trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
واژه ودود در قرآن چند بار آمده است و معنای آن چیست{{پایان سوال}} | واژه ودود در قرآن چند بار آمده است و معنای آن چیست{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}[[ودود]] به معنای دوست‌دار و از اسماء خداوند است. این کلمه دو بار در قرآن آمده و صیغه مبالغه می‌باشد و از ریشه وُد که به معنای حب است. ودود یک بار همراه کلمه غفور و یک بار همراه رحیم آمده است. این واژه می‌تواند هم به معنای اسم فاعل باشد هم به معنای اسم مفعول. | {{پاسخ}} | ||
{{مفردات قرآن}}[[ودود]] به معنای دوست‌دار و از اسماء خداوند است. این کلمه دو بار در قرآن آمده و صیغه مبالغه می‌باشد و از ریشه وُد که به معنای حب است. ودود یک بار همراه کلمه غفور و یک بار همراه رحیم آمده است. این واژه می‌تواند هم به معنای اسم فاعل باشد هم به معنای اسم مفعول. | |||
== معنای ودود == | == معنای ودود == | ||
این واژه صیغه مبالغه و به معنای شخص بسیار پر محبت است و در قرآن مجید، یکبار همراه «غفور»؛ (بسیار آمرزنده) و یکبار همراه «رحیم» آمده که هر دو وصف، با معنای «ودود» تأکید و تأیید می‌شود. مرحوم کفعمی در «مصباح» می‌گوید: «ودود» ـ هنگامی که به عنوان وصفی از اوصاف الهی به کار رود ـ به معنای کسی است که بندگان را دوست دارد، از آنها راضی می‌شود و اعمال آنها را می‌پذیرد یا به معنای کسی است که دوستی بنده‌اش را در دل دیگران می‌اندازد.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی، بخش اسما و صفات خدا</ref> | این واژه صیغه مبالغه و به معنای شخص بسیار پر محبت است و در قرآن مجید، یکبار همراه «غفور»؛ (بسیار آمرزنده) و یکبار همراه «رحیم» آمده که هر دو وصف، با معنای «ودود» تأکید و تأیید می‌شود. مرحوم کفعمی در «مصباح» می‌گوید: «ودود» ـ هنگامی که به عنوان وصفی از اوصاف الهی به کار رود ـ به معنای کسی است که بندگان را دوست دارد، از آنها راضی می‌شود و اعمال آنها را می‌پذیرد یا به معنای کسی است که دوستی بنده‌اش را در دل دیگران می‌اندازد.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله مکارم شیرازی، بخش اسما و صفات خدا</ref> | ||