automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←ویژگی) |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
قرآن قدس برگردانی است کهن از قرآن به زبان فارسی یا بهطور دقیقتر زبانی سیستانی. با توجه به کاربردهای آوایی ویژهای که در این کتاب وجود دارد به نظر میرسد که زبان این ترجمه متأثر از گونه بلوچی باشد. واژگان و ساختار صرفی این کتاب چنین نشان میدهد که این متن بی گمان در میان نوشتههای موجود فارسی بیشترین پیوند را با زبان فارسی میانه دارد. شماری از واژههای این ترجمه را میتوان در نوشتههای پهلوی دید. علی رواقی خود درباره مترجم میگوید: «دقت وسواسگونه که مترجم این متن در برابرگذاری واژههای قرانی دارد شگفتانگیز است.»<ref>رواقی، علی، «قرآن قدس»، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، دوستان و ناهید، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۱۷۰۲.</ref> | قرآن قدس برگردانی است کهن از قرآن به زبان فارسی یا بهطور دقیقتر زبانی سیستانی. با توجه به کاربردهای آوایی ویژهای که در این کتاب وجود دارد به نظر میرسد که زبان این ترجمه متأثر از گونه بلوچی باشد. واژگان و ساختار صرفی این کتاب چنین نشان میدهد که این متن بی گمان در میان نوشتههای موجود فارسی بیشترین پیوند را با زبان فارسی میانه دارد. شماری از واژههای این ترجمه را میتوان در نوشتههای پهلوی دید. علی رواقی خود درباره مترجم میگوید: «دقت وسواسگونه که مترجم این متن در برابرگذاری واژههای قرانی دارد شگفتانگیز است.»<ref>رواقی، علی، «قرآن قدس»، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، دوستان و ناهید، چاپ دوم، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۱۷۰۲.</ref> | ||
زبان قرآن قدس کهن است و فهم آن اگر مددرسانی یادداشتها و تعلیقات توضیحی و لغوی مصحح نبود به آسانی ممکن نبود.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، طرح نو، ۱۳۷۹ش، ص۲۹۵.</ref> | زبان قرآن قدس کهن است و فهم آن اگر مددرسانی یادداشتها و تعلیقات توضیحی و لغوی مصحح نبود به آسانی ممکن نبود.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، قرآن شناخت، تهران، طرح نو، ۱۳۷۹ش، ص۲۹۵.</ref> جز چند صفحه اول و آخر قرآن قدس، باقی آن محفوظ است.<ref>شعبانزاده، مریم، و محمود براتی،«قرآن قدس و کارکرد وندها»، پژوهشنامه ادب غنایی، سال اول نیمه دوم ۱۳۸۲ش، شماره ۱، ص۹۸.</ref> | ||
== ویژگی == | == ویژگی == |