automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|حوزه و روحانیت}}'''مجموعه تألیفات آیتالله بروجردی'''، حدود چهل عنوان کتاب در موضوعات فقه، اصول، رجال و حدیث را دربرمیگیرد.از این میان، کتاب جامع احادیث شیعه از شهرت و اهمیت زیادی برخوردار است که با پیشنهاد، ابتکار و نظارت بروجردی نوشته شده است. | {{درگاه|حوزه و روحانیت}}'''مجموعه تألیفات آیتالله بروجردی'''، حدود چهل عنوان کتاب در موضوعات فقه، اصول، رجال و حدیث را دربرمیگیرد. از این میان، کتاب [[جامع احادیث شیعه]] از شهرت و اهمیت زیادی برخوردار است که با پیشنهاد، ابتکار و نظارت بروجردی نوشته شده است. برخی از شاگردان وی، مانند [[امام خمینی]]، حسینعلی منتظری، علی پناه اشتهاردی، مهدی حائرییزدی و لطفالله صافی گلپایگانی تقریرات درس فقه و اصول او را نوشتهاند که به چاپ رسیده است. | ||
بروجردی به بسیاری از کتابهای حدیثی مانند | بروجردی به بسیاری از کتابهای حدیثی مانند [[الکافی]]، [[علل الشرایع]]، [[التهذیب]]، [[الاستبصار]] و... پرداخته است و به پیرایش و ترتیب اسانید آن دست زده است و کارهای رجالی بزرگی در این رابطه از او به برجای مانده است. | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
سید حسین طباطبایی بروجردی (۱۲۵۴–۱۳۴۰ش)، فقیه نامدار و از مراجع برجسته امامیه بود. وی در خانوادهای روحانی و متمول در بروجرد زاده شد؛ نیاکان او از سادات طباطبایی اصفهان آل طباطبا بودهاند که نسب به اسماعیل دیباج میرسانند.<ref>تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | سید حسین طباطبایی بروجردی (۱۲۵۴–۱۳۴۰ش)، فقیه نامدار و از مراجع برجسته امامیه بود. وی در خانوادهای روحانی و متمول در بروجرد زاده شد؛ نیاکان او از سادات طباطبایی اصفهان [[آل طباطبا]] بودهاند که نسب به [[اسماعیل دیباج]] میرسانند.<ref>تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | ||
پدرش سید علی طباطبایی، از علمای شهر و مادرش سیده آغابیگم، دختر سید محمدعلی طباطبائی بود. نسب بروجردی، با ۳۲ واسطه به امام حسن(ع) میرسد. وی هفده سال زعیم حوزه علمیه قم و پانزده سال مرجع عام شیعیان جهان بود. آیت الله بروجردی از شاگردان آخوند خراسانی بود که بعد از بازگشت از نجف در بروجرد ساکن شد. چند سال پس از درگذشت عبدالکریم حائری | پدرش سید علی طباطبایی، از علمای شهر و مادرش سیده آغابیگم، دختر سید محمدعلی طباطبائی بود. نسب بروجردی، با ۳۲ واسطه به امام حسن(ع) میرسد. وی هفده سال زعیم حوزه علمیه قم و پانزده سال [[مرجع عام شیعیان]] جهان بود. آیت الله بروجردی از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود که بعد از بازگشت از نجف در بروجرد ساکن شد. چند سال پس از درگذشت [[عبدالکریم حائری یزدی]]، به دعوت مراجع سهگانه (حجت، خوانساری، صدر) به قم آمد و ریاست حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت. پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی، بروجردی مهمترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب میشد. در دوران او حوزه علمیه قم گسترش پیدا کرد و تعداد طلاب به صورت بیسابقهای افزایش یافت. با حمایتهای ایشان آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد. مجموعه بزرگ جامع احادیث الشیعه تحت نظر او تدوین شد.<ref>«[https://www.taghrib.org/fa/n5925 آیتالله سید حسین بروجردی]»، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۱۲ دی ۱۳۹۷ش، تاریخ بازدید: ۸ مهر ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
[[پرونده:بروجردی نور.jpg|بندانگشتی| نرمافزار مجموعه آثار آیتالله بروجردی|200x200پیکسل]] | [[پرونده:بروجردی نور.jpg|بندانگشتی| نرمافزار مجموعه آثار آیتالله بروجردی|200x200پیکسل]] | ||
خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
== رساله عملیه == | == رساله عملیه == | ||
کتابها و جزوههایی | کتابها و جزوههایی به عنوان رساله عملیه مطابق با فتاوای آیتالله بروجردی به زبانهای فارسی، عربی، اردو و غیره منتشر شده است. به نظرمی رسد که جز حاشیه عروه الوثقی و حاشیه مجمع الرسائل و یکی دو حاشیه و رساله کوچکِ دیگر مانند: مناسکک حج، بقیه رسالههای عملیه وی توسط افراد مورد وثوق ایشان تهیه و تنظیم شده است و نباید از تألیفات ایشان به حساب آورد.<ref>استادی، رضا، «آثار و تألیفات آیتالله بروجردی»، حوزه، سال ۱۳۷۰، شماره ۴۳ و ۴۴.</ref> | ||
از مهمترین رسالهها که توسط دیگران تهیه و تنظیم شده است، توضیح المسائل به زبان فارسی است که به دست علیاصغر کرباسچیان | از مهمترین رسالهها که توسط دیگران تهیه و تنظیم شده است، توضیح المسائل به زبان فارسی است که به دست [[علیاصغر کرباسچیان]] و به یاری برخی از فضلا نگارش یافته، و به تأیید بروجردی رسیده است. دیگر از این رسالهها، مجمع الفروع، به زبان فارسی و به سبک العروة الوثقی، که توسط علی آشتیانی تدوین شده، و از نظر کثرت فروع ممتاز است. همچنین المسائل الفقهیة به زبان عربی و نیز متنی فتوایی با عنوان مناسک الحج. رساله عملیه بروجردی با عنوان نورالهدی توسط محمدحسین ناشرالاسلام هندی شوشتری به زبان اردو ترجمه، و در هند به طبع رسیده است. این رساله شامل ابواب طهارت تا ارث است.<ref>تولاّیی، علی، «بروجردی»، دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۲، ذیل مدخل.</ref> | ||
== آثار رجالی == | == آثار رجالی == |