محمد بن حنفیه و امامت پس از امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی، مباش. ای عمو، پدرم، قبل از آن که به سمت عراق برود، و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت به من وصیت نمود و اینک سلاح رسول خدا(ص) نزد من است، پس این امر را رها کن.
امام سجاد(ع) فرمود: ای عمو از خدا بپرهیز و در پی آنچه سزاوار آن نیستی، مباش. ای عمو، پدرم، قبل از آن که به سمت عراق برود، و یک ساعت پیش از شهادتش در امر امامت به من وصیت نمود و اینک سلاح رسول خدا(ص) نزد من است، پس این امر را رها کن.


امام محمد باقر(ع) فرمود: این گفتگو در مکه بود. سپس به سمت حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) به محمد حنفیه فرمود: تو در پیشگاه خداوند به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد، آنگاه از او پرسش کن. محمد حنفیه چنین کرد. حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصی و امام بودی، حجرالاسود  جواب تو را می‌داد. محمد بن حنفیه عرض کرد ای برادرزاده اکنون تو حجرالاسود را بخوان و پرسش کن و چون حضرت از حجرالاسود سؤال کرد که وصی بعد از امام حسین(ع) کیست، حجرالاسود چنان تکان خورد که نزدیک بود از جای خود کنده شود. آنگاه خداوند متعال به زبان عربی آن را به نطق درآورد و به امام سجاد(ع) گفت: وصیّت و امامت بعد از حسین بن علی پسر فاطمه بنت رسول‌الله(ص) مخصوص تو است.
امام محمد باقر(ع) فرمود: این گفتگو در مکه بود. سپس به سمت حجرالاسود روان شدند. امام سجاد(ع) به محمد حنفیه فرمود: تو در پیشگاه خداوند به حالت زاری از او بخواه تا [[حجرالاسود]] را برای تو به سخن درآورد، آنگاه از او پرسش کن. محمد حنفیه چنین کرد. حجرالاسود او را جواب نداد. امام فرمود: اگر تو وصی و امام بودی، حجرالاسود  جواب تو را می‌داد. سپس امام سجاد(ع) از حجرالاسود سؤال کرد که وصی بعد از امام حسین(ع) کیست، حجرالاسود به اذن خداوند به سخن آمد و گفت: وصیت و امامت بعد از حسین بن علی(ع) مخصوص تو است.<ref>کلینی، محمد بن بعقوب، اصول کافی، منشورات المکتبه الاسلامیه، طهران، ۱۳۸۴ هـ. ق، ج۶، ص۲۶۸.</ref>


بر اساس بعضی از روایات محمد پای آنحضرت را بوسید و گفت آری [[امامت]] مخصوص تو است.<ref>کلینی، محمد بن بعقوب، اصول کافی، منشورات المکتبه الاسلامیه، طهران، ۱۳۸۴ هـ. ق، ج۶، ص۲۶۸.</ref>
محققان معتقدند این گفتگو برای رفع شبهه از مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند. البته گروهی به امامت محمد بن حنفیه پس از امام حسین(ع) معتقد شدند و در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروف گشتند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، ناشرکتابفروشی خیام، چاپ سوم ۱۳۶۹ هـ. ش، ج۷، ص۴۸۴.</ref><span></span>
 
این گفتگو برای رفع شبهه و شک از دل مردم بود تا پس از امام حسین(ع) به امامت محمد بن حنفیه معتقد نباشند علی‌رغم اثبات امامت امام سجاد گروهی به امامت محمد بن حنفیه معتقد شده و امامت را پس از امام حسین(ع) از آن او دانستند که در تاریخ به «[[کیسانیه]]» معروفند.<ref>مدرس، میرزا محمد علی، ریحانه الادب، ناشرکتابفروشی خیام، چاپ سوم ۱۳۶۹ هـ. ش، ج۷، ص۴۸۴.</ref>
 
==مطالعه بیشتر==
* ریحانه الادب، مدرسی تبریزی
* منتهی الامال، شیخ عباس قمی.
* زندگانی علی بن الحسین، شهیدی.
<span></span>


==منابع==
==منابع==
۱۱٬۸۸۰

ویرایش