۸٬۳۱۸
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی') |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
پس از امضای صلح‌نامه توسط طرفین و شاهدان و تسلط معاویه بر تمام سرزمین‌های اسلامی، معاویه قرارداد صلح را رها کرد و به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد. او حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابه‌ای چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند. | پس از امضای صلح‌نامه توسط طرفین و شاهدان و تسلط معاویه بر تمام سرزمین‌های اسلامی، معاویه قرارداد صلح را رها کرد و به هیچ‌یک از مفاد آن عمل نکرد. او حکومت پادشاهی و موروثی را در اسلام بدعت نهاد، شیعیان علی را هر جا می‌یافت به شهادت می‌رساند. صحابه‌ای چون حجر بن عدی، عمروبن حمق و … به فرمان او به قتل رسیدند. | ||
معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد. <ref>نگاه کنید به شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref> | معاویه به صراحت و با استبداد پس از انعقاد صلح دست به نیرنگ زد و گفت: شروطی که با امام حسن(ع) کرده‌ام همه در زیر پای من است و در نهایت با نیرنگ وی امام حسن مجتبی(ع) شهید شد.<ref>نگاه کنید به شیخ راضی آل یاسین، صلح امام حسن، ترجمه مقام معظم رهبری، و دینوری، الامامه و السیاسه، چاپ دوم، قم، منشورات رضی، ۱۳۶۳، ص۱۴۶ تا ص۱۶۶.</ref> | ||
{{مطالعه بیشتر}} | {{مطالعه بیشتر}} | ||