trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
خط ۳۴: | خط ۳۳: | ||
* برخی از واقفیه معتقد بودند که امام کاظم(ع) به شهادت رسیده ولی چون قائم است، دوباره زنده میشود و در جایی پنهان میگردد. در این دوره، یارانش با او دیدار میکنند و او آنان را امر و نهی میکند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> | * برخی از واقفیه معتقد بودند که امام کاظم(ع) به شهادت رسیده ولی چون قائم است، دوباره زنده میشود و در جایی پنهان میگردد. در این دوره، یارانش با او دیدار میکنند و او آنان را امر و نهی میکند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref> | ||
*عدهای دیگر به وفات امام کاظم(ع) معتقد بودند و شهادت او را انکار میکردند. آنان معتقد به [[رجعت]] امام(ع) بودند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۱۹.</ref> | *عدهای دیگر به وفات امام کاظم(ع) معتقد بودند و شهادت او را انکار میکردند. آنان معتقد به [[رجعت]] امام(ع) بودند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۱۹.</ref> | ||
*بعضی دیگر از واقفیه امام کاظم(ع) را زنده میدانستند و امامان پس از او، چون امام رضا(ع)، را امام نمیدانستند و جانشینانی برمیشمردند که یکی پس از دیگری میآیند تا امام(ع) برانگیخته شود. از نظر آنان، در دوران | *بعضی دیگر از واقفیه امام کاظم(ع) را زنده میدانستند و امامان پس از او، چون امام رضا(ع)، را امام نمیدانستند و جانشینانی برمیشمردند که یکی پس از دیگری میآیند تا امام(ع) برانگیخته شود. از نظر آنان، در دوران غیبت امام(ع) لازم است تا مردم از جانشینان او اطاعت کنند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۱۹-۱۲۰.</ref> | ||
*گروهی دیگر درباره حقیقت امر دچار تردید بودند؛ آنان معتقد بودند که با توجه به اخبار امام کاظم(ع) مهدی و قائم است. آنان اخبار مربوط به عاقبت امام(ع)، که همانند پدرانش وفات بود، را نیز غیر قابل انکار میدیدند. این دو موضوع موجب شد تا آنان در مرگ یا حیات امام(ع) توقف کنند و روشن شدن حقیقت را به زمان قیام او موکول کنند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۲۱.</ref> | *گروهی دیگر درباره حقیقت امر دچار تردید بودند؛ آنان معتقد بودند که با توجه به اخبار امام کاظم(ع) مهدی و قائم است. آنان اخبار مربوط به عاقبت امام(ع)، که همانند پدرانش وفات بود، را نیز غیر قابل انکار میدیدند. این دو موضوع موجب شد تا آنان در مرگ یا حیات امام(ع) توقف کنند و روشن شدن حقیقت را به زمان قیام او موکول کنند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ص۱۲۱.</ref> | ||