انس با قرآن در سیره و گفتار عالمان دین: تفاوت میان نسخه‌ها

(ابرابزار)
خط ۸: خط ۸:


== عبدالکریم حائری یزدی ==
== عبدالکریم حائری یزدی ==
[[آیت‌الله عبدالکریم حائری]]، مانند بسیاری از علماء و مراجع دیگر بر این اعتقاد بودند که [[اهل‌سنت]] از عترت جدا شده‌اند و شیعیان هم قرآن را کنار گذاشته‌اند و از این رو تمام تلاش خود را برای راه‌اندازی مدرسه و مؤسسات مناسب برای استفاده از قرآن در کنار عترت به کار گرفتند و سعی داشتند تا مفاهیم قرآنی را در فعالیت‌های اجتماعی و علمی خود دخیل کنند.<ref>شمس، سید محمد کاظم، کتاب مؤسس حوزه، انتشارات بوستان کتاب، ص۳۸.</ref> اکثر معناهایی که ایشان برای واژه‌های اجتماعی، فقهی و می‌آوردند، برگرفته از قرآن بود که خبر از انس و الفت بسیار زیاد ایشان با قرآن می‌داد.<ref>شمس، سید محمد کاظم، کتاب مؤسس حوزه، انتشارات بوستان کتاب، ص۲۰۹.</ref> یکی از توصیه‌های او از قول [[آیت‌الله بهجت]] این است که ایشان می‌فرمودند: عامّه عترت را کنار گذاشته‌اند و خاصّه، قرآن را، البته معنای این سخن، این است که هر دو طایفه، هر دو را کنار گذاشته‌اند، زیرا قرآن و عترت با هم متلازمند و به عقیده بنده اگر کسی یکی را ضایع کند دیگری را هم ضایع کرده است، زیرا این دو با هم اتحاد دارند.<ref>رخشاد، محمد حسین، کتاب در محضر آیت الله بهجت، ناشر مؤسسه فرهنگی سماء، ص۱۱۱.</ref>
[[آیت‌الله عبدالکریم حائری]]، مانند بسیاری از علماء و مراجع دیگر بر این اعتقاد بودند که [[اهل‌سنت]] از عترت جدا شده‌اند و شیعیان هم قرآن را کنار گذاشته‌اند و از این رو تمام تلاش خود را برای راه‌اندازی مدرسه و مؤسسات مناسب برای استفاده از قرآن در کنار عترت به کار گرفتند و سعی داشتند تا مفاهیم قرآنی را در فعالیت‌های اجتماعی و علمی خود دخیل کنند.<ref>شمس، سید محمد کاظم، کتاب مؤسس حوزه، انتشارات بوستان کتاب، ص۳۸.</ref> اکثر معناهایی که ایشان برای واژه‌های اجتماعی، فقهی و... می‌آوردند، برگرفته از قرآن بود که خبر از انس و الفت بسیار زیاد ایشان با قرآن می‌داد.<ref>شمس، سید محمد کاظم، کتاب مؤسس حوزه، انتشارات بوستان کتاب، ص۲۰۹.</ref> یکی از توصیه‌های او از قول [[آیت‌الله بهجت]] این است که ایشان می‌فرمودند: عامّه عترت را کنار گذاشته‌اند و خاصّه، قرآن را، البته معنای این سخن، این است که هر دو طایفه، هر دو را کنار گذاشته‌اند، زیرا قرآن و عترت با هم متلازمند و به عقیده بنده اگر کسی یکی را ضایع کند دیگری را هم ضایع کرده است، زیرا این دو با هم اتحاد دارند.<ref>رخشاد، محمد حسین، کتاب در محضر آیت الله بهجت، ناشر مؤسسه فرهنگی سماء، ص۱۱۱.</ref>


== امام خمینی ==
== امام خمینی ==
خط ۳۰: خط ۳۰:


