عباد الرحمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

نکته دیگر این آیه، [[اخلاص]] در عبادت است: {{قرآن|يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ}} این شـب زنده‌داری، خالص برای خدا است؛ عبادت‌ها وقتی ارزشمندند که خلوص در آن‌ها باشد. زمانی که مردم در خواب فرو رفته‌اند، جائي براي [[ریا در عبادت|ريا]]  نيست و در این زمان، از خواب خوش  گذشتن و به خوش تر از آن رو آوردن؛ يعني قيام و قعود براي خدا و ذکر خدا، نشانه خالص شدن است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۵۰.</ref> [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در خطبۀ [[اوصاف اهل تقوا در قرآن|متّقین]] می‌فرماید: {{متن عربی|أَمَّا اللَّيْلَ فَصَافُّونَ‏ أَقْدَامَهُمْ‏ <ref>شريف الرضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (صبحي صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۴، خطبه۱۹۳.</ref> |ترجمه= در شب برای عبادت قیام می‌کنند و همواره بر پا می‌ایستند.}}

|ترجمه= و کسـانی که می‌گویند: پروردگارا! دربارۀ ما از عذاب جهنم درگذر؛ که عذاب آن، غرامت سنگینی است و دوزخ، جایگاه و مکان بدی است.

|سوره= فرقان|آیه=۶۶-۶۵}}

:'''۵. ميانه روي:'''

دوري از هر گونه افراط و تفريط در کارها مخصوصا انفاق، تا هم از بخشش بي رويه اجتناب کرده باشند و هم از سخت گيري بيش از حد خودشان را نجات داده باشند، همان امري که اسوه انسان ها، پيامبر اکرم(ص) از آن نهي شده است.<ref> سوره اسراء، آیه۲۹.</ref>

دوري از هر گونه شرک و دوگانه پرستي، بر زندگي آنان حاکم بوده و نور توحيد و اين اعتقاد ناب سراسر قلب و زندگي فردي و اجتماعي شان را روشن ساخته است. ظلمت شرک از آسمان فکر و روح آن ها به کلي کنار رفته و رخت بسته است و آنان بر سر دو راهي کفر و ايمان، ايمان را انتخاب مي کنند.

:'''۷. طهارت:'''