trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[پرونده:میرزای نائینی.jpg|بندانگشتی|میرزای نائینی نویسندهٔ کتاب «تنبیه الامة و تنزیه الملة»|287x287پیکسل]]'''تنبیه الامة و تنزیه الملة،''' اثر [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]] (درگذشتهٔ ۱۳۵۵ق، ۱۳۱۵ش)، دربارهٔ نفی استبداد و حکومت مطلقه بر اساس مفاهیم دینی است. نائینی در این کتاب، با توجه به آیات، روایات و سنن دینی، حکومت مطلقه، سلطنت استبدادی و خودکامگی سیاسی را رد می‌کند. او در جنبه اثباتی، حکومت مشروطه‌ای را، که از ظلم و استبداد به دور باشد، نظریهٔ سیاسی خود، به‌عنوان نظریه‌ای در فقه سیاسی شیعه، معرفی می‌کند. | [[پرونده:میرزای نائینی.jpg|بندانگشتی|میرزای نائینی نویسندهٔ کتاب «تنبیه الامة و تنزیه الملة»|287x287پیکسل]]'''تنبیه الامة و تنزیه الملة،''' اثر [[میرزا محمدحسین غروی نائینی]] (درگذشتهٔ ۱۳۵۵ق، ۱۳۱۵ش)، دربارهٔ نفی استبداد و حکومت مطلقه بر اساس مفاهیم دینی است. نائینی در این کتاب، با توجه به آیات، روایات و سنن دینی، حکومت مطلقه، سلطنت استبدادی و خودکامگی سیاسی را رد می‌کند. او در جنبه اثباتی، حکومت مشروطه‌ای را، که از ظلم و استبداد به دور باشد، نظریهٔ سیاسی خود، به‌عنوان نظریه‌ای در فقه سیاسی شیعه، معرفی می‌کند. | ||
کتاب تنبیه الامة و تنزیه الملة پس از انتشار مورد توجه عالمان دینی و روشنفکران قرار گرفت. برخی این کتاب را متحول‌کننده فقه سیاسی شیعه می‌دانند. [[آخوند خراسانی]] (۱۲۵۵-۱۳۲۹ق) و [[ملا عبدالله مازندرانی]] (۱۲۵۶-۱۳۳۰ق)، دو تن از مراجع و عالمان مهم و تأثیرگذار آن دوره، بر این کتاب تقریظ (تأییدیه مکتوب) نوشته‌اند. نائینی این کتاب را در دفاع از حکومت مشروطه نوشته و نگاه خود را به حکومتی که مورد تأیید دین باشد بیان کرده است. او به صراحت اعلام می‌کند که استبداد مخالف با ضروریات اسلام | کتاب تنبیه الامة و تنزیه الملة پس از انتشار مورد توجه عالمان دینی و روشنفکران قرار گرفت. برخی این کتاب را متحول‌کننده فقه سیاسی شیعه می‌دانند. [[آخوند خراسانی]] (۱۲۵۵-۱۳۲۹ق) و [[ملا عبدالله مازندرانی]] (۱۲۵۶-۱۳۳۰ق)، دو تن از مراجع و عالمان مهم و تأثیرگذار آن دوره، بر این کتاب تقریظ (تأییدیه مکتوب) نوشته‌اند. نائینی این کتاب را در دفاع از حکومت مشروطه نوشته و نگاه خود را به حکومتی که مورد تأیید دین باشد بیان کرده است. او به صراحت اعلام می‌کند که استبداد مخالف با ضروریات اسلام است. | ||
این رساله اولین بار در سال ۱۳۲۷ق در بغداد و یک سال بعد در تهران به چاپ رسید. | این رساله اولین بار در سال ۱۳۲۷ق در بغداد و یک سال بعد در تهران به چاپ رسید. | ||