تأمین مخارج دختر توسط پدر: تفاوت میان نسخه‌ها

تأمین مخارج دختر بر عهده پدر است. از نظر [[قانون مدنی]] که اقتباس از فقه امامیه است تأمین مخارج یا همان [[نفقه]] هر یک از فرزندان از جمله دختران تا زمانی که خود درآمد کافی برای امرار معاش متناسب نداشته باشند و از طرفی پدر نیز دارای استطاعت و توان مالی باشد به عهده پدر است و این وجوب و احتیاج مقید به سنّ خاص یا زمان خاص نیست. سقوط این تکلیف منوط به استطاعت فرزندان یا عدم استطاعت پدر از دادن نفقه می‌باشد.

== قانون مدنی ==

الزامی بودن پرداخت نفقه با بالغ شدن افراد از میان نمی‌رود و چنانچه پس از بلوغ و رشد فردی همچنان وضعیت نداری و عدم تمکن مالی وی استمرار داشته باشد، پرداخت نفقۀ وی بر خویشان او الزامی خواهد بود؛ به همین خاطر گفته شده: «تکلیف پدر و مادر در دادن نفقه به فرزندان ناتوان بعد از رسیدن به سن رشد نیز ادامه می‌یابد.»<ref>کاتوزیان، ناصر، حقوق مدنی، حقوق خانواده، ج۲، ص۳۶۲.</ref> ماده ۱۱۹۹ قانون مدنی نیز مقرر داشته‌است: «نفقه اولاد بر عهده پدر است. پس از فوت پدر یا عدم قدرت او به انفاق به عهده اجداد پدری است… در صورت نبودن پدر و اجداد پدری یا عدم قدرت آنها نفقه بر عهده مادر است…».   

بنابر این نفقه فرزندان خواه دختر باشند و خواه پسر، تا زمانی که به لحاظ مالی دارا محسوب نشوند همچنان بر پدر و دیگر خویشاوندان ایشان خواهد بود. البته در این زمینه اولویت خویشاوندان لحاظ می شود و با وجود پدری که قادر بر پرداخت نفقه است نوبت به سایرین نخواهد رسید.