== آیت‌الله مرعشی نجفی ==
== آیت‌الله مرعشی نجفی ==
آیت‌الله مرعشی نجفی با قرآن انس و ممارست دائم داشتند و از هر فرصتی برای تلاوت قرآن مجید و تفکر در آیات الهی استفاده می کردند؛ چنانچه بر اثر این ممارست، نیمی از قرآن را حفظ بودند؛ به ویژه سنت حسنه‌ای داشتند و آن تلاوت قرآن پیش از خواب شبانگاهی و پس از خواب بود؛ به این ترتیب که شبها قبل از استراحت، حتماً آیاتی از قرآن را تلاوت می‌کردند. همچنین پس از آن که در نیمه‌های شب و سحرگاهان به نماز شب می‌ایستادند، تا اذان صبح به راز و نیاز و عبادات می‌پرداختند؛ سپس نماز صبح را به جا می‌آوردند. بعد با صدای بلند و آهنگین قرآن تلاوت می کردند. در حقیقت آغاز و انجام کارهایشان با یاد خدا و تلاوت آیات الهی بود و هیچگاه این سنت مبارک را ترک نکردند. ایشان در پایان روزهای درسی به مناسبت‌های مختلف، مانند ماه رمضان یا ایام تابستان، مقداری مطالب اخلاقی و نصیحت آمیز برای شاگردان بیان می‌کرد و در نهایت می‌فرمود: «طلاب عزیز و فضلا! اگر می‌خواهید توفیق از شما سلب نشود، به قرآن نزدیک شوید و فاصلهٔ خود را با آن کم کنید. هر روز یک جزء از قرآن را بخوانید یا هر اندازه‌ای که می‌توانید از آیات آن تلاوت کنید؛ زیرا قرائت قرآن باعث آرامش خاطر می‌شود و به شما امنیت می‌دهد.»<ref>علی اکبر مؤمنی، [https://www.balagh.ir/content/6090 انس علما با قرآن]، سایت بلاغ، تاریخ درج مطلب:۱۳۹۴، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref>
[[آیت‌الله مرعشی نجفی]] با قرآن انس و ممارست دائم داشتند و از هر فرصتی برای تلاوت قرآن مجید و تفکر در آیات الهی استفاده می کردند؛ چنانچه بر اثر این ممارست، نیمی از قرآن را حفظ بودند؛ به ویژه سنت حسنه‌ای داشتند و آن تلاوت قرآن پیش از خواب شبانگاهی و پس از خواب بود؛ به این ترتیب که شبها قبل از استراحت، حتماً آیاتی از قرآن را تلاوت می‌کردند. همچنین پس از آن که در نیمه‌های شب و سحرگاهان به نماز شب می‌ایستادند، تا اذان صبح به راز و نیاز و عبادات می‌پرداختند؛ سپس نماز صبح را به جا می‌آوردند. بعد با صدای بلند و آهنگین قرآن تلاوت می کردند. در حقیقت آغاز و انجام کارهایشان با یاد خدا و تلاوت آیات الهی بود و هیچگاه این سنت مبارک را ترک نکردند. ایشان در پایان روزهای درسی به مناسبت‌های مختلف، مانند ماه رمضان یا ایام تابستان، مقداری مطالب اخلاقی و نصیحت آمیز برای شاگردان بیان می‌کرد و در نهایت می‌فرمود: «طلاب عزیز و فضلا! اگر می‌خواهید توفیق از شما سلب نشود، به قرآن نزدیک شوید و فاصلهٔ خود را با آن کم کنید. هر روز یک جزء از قرآن را بخوانید یا هر اندازه‌ای که می‌توانید از آیات آن تلاوت کنید؛ زیرا قرائت قرآن باعث آرامش خاطر می‌شود و به شما امنیت می‌دهد.»<ref>علی اکبر مؤمنی، [https://www.balagh.ir/content/6090 انس علما با قرآن]، سایت بلاغ، تاریخ درج مطلب:۱۳۹۴، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref>


== علامه طباطبایی ==
== علامه طباطبایی ==
automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱

ویرایش