automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
←مصادیق خصائص النبی
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* به نظر مشهور میان فقهای اهل سنّت، ازدواج پیامبر(ص) بدون موافقت ولیّ و شهادت شهود، به استناد ازدواج پیامبر اکرم با [[زینب بنت جحش|زینب بنت جَحش]]، جایز بوده است. | * به نظر مشهور میان فقهای اهل سنّت، ازدواج پیامبر(ص) بدون موافقت ولیّ و شهادت شهود، به استناد ازدواج پیامبر اکرم با [[زینب بنت جحش|زینب بنت جَحش]]، جایز بوده است. | ||
* جایز بودن عقد نکاح در حال احرام، دیگر خصیصه نبوی است که شماری از فقهای شیعه و اهل سنّت بدان قائل‌اند. مستند آنان حدیثی منقول از ابن‌عباس است که بر پایه آن پیامبر در زمان احرام با میمونه ازدواج کرد.<ref>حسینی سمنانی، بتول، «خصائص النبی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> | * جایز بودن عقد نکاح در حال احرام، دیگر خصیصه نبوی است که شماری از فقهای شیعه و اهل سنّت بدان قائل‌اند. مستند آنان حدیثی منقول از ابن‌عباس است که بر پایه آن پیامبر در زمان احرام با میمونه ازدواج کرد.<ref>حسینی سمنانی، بتول، «خصائص النبی»، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی، ۱۳۹۳ش، ج۱۵، ذیل مدخل.</ref> | ||
* برخی از فقها، با استناد به آیه ۵۱ سوره احزاب، رعایت حق قَسم را بر پیامبر(ص) واجب ندانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، کتاب النکاح، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۱۴۴.</ref> | * برخی از فقها، با استناد به آیه ۵۱ سوره احزاب، رعایت [[استثنای پیامبر در حق قسم|حق قَسم]] را بر پیامبر(ص) واجب ندانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، کتاب النکاح، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۱۴۴.</ref> | ||
* جواز گرفتن روزه وصال (یعنی آنکه روزه یک روز را بدون افطار به روزه روز بعد متصل کند یا اینکه روزه تا سحر ادامه یابد). این روزه بر امت پیامبر اکرم(ص) حرام است ولی بر شخص حضرت مباح بوده است.<ref>انصاری، محمدعلی، الموسوعه الفقهیه المیسره، قم، مجمع الفکر الإسلامی، ج۱، ص۳۵۴.</ref> | * جواز گرفتن روزه وصال (یعنی آنکه روزه یک روز را بدون افطار به روزه روز بعد متصل کند یا اینکه روزه تا سحر ادامه یابد). این روزه بر امت پیامبر اکرم(ص) حرام است ولی بر شخص حضرت مباح بوده است.<ref>انصاری، محمدعلی، الموسوعه الفقهیه المیسره، قم، مجمع الفکر الإسلامی، ج۱، ص۳۵۴.</ref> | ||
* جنگ کردن به صورت محدود در منطقه حرم مکی هنگام فتح مکه. | * جنگ کردن به صورت محدود در منطقه حرم مکی هنگام فتح مکه. | ||