automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} من يك نوجوانم يكي از دوستان همكاسيام فرد خوبي است؛ اما كم...» ایجاد کرد) |
(←مطالعه بيشتر: تقویت) |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
شايد كسي كه الآن ما عصبانيت او را مي بينيم تاكنون سعي كرده خيلي از عيوب خود را بر طرف كند و هنوز نتوانسته به اين عيبش رسيدگي كند. به هر روي بهتر است كه ما گنجايش طرف مقابل را در نظر بگيريم و به او در بهتر شدنش كمك كنيم. | شايد كسي كه الآن ما عصبانيت او را مي بينيم تاكنون سعي كرده خيلي از عيوب خود را بر طرف كند و هنوز نتوانسته به اين عيبش رسيدگي كند. به هر روي بهتر است كه ما گنجايش طرف مقابل را در نظر بگيريم و به او در بهتر شدنش كمك كنيم. | ||
مرحله بعدي، مرحله درمان است و خلاصه آن چنين است كه: از نظر زماني بايد توجه داشت كه در حال شعلهور بودن آتش غضب و خشم نبايد دست به درمان زد و يا فرد خشمگين را نصيحت نمود. بايد صبر كرد تا شعلهي خشم فروكش كند، آنگاه راهكارهاي علمي و عملي را در قالب دستورالعمل اخلاقي و... ارائه كرد. | |||
امام خميني(ره) با يك تشبيه زيبا و عميق و دقيق، در مورد درمان خشم و عصبانيت ميفرمايد: «مَثَل انسان در حال شعلهي آتش غضب، مثل غاري است كه در او آتش فراوان افروخته شود، به طوري كه از شعله و دود پر گردد،و در آن هوا و دود و اشتعال محتقن و محتبل گردد، و نفيرها و صداهاي سخت از آن بيرون آيد، و شعلههاي آتش در هم پيچد، و نائره آن روزافزون گردد. در اين حال، علاج آن بسيار مشكل شود، و خاموش نمودن آن ممكن نگردد؛ زيرا كه هر چه در او افكنند از براي علاج شعلههاي فروزان و برافروخته،آن را بخورد و بلع كند و جزو خود كند و بر مادهي آن افزايش پيدا شود. از اين جهت انسان در حال نائرهي آتش غضب، كور شود از رشد و هدايت، و كر شود از موعظه و نصيحت؛ بلكه موعظه در اين حال سبب ازدياد غضب او شود و مايهي شعلهي نائره آن گردد. از براي اين شخص راه چارهاي در اين حال نيست.»<ref>موسوي خميني، روح الله، «شرح حديث جنود عقل و جهل» همان.</ref> | |||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||
==مطالعه بيشتر== | ==مطالعه بيشتر== | ||
خط ۶۲: | خط ۶۸: | ||
۳. رفتار با نوجوان، زهرا معتمدي، تهران، لك لك، ۱۳۷۶. | ۳. رفتار با نوجوان، زهرا معتمدي، تهران، لك لك، ۱۳۷۶. | ||
==منابع== | ==منابع== |