دعای طلب دنیا در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در کنار دعا برای آخرت، به رفاه و رشد دنیا دعا می‌کند. در کنار پناه بردن به خدا از گمراهی، از تهیدستی در دنیا به خدا پناهنده می‌شود و از خدا طلب توسعه روزی می‌کند. در کنار دعا برای سلامتی دین، به سلامتی بدن نیز دعا می‌کند.

دعاهای [[حضرت علی(ع)]] بیانگر این حقیقت است که دین [[اسلام]] همانگونه که برای سعادت آخرت برنامه دارد، برای رفاه دنیا نیز برنامه دارد. در نگاه اسلام، دنیا پلی است برای رسیدن به آخرت و مزرعه‌ای است برای توشه برداشتن به سفر [[معاد در قرآن|قیامت]]. داشتن دنیا منافاتی با تقرب به خدا، رسیدن به مقامات معنوی و راز و نیاز با خدا ندارد. با داشتن دنیا می‌توان به نیازمندان کمک کرد و به قرب الهی رسید. همین است که [[حضرت سلیمان(ع)]] گفت: {{قرآن||ترجمه= پروردگارا! مرا ببخش و حکومتی به من عطا کن که بعد از من سزاوار هیچ‌کس نباشد، که تو بسیار بخشنده‌ای!|سوره=ص|آیه=۳۵}}