بشیر و مبشر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ مفید(ره)]] گفته است: در برخی از روایات نام دو ملکی که بر کافر نازل می‌شوند ناکر و نکیر و نام دو ملکی که بر مؤمن نازل می‌شوند بشیر و مبشر ذکر شده است. گفته شده اگر نام دو ملک کافر نکیر و ناکر است به خاطر این است که کافر منکر حق است و منکر آن ملایکه و از آمدن آن‌ها ناخشنود است و دو ملک مؤمن مبشر و بشیر است. چون آن دو رضایت و ثواب خدا را بر او بشارت می‌دهند.<ref>شیخ مفید، شرح عقاید صدوق یا تصحیح الاعتقاد، ص۲۲۰؛ فیض کاشانی، علم الیقین، ج۲، ص۱۰۷۳.</ref>

[[سید نعمت‌الله جزایری]] می‌نویسد: از ظاهر دعاهایی که از [[ائمه اطهار(ع)]] رسیده، بر می‌آید که منکر و نکیر جهت بازجویی کفار و فساق می‌آیند و مبشر و بشیر با بهترین هیئت و صورت به بازجویی مؤمنین می‌آیند و موجب خشنودی آن‌ها می‌شوند.<ref>جزایری، نعمت‌الله، الانوار النعمانیه، ج۳، ص۲۲۵.</ref> نامیده شدن ملائکه الهی به نکیر و منکر که در ظاهر اسم زشتی است، به خاطر این نیست که زشتی در ذات آن‌ها باشد، چون ملایکه الهی از هر پلیدی به دوراند؛ بلکه به خاطر این است که کافر و فاسق از دیدن آن‌ها منقلب و گرفته و ناخشنود می‌شوند.<ref>حمصی رازی، محمود بن علی، المنقذ من التقلید، ج۲، ص۱۹۷.</ref>