۶۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
درباره حکومت بنی‌امیه توضیح دهید. | درباره حکومت بنی‌امیه توضیح دهید. | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''بنی‌امیه''' با قدرت گرفتن [[معاویه]] توانستند در سال ۴۱ق حکومت تشکیل دهند و در | {{پاسخ}}'''بنی‌امیه''' با قدرت گرفتن [[معاویه]] توانستند در سال ۴۱ق حکومت تشکیل دهند و نهایت در سال ۱۳۲ق توسط [[عباسیان]] ساقط شدند؛ اما شاخه‌ای از آنها توانست حکومت امویان را تا سالیان متمادی در سرزمین [[اندلس]] ادامه دهد. گفته شده است که نسل امویان با [[بنی‌هاشم]] در عبدمناف به هم می‌رسد. | ||
بزرگان اموی از جمله [[ابوسفیان]] پس از [[فتح مکه]] | بزرگان اموی از جمله [[ابوسفیان]] پس از [[فتح مکه]] به اکراه [[اسلام]] را پذیرفتند. امویان با بنی‌هاشم رقابتی دیرینه داشتند و پس از [[بعثت پیامبر اسلام(ص)]] به دشمنی و عناد با اسلام و پیامبر(ص) ادامه دادند؛ تا اینکه توانستند با نفوذ به دستگاه خلافت در زمان عثمان قدرت را به دست بگیرند. معاویه پایه‌گذار حکومت امویان دانسته شده است. او در زمان خلافت عثمان در شام به قدرت رسید و در زمان [[امام علی(ع)]] از قدرت عزل شد؛ اما با امام به مخالفت و جنگ پرداخت تا اینکه در زمان [[امام حسن(ع)]] و پس از انعقاد صلح با ایشان، حکومت اسلامی را به دست گرفت. | ||
خلافت امویان با چهارده حکمران، به دو بخش شاخه سفیانی و شاخه مروانی تقسیم می‌شوند. معاویة بن ابی‌سفیان، و [[یزید بن معاویه]]، و معاویة بن یزید، از شاخه سفیانی بودند و پس از آنها توسط [[مروان بن حکم]]، خلافت اموی به مروانیان منتقل شد. پس از مروان ده نفر به حکومت رسیدند که آخرین آنها مروان بن محمد بود. | خلافت امویان با چهارده حکمران، به دو بخش شاخه سفیانی و شاخه مروانی تقسیم می‌شوند. معاویة بن ابی‌سفیان، و [[یزید بن معاویه]]، و معاویة بن یزید، از شاخه سفیانی بودند و پس از آنها توسط [[مروان بن حکم]]، خلافت اموی به مروانیان منتقل شد. پس از مروان ده نفر به حکومت رسیدند که آخرین آنها مروان بن محمد بود. | ||
جعل حدیث در فضایل بنی‌امیه، سبّ و لعن امام علی(ع)، [[واقعه کربلا]]، قتل‌عام مردم [[مدینه]] و تجاوز به نوامیس مردم و آتش زدن [[کعبه]] از جمله اقدامات امویان دانسته شده است. خلفای بنی‌امیه همواره با [[امامان شیعه]] به عنوان جانشینان تعیین شده از طرف پیامبر در تقابل بوده‌اند؛ در زمان امویان امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] به شهادت رسیدند. به شهادت رساندن امام حسین(ع) و یارانش در | جعل حدیث در فضایل بنی‌امیه، سبّ و لعن امام علی(ع)، [[واقعه کربلا]]، قتل‌عام مردم [[مدینه]] و تجاوز به نوامیس مردم و آتش زدن [[کعبه]] از جمله اقدامات امویان دانسته شده است. خلفای بنی‌امیه همواره با [[امامان شیعه]] به عنوان جانشینان تعیین شده از طرف پیامبر در تقابل بوده‌اند؛ در زمان امویان امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، [[امام سجاد(ع)]] و [[امام باقر(ع)]] به شهادت رسیدند. به شهادت رساندن امام حسین(ع) و یارانش در کربلا، نمود تقابل شدید بنی‌امیه با امامان شیعه بود. واقعه حره، قیام‌های زبیریان، [[مختار ثقفی]]، [[زید بن علی]] و قیام بنی‌عباس، از دیگر وقایع مهم دوران خلافت بنی‌امیه دانسته شده است | ||
==ریشه امویان== | ==ریشه امویان== | ||