%D8%B1-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%B7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%B6%D8%A7 آیت‌الله فاطمی‌نیا: رساله ذهبیه از اساس دروغ است/ دلایل عدم‌اعتبار کتاب طب الرضا]»، در تارنمای خبرگزاری تسنیم، درج: ۲۶ شهريور ۱۳۹۹، بازدید: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۳.</ref> گفته شده که عالمان طریقه ذهبیه، از فرق صوفیه، این رساله را نخستین رساله جامعی دانسته اند که بعد از اسلام درباره طب و بهداشت نوشته شده است.<ref>درخشان، «رساله ذهبیه در طب منسوب به حضرت رضا(ع)»، ص۸۷.</ref> | |||
== چگونگی نگارش == | |||
گفته شده كه در نیشابور، در نشستی علمی در حضور مأمون و با شرکت پزشكان و فیلسوفان برجسته و نامور آن روزگار، نظیر یوحنّا بن ماسویه، جبرئیل بن بختیشوع، صالح بن بهلة هندی و تنی چند از دانشمندان و اهل نظر، سخن از طب و تندرستی و تدبیر خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها به میان آمد. پزشکان حاضر در باره این موضوعات به بحث پرداختند و از چگونگی تكوین و ساختار بدن انسان و طبایع چهارگانۀ متضاد در آن و سود و زیان غذاها سخن راندند.<ref>طباطبایی و نصیری، «پژوهشی در اعتبار رسالۀ ذهبیّه»، ص۳-۴.</ref> | |||
در این میان، امام رضا(ع) ساكت نشسته بود. مأمون از او خواست كه با پزشکان حاضر در مجلس وارد گفت‌وگو شود و در بارۀ موضوع بحث سخن بگوید. امام رضا(ع) گفت که من در این باره تجربیاتی دارم كه درستی آن را با آزمایش، گذشت زمان و بهره‌مندی از دانش گذشتگان دریافته‌ام كه عذری برای ندانستن و وانهادن این تجربیات وجود ندارد. امام(ع) به مأمون قول مکتوب کردن این مطالب را داد. گفته شده که مأمون در آن روز به بلخ رفت و امام(ع) در نیشابور ماند. مأمون از بلخ نامه‌ای به امام(ع) نوشت و از او خواست كه به وعده‌اش عمل كند. امام رضا(ع) پس از دریافت نامه، رساله‌ای در این‌باره نگاشت.<ref>طباطبایی و نصیری، «پژوهشی در اعتبار رسالۀ ذهبیّه»، ص۴-۵.</ref> | |||
== محتوا == | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||