۱۱٬۹۱۳
ویرایش
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[علامه طباطبایی]] مراد از امانت را كمالى میداند كه با داشتن اعتقادات حق، اعمال صالح، و سلوک راه كمال حاصل شود. او معتقد است در اين كمال هيچ موجودى نه آسمان، و نه زمين، و نه غير آن دو، شريک انسان نيست. و جز خدواند هیچ فردی امور او را بر عهده ندارد و خدا او را براى خود خالص كرده است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۶، ص۵۲۵</ref> | [[علامه طباطبایی]] مراد از امانت را كمالى میداند كه با داشتن اعتقادات حق، اعمال صالح، و سلوک راه كمال حاصل شود. او معتقد است در اين كمال هيچ موجودى نه آسمان، و نه زمين، و نه غير آن دو، شريک انسان نيست. و جز خدواند هیچ فردی امور او را بر عهده ندارد و خدا او را براى خود خالص كرده است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۶، ص۵۲۵</ref> | ||
در تفسیر نمونه | در تفسیر نمونه امانت الهى را همان قابليت تكامل و مقام انسان كامل، همراه با اراده و اختيار دانسته است.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۷، ص۴۵۱</ref> برخی مقصود خداوند از امانت را اطاعت گفته<ref>تفسیر جوامع الجامع، طبرسی، ج۳، ص۳۳۶</ref> و ملاصدرا مراد از امانت را «وجود» گفته است.<ref>دانشنامه قرآن، قرآن پژوهی، بهاالدین خرمشاهی، ج۱، ص۷۸</ref> | ||
از ابنمسعود صحابه پیامبر نقل شده که امانت پنج نماز است به وقت خويش گزاردن، زكات مال دادن، روزه ماه رمضان داشتن و حج كردن و سخن راست گفتن و ... .<ref>كشف الاسرار و عدة الابرار، ج۸، ص۹۳</ref> | |||
== استعداد انسان بر پذیرش این امانت == | == استعداد انسان بر پذیرش این امانت == | ||
بزرگترین و مهمترین امتیاز انسان بر سایر موجودات | استعداد و توانایی انسان در برعهده گرفتن امانت الهی بزرگترین و مهمترین امتیاز انسان بر سایر موجودات است.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۱۷، ص۴۵۱ | ||
</ref> | </ref> |