|
|
| خط ۷: |
خط ۷: |
| {{درگاه|زن و خانواده}} | | {{درگاه|زن و خانواده}} |
|
| |
|
| '''تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع)''' ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است. امام علی(ع) در حکمتی از حکمت‌های نهج البلاغه غیرت زن را کفر خوانده و غیرت مرد را ایمان: | | '''تفاوت غیرت زن و مرد در کلام امام علی(ع)''' ناشی از تفاوت دستورات الهی برای زن و مرد در رابطه با قواعد ازدواج قلمداد شده است. امام علی(ع) در حکمتی از حکمت‌های نهج‌البلاغه غیرت زن را کفر خوانده و غیرت مرد را ایمان دانسته است: |
|
| |
|
|
| |
|
| خط ۱۹: |
خط ۱۹: |
|
| |
|
|
| |
|
| ==توضیح روایت در نسخ نهج‌البلاغه==
| | ابن‌میثم بحرانی، شارح نهج‌البلاغه در قرن هفتم قمری، در تفسیر این کلام چنین گفته است: اینکه مرد بر اساس غیرت خود از ناموسش مواظبت می‌کند و از نگاه نامحرم به او جلوگیری می‌کند و غیرتش اجازه نمی‌دهد کسی با او در همسرش شریک شود یک اصل عقلی و واجب شرعی است. پس غیرت او از ایمان محسوب شده است. اما اگر زنی اجازه ندهد که شوهرش شریک دیگری در زندگی برای او پیدا کند و زنی دیگری بگیرد، این کار او مخالف حکم قرآن است که تعدد همسر را برای مرد جایز دانسته است. غیرت زن در اینجا چون خلاف حکم قرآن است کفر تلقی شده است. |
| در نهج‌البلاغه ترجمه [[محمد دشتی]] چنین آمده: «غیرت زن کفرآور و غیرت مرد نشانه [[ایمان]] اوست.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، قم، انتشارات دفتر نشر مصطفی، چاب اول، ۱۳۷۹ش، ص۶۵۲، حکمت ۱۲۴.</ref> با مراجعه به شرح و توضیح این عبارت در ترجمه نهج‌البلاغه دیگر نویسندگان، معنای آن روشن می‌شود، [[فیض الاسلام]] چنین ترجمه کرده: «غیرت زن (بر مرد) [[کفر]] است، زیرا مستلزم حرام دانستن چند همسری برای یک مرد است که خدا آن را حلال نموده و غیرت مرد (بر زن) ایمان است، چون موجب حرام دانستن اشتراک دو مرد در یک زن است که خدا آن را حرام کرده است.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه سید علینقی فیض الاسلام، تهران، ۱۳۵۱ش، ص۱۱۴۴، حکمت ۱۱۹.</ref> | |
|
| |
|
| در ترجمه محمد علی انصاری آمده است که؛ «مرد به دستور خدا و شرع می‌تواند چندین زن عقدی و متعه داشته باشد و اگر زن راضی نباشد خلاف دستور خدا رفتار کرده است، لکن زن در حال واحد نمی‌تواند بیش از یک شوهر اختیار کند، و اگر شوهر، مرد دیگری را در فراش خود دید و فرضاً آن شخص را کشت، عین ایمان رفتار کرده است.»<ref>نهج البلاغه، ترجمه محمد علی انصاری، تهران، ص۱۰۷۲, حکمت ۱۲۰.</ref>
| |
|
| |
| همان‌طور که مرد حاضر نیست مرد دیگری همسرش را ببیند و با او رابطه داشته باشد، زن هم از نظر روحی حاضر نیست شوهرش با زن دیگری همبستر گردد و با او رابطه داشته باشد. به دنبال این ناراحتی‌ها مرد برای حفظ ناموس خود اقدام می‌کند که عملش از روی ایمان سرچشمه گرفته است؛ اما زن هم اقدام می‌کند ولی اقدام او به کفر و بی ایمانی منتهی می‌گردد. هر دو غیرت ناموس دارند، اما عمل زن بر خلاف دستور خداوند و برنامه مرد طبق دستور الهی است.<ref>نهج البلاغه، کلمات قصار، ترجمه و شرح مصطفی زمانی، قم، انتشارات فاطمه الزهرا(س)، چاپ ششم، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۶, حکمت ۱۱۹.</ref>
| |
| {{پایان پاسخ}} | | {{پایان پاسخ}} |
| == منابع == | | == منابع == |