پرش به محتوا

روزه از نگاه مولانا: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۳: خط ۵۳:
{{شعر|جوع، خود سلطان دارو هاست هین / جوع در جان نه، چنین خوارش مبین
{{شعر|جوع، خود سلطان دارو هاست هین / جوع در جان نه، چنین خوارش مبین
جمله نا خوش، از مجاعت خوش شده است / جمله خوش‌ها بی مجاعت‌ها رد است
جمله نا خوش، از مجاعت خوش شده است / جمله خوش‌ها بی مجاعت‌ها رد است
مولوی، جلال الدین محمد،‌ مثنوی معنوی (بر اساس نسخه قونیه)؛ مجلدات اول، دوم، سوم، تصحیح عبدالکریم سروش، تهران، سروش، ۱۳۷۶.  دفتر پنجم، ابیات ۲۸۳۳–۲۸۳۲، ص۷۸۷.}}
<ref>مولوی، جلال الدین محمد،‌ مثنوی معنوی (بر اساس نسخه قونیه)؛ مجلدات اول، دوم، سوم، تصحیح عبدالکریم سروش، تهران، سروش، ۱۳۷۶.  دفتر پنجم، ابیات ۲۸۳۳–۲۸۳۲، ص۸۳۸.</ref>}}


از مشهورترین اشعار مولانا درباره روزه این ابیات است:
از مشهورترین اشعار مولانا درباره روزه این ابیات است:
خط ۵۹: خط ۵۹:
«این دهان بستی دهانی باز شد / تا خورندهٔ لقمه‌های راز شد
«این دهان بستی دهانی باز شد / تا خورندهٔ لقمه‌های راز شد


گر زشیر دیو، تن را وا بری /  در فطام او بسی نعمت خوری
گر ز شیر دیو، تن را وا بری /  در فطام او بسی نعمت خوری


گر تو این انبان زنان خالی کنی / پر ز گوهرهای اجلالی کنی
گر تو این انبان زنان خالی کنی / پر ز گوهرهای اجلالی کنی
۱۵٬۲۵۷

ویرایش