trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
تشنگی امام حسین(ع) و همراهانش در کربلا (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸
، ۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۳←تلاش امام حسین(ع) و یارانش برای دستیابی به آب
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
همچنین، شمر بن ذی‌الجوشن، نامه‌ای به ابن زیاد را به عمر بن سعد رساند که در آن ابن زیاد دستور داده بود که سپاه ابن سعد، با رسیدن نامه، از دسترسی امام حسین(ع) به فرات مانع شوند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۱۱.</ref> براساس این دستور، عمر بن سعد، عمرو بن حجاج زبیدی را با پانصد سوار مأمور کرد تا آب فرات را بر امام حسین(ع) و همراهانش ببندد و از شریعه مراقبت کند.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل خوارزمی، تحقیق شیخ محمد سماوی، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۴۷.</ref> دستور این نامه از سه روز قبل از واقعه عاشورا از سوی سپاه عمر بن سعد به اجرا درآمد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۱۲.</ref> | همچنین، شمر بن ذی‌الجوشن، نامه‌ای به ابن زیاد را به عمر بن سعد رساند که در آن ابن زیاد دستور داده بود که سپاه ابن سعد، با رسیدن نامه، از دسترسی امام حسین(ع) به فرات مانع شوند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۱۱.</ref> براساس این دستور، عمر بن سعد، عمرو بن حجاج زبیدی را با پانصد سوار مأمور کرد تا آب فرات را بر امام حسین(ع) و همراهانش ببندد و از شریعه مراقبت کند.<ref>خوارزمی، موفق بن احمد، مقتل خوارزمی، تحقیق شیخ محمد سماوی، بی‌جا، انتشارات انوار الهدی، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۳۴۷.</ref> دستور این نامه از سه روز قبل از واقعه عاشورا از سوی سپاه عمر بن سعد به اجرا درآمد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۴، ص۳۱۲.</ref> | ||
در نقلی دیگر آمده که عمر بن سعد طی نامه‌ای سپاه عمرو بن حجاج را مأمور کرد تا از بهره‌برداری آب از چاه‌هایی که امام(ع) و یارانش برای برداشت از آب فرات حفر کرده بودند جلوگیری کند. ابن سعد در این نامه دستور می‌دهد تا نگذارند حتی قطره‌ای از آب فرات به کاروان امام حسین(ع) برسد.<ref>ج۵، ص۹۱.</ref> | در نقلی دیگر آمده که عمر بن سعد طی نامه‌ای سپاه عمرو بن حجاج را مأمور کرد تا از بهره‌برداری آب از چاه‌هایی که امام(ع) و یارانش برای برداشت از آب فرات حفر کرده بودند جلوگیری کند. ابن سعد در این نامه دستور می‌دهد تا نگذارند حتی قطره‌ای از آب فرات به کاروان امام حسین(ع) برسد.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۹۱.</ref> | ||
== تلاش امام حسین(ع) و یارانش برای دستیابی به آب == | == تلاش امام حسین(ع) و یارانش برای دستیابی به آب == | ||
پس از منع آب از سوی سپاه کوفه امام حسین(ع) و یارانش از راه‌های گوناگون تلاش کردند تا به آب دسترسی پیدا کنند؛ از جمله در روایتی کرامت‌آمیز آمده امام حسین(ع) به پشت خیمه‌های زنان رفت و به فاصله نوزده قدم از آن خیمه‌ها زمین را کند. در اثر آن آب گوارا و شیرینی پیدا شد که همگی از آن نوشیدند و مشک‌ها را پر کردند. سپس آب فرو رفت و دیگر اثری از آن دیده نشد.<ref>خوارزمی، مقتل خوارزمی، ج۱، ص۳۴۶.</ref> | پس از منع آب از سوی سپاه کوفه امام حسین(ع) و یارانش از راه‌های گوناگون تلاش کردند تا به آب دسترسی پیدا کنند؛ از جمله در روایتی کرامت‌آمیز آمده امام حسین(ع) به پشت خیمه‌های زنان رفت و به فاصله نوزده قدم از آن خیمه‌ها زمین را کند. در اثر آن آب گوارا و شیرینی پیدا شد که همگی از آن نوشیدند و مشک‌ها را پر کردند. سپس آب فرو رفت و دیگر اثری از آن دیده نشد.<ref>خوارزمی، مقتل خوارزمی، ج۱، ص۳۴۶.</ref> همچنین، در نقلی دیگر آمده که امام(ع) و یارانش برای دسترسی به آبْ چاه‌هایی حفر کردند.<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۹۱.</ref> | ||
امام در عصر تاسوعا | از دیگر راه‌هایی که امام(ع) و یارانش برای دسترسی به آب از آن استفاده کردند رفتن به شریعه فرات و درگیرشدن با محافظان آن و غلبه بر آنان و آوردن آب بود؛ از جمله یک بار حضرت علی اکبر(ع) با تعدادی از یارانش به شریعه دست یافت و آب آورد.<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، قم، مؤسسة البعثة، ۱۴۱۷ق، ص۲۲۱.</ref> همچنین، به دستور امام حسین(ع) در عصر تاسوعا حضرت عباس(ع) با نافع بن هلال جملی، به همراه ۳۰ نفر سواره و ۲۵ نفر پیاده، بیست مشک آب را شبانه از شریعه فرات پس از درگیری با محافظان شریعه پر کردند و به خیمه‌ها رساندند.<ref>مقتل ابی مخنف، ص۱۲۹.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[غسل امام حسین(ع) و یارانش در شب عاشورا]] | * [[غسل امام حسین(ع) و یارانش در شب عاشورا]] | ||