دعای بیست و هفتم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
{{ماه رمضان|27}}
{{ماه رمضان|27}}
معروف بین اهل‌سنت آن است که شب قدر شب بیست و هفتم ماه رمضان است.<ref>السیوطی، جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۲.</ref> دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان، با قطع نظر از سند آن، بر اینکه شب ۲۷ ماه رمضان شب قدر باشد دلالت ندارد، زیرا در آن خواسته شده‌ که ثواب شب قدر به دعاکننده عطا شود.<ref>قمی، عباس بن محمد رضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص۲۴۱.</ref> مشهور بین علمای شیعه آن است که شب قدر شب ۲۳ ماه رمضان است.
معروف بین اهل‌سنت آن است که شب قدر شب بیست و هفتم ماه رمضان است.<ref>السیوطی، جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۲.</ref> دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان، با قطع نظر از سند آن، بر اینکه شب ۲۷ ماه رمضان شب قدر باشد دلالت ندارد، زیرا در آن خواسته شده‌ که ثواب شب قدر به دعاکننده عطا شود.<ref>قمی، عباس بن محمد رضا، کلیات مفاتیح الجنان، قم، انتشارات اسوه، بی‌تا، ص۲۴۱.</ref> مشهور بین علمای شیعه آن است که شب قدر شب ۲۳ ماه رمضان است.
بعض اهل تحقیق با استناد به این دعا احتمال می دهند که شب بیست و هفتم  شب قدر باشد<ref>«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/7516 شرح دعای روزبیست و هفتم ماه مبارک رمضان]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ش.</ref>


کفعمی در [[بلد الامین (کتاب)|کتاب «البلد الأمين و الدرع الحصين‏»]] دعای امروز را متفاوت از آنچه در مفاتیح ذکر شده نقل نموده است: {{عربی|اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْأَحْرَارِ مِنَ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>}}
کفعمی در [[بلد الامین (کتاب)|کتاب «البلد الأمين و الدرع الحصين‏»]] دعای امروز را متفاوت از آنچه در مفاتیح ذکر شده نقل نموده است: {{عربی|اللَّهُمَّ وَفِّرْ حَظِّي فِيهِ مِنَ النَّوَافِلِ وَ أَكْرِمْنِي فِيهِ بِإِحْضَارِ الْأَحْرَارِ مِنَ الْمَسَائِلِ وَ قَرِّبْ وَسِيلَتِي إِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسَائِلِ يَا مَنْ لَا يَشْغَلُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ.<ref>کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۲۲۱.</ref>}}
۱۱٬۹۱۳

ویرایش