چیستی معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

اعجاز چیست؟ اعجاز معنوی و لفظی را توضیح دهید.

۳ـ آیت الله سبحانی قول مشهور در تعریف [[معجزه]] را چنین می‌داند: امری که خارق (ضد و شکننده) عادت و همراه با ادعا تحدی (مبارز طلبی) است و نمی‌شود با آن مبارزه و معارضه کرد.<ref>اعجاز نور، همان، ص۱۵.</ref> عین همین تعریف را فخر رازی و تفتازانی نیز ذکر کرده‌اند.<ref>مسعود بن عمر مشهور بن عمر مشهور به تفتازانی، شرح المقاصد، انتشارات شریف مرتضی، قم، ج۵، ص۱۱.</ref>

۴ـ عضدالدین ایجی: هر کاری که هدف از آن آشکار کردن این معنی باشد که این شخص پیامبر است.<ref>عضدالدین عبدالرحمن ایجی، شرح مواقف، قم، انتشارات شریف مرتضی، حاشیه سیالکوتی، ج۸، ص۲۲۳.</ref>

۲ـ به دنبال ادعای یک منصب الهی یا ادعای حقانیت دین باشد پس اگر هیچ نوع ادعایی نباشد و شخص آورنده از صالحین و مؤمنین باشد این کار را کرامت گویند.

۳ـ همراه با تحدی و مبارزه طلبی باشد. ۴ـ مطابق ادعای صاحب معجزه باشد.

۵ـ شکست ناپذیر باشد.

اعجاز بیانی: که به اعجاز ادبی و لفظی هم تعبیر می‌شود یعنی الفاظ و کلمات و جملات و نظم ادبی و اسلوب قرآن با قطع نظر از اینکه چه احکامی را و چه عالمی را حکایت می‌کند همه معجزه اند و دارای چندین وجه است که در ذیل به آنها اشاره می‌شود:

۱ـ قرآن، معجزه است بخاطر فصاحت اش: فصاحت یعنی بیان شیرین و واضح و آشکار که هم مفردات و کلمات قرآن فصیح است، یعنی اداء کلمات قرآنی بر زبان، ایجاد سنگینی نمی‌کند (تنافر حروف و غرابت ندارد مثل کلمه مستشذرات) و هم، جملات و کلام قرآن فصیح است، یعنی ضعف تألیف و تنافر کلمات و گره خوردگی ندارد، بلکه سلیس و روان است، مثل این جمله را ندارد «لیس قرب قبر حرب قبر».h ۲ـ معجزه بودنش بخاطر بلاغت است: یعنی علاوه بر اینکه قرآن فصیح است مطابق مقتضای حال سخن گفته، جملات قرآن دارای عمق معنایی و رعایت اوضاع و احوال مخاطبین است.

۳ـ قرآن معجزه است چون بیان ش در قالب یک اسلوب جدید است نه شعر محض است و نه نثر محض که عرب آن روز فقط همین دو اسلوب را داشتند اسلوب و روش بیان قرآن با روش و شیوه سخنان خطبای آن زمان کاملاً فرق داشت، اسلوب آن ابتکاری و فوق قدرت بشر است.<ref>سبحانی، جعفر، الألهایت، چاپ قدس، چاپ سوم، ج۳، ص۳۱۸.</ref>