پرش به محتوا

جلال‌الدین محدث ارموی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
}}
}}
{{درگاه|واژه‌ها|حوزه و روحانیت}}
{{درگاه|واژه‌ها|حوزه و روحانیت}}
==جایگاه و ویژگی‌ها==
==جایگاه و شخصیت==
سید جلال‌الدین محدث ارموی را یکی از مصححان و محققان شاخص معارف شیعی و احیاگر میراث تشیع قلمداد کرده‌اند.<ref>جهانبخش، جویا، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، آینه میراث، شماره ۵ و ۶، تابستان و پاییز ۱۳۷۸ش، ص۷۳.</ref> آثار محدث را آثاری در جهت تحکیم مبانی عقیدتی شیعه و دفاع از اندیشه مذهبی امامیه و ترویج مذهب اهل‌بیت‌(ع) قلمداد کرده‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref>   
سید جلال‌الدین محدث ارموی را یکی از مصححان و محققان شاخص معارف شیعی و احیاگر میراث تشیع قلمداد کرده‌اند.<ref>جهانبخش، جویا، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، آینه میراث، شماره ۵ و ۶، تابستان و پاییز ۱۳۷۸ش، ص۷۳.</ref> آثار محدث را آثاری در جهت تحکیم مبانی عقیدتی شیعه و دفاع از اندیشه مذهبی امامیه و ترویج مذهب اهل‌بیت‌(ع) قلمداد کرده‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref>   


محدث ارموی را دارای تعلق خاطری عمیق به حدیث و تاریخ و رجال به‌خصوص در ساحت معارف اهل بیت(ع) دانسته‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> علاقه او به حدیث را چنان دانسته‌اند که استادش، آیت‌الله سید حسین عرب‌باغی او را به «محدث» ملقب کرد.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> وجه بارز میراث علمی محدث ارموی در روزگارش را پرداختن از روی اعتقاد به پژوهش در متون دینی دانسته‌اند؛ کاری که در زمان اوج رواج اندیشه‌های ملی‌گرایانه و باستان‌گرایانه غیر دینی در ایران انجام گرفته است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref>
درباره شخصیت سید جلال‌الدین محدث ارموی گفته شده که هرچند سال‌ها از محیط حوزه دور بود، به‌لحاظ منش تا آخر عمر یک حوزوی اصیل باقی ماند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> زندگی محدث در دو کار خلاصه کرده‌اند: پژوهش و عبادت که از نظر او از یکدیگر جدایی نداشتند. <ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref> نقل شده که محدث ارموی تا آخر عمر به تألیف و تصحیح متون سرگرم بود و حتی در روز آخر عمرش نیز در حال کار بر روی یک متن بود.<ref>محدث، علی، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، کتاب ماه کلیات، شماره ۱۱۹، سال ۱۳۸۶ش، ص۱۳.</ref>


توجه به متون قدیم فارسی شیعی یکی از خصوصیات کاری محدث ارموی قلمداد شده<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> که تصحیح و تعلیق کتاب نقض عبدالجلیل قزوینی رازی نمادی از این خصوصیت قلمداد شده است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> تصحیح و حاشیه نویسی بر کتاب نقض شاخص‌ترین اثر محدث ارموی قلمداد شده است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> شیوه تصحیح متون محدث ارموی را تا اندازه زیادی سنتی و قدمایی تلقی کرده‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۷.</ref>
== ویژگی‌های علمی ==
محدث ارموی را دارای تعلق خاطری عمیق به حدیث و تاریخ و رجال به‌خصوص در ساحت معارف اهل بیت(ع) دانسته‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> علاقه او به حدیث را چنان دانسته‌اند که استادش، آیت‌الله سید حسین عرب‌باغی او را به «محدث» ملقب کرد.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> وجه بارز میراث علمی محدث ارموی در روزگارش را پرداختن از روی اعتقاد به پژوهش در متون دینی دانسته‌اند؛ کاری که در زمان اوج رواج اندیشه‌های ملی‌گرایانه و باستان‌گرایانه غیر دینی در ایران انجام گرفته است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref>


