غلمان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غلمان''' نوجوانانی پسر و زیباروی هستند که در بهشت از بهشتیان پذیرایی می‌کنند. قرآن آنان را به لُؤلُؤ مَکنون به معنای مروارید در صدف تشبیه کرده است. آمده است که آنها پیرامون بهشتیان می گردند و به خدمت کردنشان مشغول هستند. مفسران گفته‌اند این نوجوانان زیبا با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌های پر از شراب طهور بهشتیان را سیراب می‌کنند.

«غلمان» در آیه ۲۴ سوره طور و عبارت «ولدان» که به همان معناست، در آیات ۱۹ سوره انسان و ۱۷ واقعه آمده است.

غلمان در قرآن خادمانی زیبا در بهشت هستند که از شدت زیبایی به مروارید در صدف (لُؤلُؤ مَکنون) تشبیه شده‌اند.<ref>طباطبایی، محمدحسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۱۴.</ref> در قرآن دو بار عبارت‏ «لُؤْلُؤٌ مَکْنُونٌ» آمده است: یکبار درباره همسران بهشتی و یکبار درباره غلمان که خادمان بهشتی هستند.‏<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور، تهران، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن‏، ۱۳۸۸ش، ج۹، ص۲۸۷.</ref> مفسران گفته‌اند غلمان در خوبی و زیبایی و صفا و سفیدی مانند لؤلؤ درخشان هستند، و مکنون به معنی محفوظ و مخزون است.<ref>طبرسی، فضل بن حسن‏، ترجمه تفسیر مجمع البیان، تهران، فراهانی‏، بی‌تا، ج۲۳، ص۳۵۲.</ref> این خادمان را پسرانی زیبا تفسیر کرده‌اند.<ref>کاشانی، فتح‌الله بن شکرالله‏، منهج الصادقین فی إلزام المخالفین، کتابفروشی اسلامیه‏، تهران، ج۹، ص۵۷.</ref> این خادمان در جای دیگر قرآن نیز به «لُؤلؤا مَنثور» تشبیه شده‌اند که به معنای مرواريد پراكنده‏‌اند از صفا و زيبايى و زيادى‏.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۲۲.</ref>