محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها

علی بن حسین بن عبدالعالی کرکی عاملی معروف به محقق ثانی و محقّق کَرَکی (۸۶۵ یا ۸۷۰ق-۹۴۰ق)، از فقها و علمای مشهور شیعه در دورهٔ صفویه است. محقق کرکی به دعوت شاه اسماعیل صفوی به ایران آمد و به تبلیغ و ترویج تشیع در ایران پرداخت. محقق ثانی، در فقه استدلالی خبره بود و آثار فقهی‌اش با اقبال خاص فقیهان بعدی مواجه شد. کتاب جامع المقاصد فی شرح القواعد از او است و بدین رو، وی را صاحب جامع المقاصد می‌گویند. محقق ثانی درباره ولایت فقیه نظرات قابل توجهی دارد.

محقق کرکی شاگردان برجسته‌ای نیز تربیت کرد و بسیاری از فقهاء و دانشمندان قرن نهم و دهم هجری از شاگردان او هستند؛ بزرگانی مانند شیخ علی منشار، حسین بن عبدالصمد عاملی (پدر شیخ بهایی) و سید نعمت الله جزائری.

پس از آموزش‌های ابتدایی در فقه شیعه در زادگاه خود، نزد استادانی چون علی بن هلال جزائری، برای آموزش در فقه سایر مذاهب اسلامی به شام، فلسطین و مصر سفر کرد.<ref>السبحانی، جعفر، موسوعة طبقات الفقهاء، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> محقق کرکی برای تکمیل تحصیلات خود به نجف مهاجرت کرد؛ هجرتی که با آغاز شهرت او به عنوان فقیهی توانا در فقه شیعه همراه شد.<ref>افندی الصبهانی، عبدالله بن عیسی‌بیک، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، تحقیق السید محمود المرعشی و السید احمد الحسینی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۳۱ق، ج۳، ص۴۴۱؛ نیز: عقيقی بخشايشی، عبدالرحيم، فقهای نامدار شيعه، قم، كتابخانهٔ آيت‌الله مرعشی نجفی، ۱۳۷۲ش، ص۱۹۵.</ref> برخی محققان حضور محقق کرکی در عراق را بیشتر برای تدریس دانسته‌اند، چون در منابع از استادان او در نجف یادی نشده است.<ref>السبحانی، المحقق الکرکی (رجل العلم و السیاسة)، ص۲۳.</ref>   

شخصیت علمی و فقهی محقق کرکی شخصیتی تحت تأثیر مکتب فقهی حله بوده است. مکتب فقهی حله، که بنیان گذرا محقق حلی، علامه حلی و فخر المحققین بوده، یکی از مهم ترین مکاتب در فقه شیعه است. در این مکتب حدیث گرایی به پایین ترین حد خود می رسد و فقه استدلالی متکی بر علم اصول فقه به اوج خود می رسد. محقق کرکی در روزگار خود نمایندهٔ این مکتب فقهی است که پایهٔ آن استدلال و خردگرایی است. البته محقق کرکی در نگاه فقهی خود در ذیل مکتب حله دارای نوآوری نظری و عملی بود که تحت تأثیر شرایط جدید سیاسی و اجتماعی، ناشی از برقراری حکومتی شیعی در ایران، نگاهی نو و پذیرا به تغییر و توسعه داشت.<ref>جعفریان، رسول، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، تهران، نشر علم، ۱۳۷۸ش، ص ۱۶۴-۱۶۷.</ref>  

به‌جز علی بن هلال جزائری، محقق کرکی استادان دیگری را در مناطق مختلف جهان اسلام درک کرد و از آنان استفاده علمی نمود. برخی از این استادان از مشاهیر عالمان اهل‌سنت هستند. از جملهٔ این استادان به افراد زیر می‌توان اشاره کرد:{{ستون|۲}}

شهرت و جایگاه محقق کرکی در نجف موجب شد که پس از برآمدن دولت شیعی صفویان در ایران و تصرف عراق به دست شاه اسماعیل صفوی ارتباطی بین شاه صفوی با محقق کرکی ایجاد شود. ارتباطی که موجب تأیید حکومت و همراهی محقق کرکی با دولت صفوی شد. این تأیید و همراهی از جملات تأییدآمیزی که ضمن برخی رسالاتش، مانند نفحات اللاهوت (نگاشته‌شده در مشهد) و جامع المقاصد (نگاشته‌شده در نجف)، دربارهٔ حکومت صفوی نگاشته قابل دریافت است.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۱-۸۲.</ref>