درباره شخصیت سید جلال‌الدین محدث ارموی گفته شده که هرچند سال‌ها از محیط حوزه دور بود، به‌لحاظ منش تا آخر عمر یک حوزوی اصیل باقی ماند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۴.</ref> زندگی محدث در دو کار خلاصه کرده‌اند: پژوهش و عبادت که از نظر او از یکدیگر جدایی نداشتند. <ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۵.</ref>
توجه به متون قدیم فارسی شیعی یکی از خصوصیات کاری محدث ارموی قلمداد شده<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> که تصحیح و تعلیق کتاب نقض عبدالجلیل قزوینی رازی نمادی از این خصوصیت قلمداد شده است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> تصحیح و حاشیه نویسی بر کتاب نقض شاخص‌ترین اثر محدث ارموی قلمداد شده است.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۶.</ref> شیوه تصحیح متون محدث ارموی را تا اندازه زیادی سنتی و  قدمایی تلقی کرده‌اند.<ref>جهانبخش، «مرحوم محدث ارموی احیاگر میراث تشیع»، ص۷۷.</ref>


==زندگینامه==
==زندگینامه==
سید جلال الدین حسینی اُرْموی در رمضان ۱۳۲۳ق (دوم آذر ۱۲۸۳ش) در شهر اروميه به دنیا آمد. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش فرا گرفت. پدرش اهل علم نبود، ولى تشويق‌هاى فراوان پدربزرگش در علاقه او به آموختن مؤثر قلمداد شده است. محدث ارموی، پس از فراگيرى ادبيات فارسى، به آموختن ادبيات عرب، فقه، اصول، منطق، حديث و رجال نزد استادان چون شيخ على ولديانى خويى آموخت. محدث ارموی براى تكميل دروس خود راهى حوزه مشهد شد و به‌مدت چهار سال به تکمیل دانش خود پرداخت.<ref>محدث، علی، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، کتاب ماه کلیات، شماره ۱۱۹، سال ۱۳۸۶ش، ص۱۲.</ref>   
سید جلال الدین حسینی اُرْموی در رمضان ۱۳۲۳ق (دوم آذر ۱۲۸۳ش) در شهر اروميه به دنیا آمد. تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش فرا گرفت. پدرش اهل علم نبود، ولى تشويق‌هاى فراوان پدربزرگش در علاقه او به آموختن مؤثر قلمداد شده است. محدث ارموی، پس از فراگيرى ادبيات فارسى، به آموختن ادبيات عرب، فقه، اصول، منطق، حديث و رجال نزد استادان چون شيخ على ولديانى خويى آموخت. محدث ارموی براى تكميل دروس خود راهى حوزه مشهد شد و به‌مدت چهار سال به تکمیل دانش خود پرداخت.<ref>محدث، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، ص۱۲.</ref>   


پس از واقعه مسجد گوهرشاد در دوران رضاخان که به بازداشت دو شبه او انجامید، به تهران رفت و قصد هجرت به نجف برای اشرف گردد. ولى سرانجام در تهران به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. مدتی برای تدریس به تبريز رفت و در دبيرستان نظام آنجا به تدريس پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش و در پی اشغال آذربایجان توسط روس‌ها، به تهران بازگشت و در كتابخانه ملى در سمت ریاست بخش مخطوطات رسید.<ref>محدث، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، ص۱۲.</ref> محدث ارموی در دانشگاه تهران به تکمیل تحصیلات جدید خود پرداخت و در رشته ادبیات عرب دکتری گرفت.
پس از واقعه مسجد گوهرشاد در دوران رضاخان که به بازداشت دو شبه او انجامید، به تهران رفت و قصد هجرت به نجف برای اشرف گردد. ولى سرانجام در تهران به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. مدتی برای تدریس به تبريز رفت و در دبيرستان نظام آنجا به تدريس پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش و در پی اشغال آذربایجان توسط روس‌ها، به تهران بازگشت و در كتابخانه ملى در سمت ریاست بخش مخطوطات رسید.<ref>محدث، «مختصری از شرح‌حال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلال‌الدين محدث ارموی»، ص۱۲.</ref> محدث ارموی در دانشگاه تهران به تکمیل تحصیلات جدید خود پرداخت و در رشته ادبیات عرب دکتری گرفت.
۶٬۸۵۳

ویرایش