مزایا و خدمات مرحوم آیت‌الله بروجردی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

شهید مطهری یکی از مزایای برجسته آیت‌الله بروجردی را علاقمندی او به تأسیس مراکز آموزشی جدید تحت نظر مدیران متدین بر می‌شمرد؛ تا دانش‌آموزان هم علم بیاموزند و هم دین.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۵.</ref> مطهری این علاقه را نشان از طرز تفکر روشن [[آیت‌الله بروجردی]] می‌داند.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۵.</ref> از نظر مطهری، آیت‌الله بروجردی دیانت مردم را در بی‌خبری و بی‌سوادی آنان جست‌وجو نمی‌کرد و معتقد بود که اگر مردم عالم شوند و دین هم به طور صحیح و معقول به آنها تعلیم داده شود، هم دانا و هم متدین خواهند شد.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۵-۳۱۶.</ref>

مطهری این اقدامات آیت‌الله بروجردی را بسیار قابل تحسین دانسته، هرچند آن را نسبت به آنچه که باید بشود ناچیز می‌داند. مطهری اضافه می‌کند با توجه به اینکه همیشه افرادی بودند که آبادی دین را در خرابی مراکز آموزشی علوم جدید می‌دانستند، عمل آیة‌الله بروجردی را از این جهت بسیار ارزشمند تلقی می‌کند.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۶.</ref>

[[مرتضی مطهری]] یکی دیگر از خدمات آیت‌الله بروجردی را این می‌داند که برخی از امور [[مرجعیت]] را تحت نظامی منسجم قرار می‌دهد.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۶.</ref> بستر این موضوع این بوده که معمولاً در هر شهری افرادی وکالت‌نامه‌ای از طرف [[مرجع تقلید]] می‌گرفتند برای گرفتن وجوهات شرعی و فرستادن به دفتر مرجع و ممکن بوده اجازه‌ای هم برای مصرف مقداری از آن را هم می‌گرفتند. تا قبل از زمان آیت‌الله بروجردی این وکالت‌ها دقیقاً ثبت نمی‌شده و همین موجب بی‌نظمی و گاهی سوء‌استفاده برخی شیادان با جعل مهر و امضاء مرجع می‌شده است.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۷.</ref>  

مطهری نقل می‌کند که آیت‌الله بروجردی از همان روزهای اول زعامت دستور دادند تا دفتری تنظیم شود و در آن همه اطلاعات مربوط به وکالت‌های شرعی درج شود. مطهری اضافه می‌کند که ممکن است کسانی این اقدام [[آیت‌الله بروجردی]] را مهم نشمارند و بگویند این کاری است که در هم مؤسسات انجام می‌شود، ولی این کار در جایی انجام شده که قبلاً مدیران آن به نظم در این امور توجهی نداشته‌اند و این اقدامات آیت‌الله بروجردی را به منزله یک مجاهده عظیم و یک قدم بزرگ در اعتلای [[حوزه علمیه]] محسوب می‌کند.<ref>مطهری، بحثی درباره مرجعیت و روحانیت، ص۳۱۷-۳۱۸.</ref>