automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''سوره انسان'''، هفتاد و ششمین سوره قرآن است و در مدینه نازل شده است. بیشتر محتوای این سوره (از آیه ۵ تا ۲۲) به مقام و توصیف ابرار (نیکان) می پردازد. وفای به نذر، ترس از قیامت، دادن طعام به مسکین و یتیم و اسیر تنها برای خشنودی خدا از اوصاف ابرار بیان گردیده است. در این سوره در چهار آیه توصیه هایی به پیامبر دارد. از جمله شکیبایی در مقابل پروردگار و یاد کردن نام پروردگار در صبح و شام. | '''سوره انسان'''، هفتاد و ششمین سوره قرآن است و در مدینه نازل شده است. بیشتر محتوای این سوره (از آیه ۵ تا ۲۲) به مقام و توصیف ابرار (نیکان) می پردازد. وفای به نذر، ترس از قیامت، دادن طعام به مسکین و یتیم و اسیر تنها برای خشنودی خدا از اوصاف ابرار بیان گردیده است. در این سوره در چهار آیه توصیه هایی به پیامبر دارد. از جمله شکیبایی در مقابل پروردگار و یاد کردن نام پروردگار در صبح و شام. | ||
[[پرونده:سوره انسان. نسخه خطی.JPG|بندانگشتی|قطعهای خوشنویسی به خط نسخ از دو آیه نخست سوره انسان به رقم محمدهاشم در سال ۱۱۹۳ق، نگهداری شده در موزه ملک]] | |||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
سوره انسان که «دهر» و «هل اتی» نیز خوانده میشود، هفتاد و ششمین سوره قرآن است، دارای ۳۱ آیه بوده و در [[مدینه]] نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۲۷.</ref> | سوره انسان که «دهر» و «هل اتی» نیز خوانده میشود، هفتاد و ششمین سوره قرآن است، دارای ۳۱ آیه بوده و در [[مدینه]] نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش، ج۲۵، ص۳۲۷.</ref> |