محقق کرکی، به‌جز ملاقات اولیه‌اش با شاه اسماعیل در سال ۹۱۴ق در عراق، دو بار به ایران سفر کرد. بار نخست، بین سال های ۹۱۶ تا ۹۱۹ق و به دعوت شاه اسماعیل صفوی بود. محقق کرکی پس از فتح هرات توسط سپاه صفوی برای دیدار با شاه وارد هرات شد. پس از این دیدار، محقق برای زیارت به مشهد رفت و در این شهر مدتی اقامت کرد.<ref>افندی الصبهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۴۵؛ جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۲.</ref> اطلاعی هم از حضور محقق کرکی در حوالی سلطانیه در دربار شاه اسماعیل وجود دارد که برای پاسخ‌گویی به دعاوی مذهبی ایلچی سلطان عثمانی فراخوانده شده است. نیز اطلاعی دربارهٔ حضور او در پایتخت صفویه، اصفهان، وجود دارد که با اقامهٔ نماز جمعه از سوی محقق و پرشدن مسجد جامع عتیق از نمازگزاران همراه بوده است.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۳.</ref>

در دوران حکومت شاه طهماسب صفوی، ارتباط محقق کرکی با ایران ادامه یافت. در سال ۹۳۵ق، شاه وقفنامه‌ای برای کشیدن نهری از فرات به نام محقق کرکی که در عراق بود نوشت و محقق را با القابی قابل توجه وکیل خود بر ادارهٔ آن قرار داد. سال بعد، محقق برای بار دوم به ایران آمد و تا سال ۹۳۹ق، که به عراق بازگشت، در اردوی شاه طهماسب بود و به شهرهای اصفهان، قم، هرات و کاشان سفر کرد.<ref>جعفریان، نقش خاندان کرکی در تأسیس و تداوم دولت صفوی، ص۱۸۸-۱۹۰.</ref> بعد از بازگشت محقق به عراق، با اینکه شاه طهماسب برای او حکم شیخ الاسلامی مفصلی نوشت،<ref>برای دسترسی به متن این حکم ن.ک: الخوانساری، محمدباقر بن زین العابدین، روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات، تحقیق اسدالله اسماعیلیان، قم، مکتبة اسماعیلیان، ۱۳۹۱ق، ج۴، ص۳۶۲-۳۶۳.</ref> به دلایلی چون حفظ حوزهٔ علمیهٔ نجف، بازگشت به ایران برای او میسر نشد و یک سال و دو روز پس از صدور این فرمان در نجف درگذشت.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۵.</ref>  در منابع، اطلاعاتی وجود دارد که نشان از نفوذ قابل توجه محقق کرکی بر شاه طهماسب دارد؛ نفوذی که گاه به عزل و نصب مقامات دولت صفوی به اشارهٔ محقق کرکی منجر می‌شد.<ref>جعفریان، کاوش‌های تازه در باب روزگار صفوی،‌ ص۸۶-۸۹.</ref>

محقق کرکی چه در زمان حضور خود در ایران و چه در زمان ارتباط خود با ایران تلاش بسیاری برای تأثیرگذاری مذهبی در ایران داشت. تلاش برای گسترش تئوریک نقش فقیه در امور جاری حکومتی و قبول و تطبیق مقام فقاهت و مرجعیت با شرایط جدید سیاسی که برآمدن حکومتی شیعی در ایران بود مهم ترین میراث محقق در رابطه با ایران بود. برون داد این اعتقادات تلاش برای پیاده کردن برخی مظاهر مذهبی شیعی در ایران بود که از جمله به جلوگيری از فحشا و منكرات، رواج‌دادن واجبات مذهبی-سیاسی چون نماز جمعه، و بيان احكام مذهبی شیعی، دلجويی از علما و شیعه و رواج‌دادن اذان شیعی در شهرها ايران و قلع و قمع مخالفان مذهبی، می‌توان اشاره کرد.<ref>داونی، علی، مفاخر اسلام، تهران، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۴۴۲.</ref>