۱۱٬۹۱۳
ویرایش
←مطالعه بیشتر
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
صحوْ در عرفان چیست و چه معنایی می‌دهد؟ | صحوْ در عرفان چیست و چه معنایی می‌دهد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''صَحو''' به معنای | {{پاسخ}}'''صَحو''' به معنای هشیاری که مشربی است در سلوک صوفیان و به بقای بعد از فنا گفته می‌شود. درباره صحو گفته‌اند مقامی فوق انتظار سالک است و سالک در مقام صحو، همه حجاب‌های صفات را کنار می‌زند و وجه ذات برای او کشف می‌شود. برخی گفته‌اند از نظر مرتبه، صحو بالاتر از [[سُکر]] است، چون سُکر، مُشعر به غیبت و حیرت سالک است، و صحو نشان‌دهنده هشیاری و درک آگاهانه لذت وصال است. [[ابن‌جنید بغدادی]] نمایندهٔ برجستهٔ مکتب صحو است. | ||
== تعریف و ویژگی‌ها == | == تعریف و ویژگی‌ها == | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
روش جنید در سلوک برخلاف روش بایزید تکیه بر صحو بود که توفیق تألیف میان شریعت و طریقت و جمع بین ظاهر و باطن است. [[عطار]] درباره روش وی گوید: بیشتر مشایخ بغداد در عصر او و بعد از وی مذهب او داشتند و طریق او طریق صحو است بخلاف طیفوریان که اصحاب بایزیداند.<ref>قوام‌الدین حسینی، زمزم هدایت وابسته به پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق(ع)، ۱۳۸۹، عرفان اسلامی، ص۹۹.</ref> | روش جنید در سلوک برخلاف روش بایزید تکیه بر صحو بود که توفیق تألیف میان شریعت و طریقت و جمع بین ظاهر و باطن است. [[عطار]] درباره روش وی گوید: بیشتر مشایخ بغداد در عصر او و بعد از وی مذهب او داشتند و طریق او طریق صحو است بخلاف طیفوریان که اصحاب بایزیداند.<ref>قوام‌الدین حسینی، زمزم هدایت وابسته به پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق(ع)، ۱۳۸۹، عرفان اسلامی، ص۹۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||