ویژگی‌های جامعه مهدوی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{درگاه|مهدویت|حکومت دینی}}

جامعه مهدوی اصطلاحی است برای منتظران ظهور و برای جامعه دوران [[ظهور امام زمان(ع)]]. انتظار، [[صبر]] و استقامت در راه دین، رشد تربیتی انسانها، برقراری [[عدالت]]، رشد عقلی، تکامل علم و حکومت مستضعفان از ویژگی‌های این جامعه دانسته شده است.

جامعه مهدوی را در یک نگاه کلی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

# جامعه مهدوی قبل از ظهور که از حضور مستقیم [[حضرت مهدی(ع)]] محروم هستند.

=== جامعه مهدوی بعد از ظهور ===

* '''رشد تربیت انسانی''': جزء اصلی در تشکیل اجتماع صالح انسانی، خود انسان است. اصلاحات و تحولات و انقلاب‌ها، نخست باید از درون انسان آغاز گردد و سپس به برون جامعه سرایت کند. اقتصاد، سیاست، جنگ، صلح، اخلاق،... همه و همه به انسان برمی‌گردد. ازاین‌رو، ساختن انسان و پرورش و رشد انسانیت انسان و تربیت اصولی افراد مقدمه اصلی تشکیل هر نظام صالح و انسانی است؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین اهداف امام مهدی(ع) تربیت انسان‌های صالح خواهد بود.<ref>عصر زندگی، ص۶–۲۰۵، (با تلخیص و تصرف).</ref>

* '''مساوات''': مساوات و برابری در نظام تکوین و آفرینش در هر رنگ، نژاد، زبان، شکل و… برابری در برابر قانون، برابری در بهره‌برداری از مواهب طبیعی (معادن، طبیعت، جنگلها،...) برابری در تقسیم بیت‌المال،<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۱۴۲–۱۳۳، (با تصرف).</ref> به نحوی که در همه زمینه‌ها، جامعه از تبعیض و بی عدالتی خالی شده و مساوات برقرار می‌گردد.

* '''رفاه اقتصادی و معیشتی''': جامعه مهدوی بعد از ظهور، از رفاه کامل اقتصادی برخوردار است. جامعه بشری واحدی، تشکیل می‌گردد که مانند خانواده‌ای زندگی می‌کنند و مسئله ناهنجار دسته‌بندی جوامع به جامعه پیشرفته و ابرقدرت، و جامعه در حال رشد، و جامعه عقب مانده و محروم، از میان می‌رود و بشریت به‌طور کلی به رفاه اقتصادی و بی‌نیازی دست می‌یابد و همین یگانگی زمینه رشد و تعالی معنوی و فکری انسان را می‌سازد.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۱۰۷.</ref>

* '''امنیت اجتماعی''': امنیت اجتماعی، زمینه همه فعالیت‌های درست و مفید اجتماعی است و شرط لازم رشد و تکامل فرد و جامعه با امنیت اجتماعی، منافع همه تأمین می‌شود و حق هر حق‌داری تأمین می‌گردد. تضاد و درگیری به حداقل می‌رسد، و در صورت بروز تضاد و درگیری، هر کس در محدوده حقوق خویش محدود می‌گردد و قانون مانع تجاوز و دست درازی اوست. جامعه مهدوی در اثر مدیریت بی‌بدیل امام [[معصوم]] پیاده شدن اصول انسانی و بر طرف شدن عوامل دلهره، نگرانی و ترس از امنیت اجتماعی در همه عرصه‌ها بهره‌مند می‌گردد.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۱۹۹–۱۹۷ (با تلخیص و تصرف).</ref>

* '''سامان یابی زندگی''': اجتماعات انسانی پیش از ظهور، دارای چنین ویژگی‌هایی است: ۱. انحراف در شناخت حق. ۲. گسیختن روابط انسانی. ۳. گسستن روابط خانوادگی. ۴. انگیزه‌های غیرانسانی در روابط اجتماعی. ۵. روابط سودجویانه و استثماری. ۶. حاکمیت معیارهای سرمایه‌داری. ۷. تضییع عبادات. ۸. جدایی و تفرقه. ۹. کنار گذاشتن اصول و چنگ زدن به فروع. در چنین دوره و زمانه ناهنجار و آشفته، زندگی سراسر درد و رنج است که به دست امام منجی، همه این علل و عوامل و راه و روش‌های مرگ آور و ویرانگر، نابود می‌گردد، و جامعه از اصول و آرمان‌های حیات بخش بهره‌مند می‌گردد.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۲۵۹–۲۳۸، (با تصرف و تلخیص).</ref>

* '''رشد عقلی و تکامل علم''': در روزگار رستاخیز امام مهدی(ع) نقطه‌های ابهام و تردید و سرگردانی، محو می‌شود و انسان، دوران تکرار اشتباه‌ها و تجربه‌های پیاپی را پشت سر می‌گذارد. هر روز به شناخت‌های تازه و اصیل، دست پیدا می‌کند و بدینسان، هر روز او و هر گام او در همه مسائل حیات و ابعاد زندگی، گامی به پیش است و واپس گرایی و تکرار در آن راه ندارد و در آن زمان است که بشر به مرز نهایی و آرمانی تکامل شناخت و خردورزی، دست می‌یابد.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۱۹۰–۱۸۸، (با تصرف و تلخیص).</ref>

* '''وحدت عقیدتی و مرامی''': جهان بینی‌های گوناگون و متضاد، به‌طور قطع تفرقه و دوگانگی و ناسازگاری اجتماعی پدیدمی‌آورد، و از وحدت و یگانگی مردمان مانع می‌گردد. اما در دوران ظهور امام(ع)، جهان بینی واحدی بر جهان حاکم می‌گردد، و یکپارچگی و یگانگی واقعی در عقیده و مرام مردم، پدید می‌آید. و مردمان همه یک دل و یک زبان به سوی سعادت و صلاح، حرکت می‌کنند.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ص۱۰۱–۹۹ (با تصرف و تلخیص).</ref>

* '''حکومت مستضعفان''': برای اجرای عدالت راستین، حاکمیت فرودستان محروم، ضرورت دارد، زیرا که در تمامی دوران گذشته تاریخ، مورد اصلی ظلم و بی عدالتی، طبقات محروم بوده‌اند و سرانجام باید پدیده ناهنجار و ضد بشری «استضعاف» از میان برود. روشن است که زورمندان و زر به دستان، دو عامل اصلی استضعاف بخش‌های عظیم انسانی در گذشته و اکنون بوده‌اند و هستند. دفاع از حقوق پایمال شده فرودستان و مستضعفان آنگاه امکان دارد که حاکمیت به دست آنان سپرده شود. ازاین‌رو، حاکمیت مستضعفان، از شاخه‌های اصلی اجرای عدالت مطلق است و از ویژگی‌های جامعه مهدوی، حاکمیت مستضعفان می‌باشد.<ref>حکیمی، عصر زندگی، ۱۷۴–۱۷۳، (با تلخیص و تصرف).</ref>

{{پایان پاسخ}}

}}

{{تکمیل مقاله

  | ناوبری =

  | نمایه =

  | بازبینی =شد

  | تکمیل =

}}

{{پایان متن}}