automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۵٬۸۱۶
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}کتاب «الدعوات» از کیست و چه محتوایی دارد؟ | {{سوال}}کتاب «الدعوات» از کیست و چه محتوایی دارد؟ | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
{{کتابهای دعا و زیارت}} | {{کتابهای دعا و زیارت}} | ||
'''الدعوات''' کتابی از [[قطبالدین راوندی]] به زبان عربی درباره دعا و ذکر است. مطالب کتاب همه روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته است. دو فصل از این کتاب درباره طب و سلامتی و اذکار درباره آنهاست. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتابهای علمای شیعه نقل شده است. | '''الدعوات''' کتابی از [[قطبالدین راوندی]] به زبان عربی درباره [[دعا]] و ذکر است. مطالب کتاب همه روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته است. دو فصل از این کتاب درباره طب و سلامتی و اذکار درباره آنهاست. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتابهای علمای شیعه نقل شده است. | ||
سَلوَة الحَزین نام اصلی این کتاب است. ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکلگشا است. | سَلوَة الحَزین نام اصلی این کتاب است. ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکلگشا است. | ||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
الدعوات از جمله | الدعوات از جمله کتابهای حدیثی است که مجموعهای از روایات نبوی و اهل بیت(ع) را دربردارد. این کتاب همچون سایر کتب ادعیه نیست، بلکه کتاب حدیثی است که احادیث فراوانی درباره اهمیت دعا و آداب آن و سلامت و بیماری و احتضار در خود جای داده است.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۳.</ref> مولف روایات را به صورت مرسل و اکتفا به نام گوینده حدیث یا یک یا دو تن از راویان متصل به معصوم و نیز بدون هیچ سخن و نظری احادیث را بیان می کند.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۹. </ref> | ||
سلوة الحزین مشهور به دعوات راوندی به زبان عربی، شامل روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است. این کتاب را «الدعوات» میخوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبتهای گوناگون است و «سلوة الحزین» میگویند، چون انسان غمگین را خرسند میکند و اندوه را از دل او میزداید. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتابهای علمای شیعه نقل شده است؛ از جمله: [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحار الانوار]]، محدث نوری در مستدرک، شیخ عبدالله بحرانی در عوالم، محدث بحرانی در حدائق ناضره، نراقی در مستندالشیعه و شیخ انصاری در کتاب الطهارة از آن نقل کردهاند. | سلوة الحزین مشهور به دعوات راوندی به زبان عربی، شامل روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است. این کتاب را «الدعوات» میخوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبتهای گوناگون است و «سلوة الحزین» میگویند، چون انسان غمگین را خرسند میکند و اندوه را از دل او میزداید. این کتاب مورد توجه علما بوده و در کتابهای علمای شیعه نقل شده است؛ از جمله: [[جایگاه علامه مجلسی|علامه مجلسی]] در [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحار الانوار]]، محدث نوری در مستدرک، شیخ عبدالله بحرانی در عوالم، محدث بحرانی در حدائق ناضره، نراقی در مستندالشیعه و شیخ انصاری در کتاب الطهارة از آن نقل کردهاند. | ||
مطالب کتاب روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته؛ اما با توجه به این که نزدیک به عصر ائمه(ع) است و ایشان از افراد مورد اعتماد نقل کرده و روایات مورد وثوق خود را از آنان اخذ کرده، دارای اهمیت میباشد. از همین روست که بسیاری از علما از آن نقل کردهاند.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/سلوة-الحزین-%22دعوات%22-از-راوندی-%22م573ق%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref> | مطالب کتاب روایات هستند؛ اما نویسنده به ذکر اسناد نپرداخته؛ اما با توجه به این که نزدیک به عصر ائمه(ع) است و ایشان از افراد مورد اعتماد نقل کرده و روایات مورد وثوق خود را از آنان اخذ کرده، دارای اهمیت میباشد. از همین روست که بسیاری از علما از آن نقل کردهاند.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/سلوة-الحزین-%22دعوات%22-از-راوندی-%22م573ق%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref> | ||
