مفاد صلح‌نامه امام حسن(ع) با معاویه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


===شروط قرارداد صلح===
===شروط قرارداد صلح===
# معاویه در میان مردم به کتاب [[خدا]] و [[سنت پیامبر]] عمل کند.
منابع در مورد شروط صلح امام حسن(ع)، موارد مختلفی را نقل کرده‌اند. در یکی از این نقل‌ها شیخ مفید در کتاب الارشاد خود این شروط را چنین بر می‌شمارد:
# پس از خود هیچ‌کس را به جانشینی انتخاب ننماید.
 
# مردم در هر نقطه جهان اسلام از شرّ معاویه در امان باشند.
* سب و لعن امام علی(ع) را ترک کنند.
# شیعیان علی از هر لحاظ در امنیت کامل باشند.
* امنیت شیعیان امام علی(ع) را تأمین کند.
# معاویه درباره امام حسن، [[امام حسین(ع)]] و سایر اهل بیت خدعه و مکر بکار نبرد؛ و هیچ زیان و ضرری به آنها و اهل بیت پیامبر نرساند.
* شیعیانِ امام علی(ع) را مورد اذیت و آزار خود قرار ندهد.
# ناسزا گویی به [[امیرالمؤمنین]] را منع کرده و خودش نیز از انجام آن خودداری نماید.<ref>ر. ک. شیخ مفید الارشاد، چاپ اول، قم، آل البیت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref>
* حق و حقوق آن‌ها را به آن‌ها برگرداند.<ref>ر. ک. شیخ مفید الارشاد، چاپ اول، قم، آل البیت، ۱۴۱۳، ج۲، ص۱۴.</ref>
===تخلف معاویه از اجرای مفاد صلح‌نامه===
===تخلف معاویه از اجرای مفاد صلح‌نامه===
پس از امضای صلح‌نامه و امضای گواهان، جنگ برچیده شد و معاویه به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد، او هرگز به سنت پیامبر عمل ننمود و بر خلاف آن راهی در پیش گرفت و حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابیانی چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند.   
پس از امضای صلح‌نامه و امضای شاهدان و تسلط معاویه به تمام کشورهای اسلامی به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد، او هرگز به سنت پیامبر عمل ننمود و بر خلاف آن راهی در پیش گرفت و حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابیانی چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند.   


معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. <ref>ر. ک. شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref>
معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. <ref>ر. ک. شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref>
۱۱٬۹۱۳

ویرایش