گفته شده کتاب [[طب الائمه فرزندان بِسطام]] یکی از مهمترین مصادر راوندی در نقل احادیث در باب دوم این کتاب بوده است. همچنین راوندی از کتابهای شیخ طوسی و شیخ صدوق بهره برده است.<ref>ببرکته شمشیری، رحیمه، «پژوهشی در کتاب سلوة الحزین و تحفه العلیل»، دعاپژوهی، پاییز و زمستان ۱۴۰۱ش، شماره ۳، ص۱۰ و ۱۵.</ref> باب دوم و سوم آن بر طب و بهداشت متمرکز شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | |||
ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا توسط حسین قهستانی و انتشارات نهاوندی در قم، به سال ۱۳۸۰شمسی چاپ کرده است. | ترجمه فارسی این کتاب به نام شفابخش و مشکل گشا توسط حسین قهستانی و انتشارات نهاوندی در قم، به سال ۱۳۸۰شمسی چاپ کرده است. | ||
=== نویسنده === | === نویسنده === | ||
راوَندی، قطبالدین سعید بن هبةاللٰه بن حسن (درگذشته ۵۷۳ ق)، از عالمان نامدار امامیه در ایران است. نسبت راوندی به احتمال قوی به راوند کاشان بازمیگردد، [[فضل بن حسن طبرسی]] از مشهورترین اساتید او بود. [[ابنشهرآشوب]] و [[منتجبالدین رازی]] از شاگردان او هستند. راوندی اواخر عمرش را در قم سپری کرده است؛ او در همان شهر وفات یافته، و مقبرهاش در آنجا در صحن کبیر حضرت معصومه(ع)، تا امروز شناخته شده است.<ref>پاکتچی، احمد، «راوندی، قطبالدین»، دائره المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، بیتا، ج۲۴، ذیل مدخل.</ref> | |||
== فهرست == | == فهرست == | ||
خط ۸۱: | خط ۷۶: | ||
کتاب، در یک مقدمه و چهار باب تدوین شده است: | کتاب، در یک مقدمه و چهار باب تدوین شده است: | ||
مقدمه در بیان مرض و ابتلاست؛ و احادیثی را شامل است که حکمت درد و گرفتاری برای انسانها را بیان کردهاند. نخستین حدیث از امام صادق(ع) گویای این است که مؤمن هم به مصیبت و هم به بیماری تنش از خداوند اجر میگیرد. | مقدمه در بیان مرض و ابتلاست؛ و احادیثی را شامل است که حکمت درد و گرفتاری برای انسانها را بیان کردهاند. نخستین حدیث از [[امام صادق(ع)]] گویای این است که مؤمن هم به مصیبت و هم به بیماری تنش از خداوند اجر میگیرد. | ||
باب اول شامل دو فصل است: فصل اول به اهمیت دعا و جایگاه آن در روایات اسلامی پرداخته؛ و فصل دوم به چگونگی دعا و آداب و اوقات استجابت آن میپردازد. ذیل این فصل دارای دو عنوان جداگانه الحاح و اصرار به دعا، و ذکر استجابت دعای امامین صادقین میباشد. | |||
باب دوم به صحت و آنچه به حفظ صحت مربوط است بیان شده و تلاش دارد خصالی را بشناساند که با وجود آنها آدمی از طب بینیاز میشود. عافیت و سلامتی با کمک نماز و دعا، نمازهای پیامبر و ائمه(ع)، تسبیحهای [[پیامبر(ص)]] و ائمه(ع)، نمازهای ایام هفته، و تعویذهای ایام هفته از مطالب این بخش است. ذیل این بخش دو عنوان حالات عافیت و شکر به آن، و برشماری برخی از خوردنیها و نوشیدنیها و چگونگی تناول آمده است. | |||
باب سوم به بیان بیماری و منافع دنیوی و اخروی آن میپردازد. فصلی نیز به بیان نماز بیمار؛ آداب عیادت و دعای نزد مریض اختصاص دارد. در فصلی به درمان با تربت پاک [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] و دعا و صدقه، اشارت رفته؛ و فصلی دیگر به آنچه که بر مریض مستحب است پرداخته؛ فصلی عیادت مریض و وصیت بیمار را گوشزد کرده؛ و آن گاه به بیان نوشتهای دست یازیده که با میت دفن میشود. | |||
باب چهارم به مرگ و دهشت از آن پرداخته و دعاهای مختلف دفن و تلقین و زیارت میت و ذکر قبر و حالات آن را دربردارد. این بخش شامل فصلی با عنوان «تعازی» (یکدیگر را به صبر سفارش کردن) است.<ref>علیمردی، عباس، «[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7902/101427/%D8%B3%D9%84%D9%88%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B2%DB%8C%D9%86-%22%D8%AF%D8%B9%D9%88%D8%A7%D8%AA%22-%D8%A7%D8%B2-%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C-%22%D9%85573%D9%82%22 سلوة الحزین (دعوات) از راوندی (م573ق)]»، افق حوزه ۲۰ اسفند ماه ۱۳۹۲، شماره ۳۸۶،</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |