انس با قرآن در سیره و گفتار عالمان دین: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}انس با قرآن، فضیلتی است که بسیاری از عالمان دینی بدان اهتمام جدی داشتند و سفارش زیادی به این امر می‌کردند. عالمان دینی در طول زندگی خود با قرآن مأنوس بودند و دیگران را به انس و تلاوت و تفکر در آن توصیه می‌کردند. بسیاری از عالمان به ختم قرآن در طول یک ماه و قرائت هر روزه مبادرت داشتند. عالمان معمولا چند جزء از قرآن را حفظ داشتند و روزانه آن را تلاوت می‌کردند. از آیت‌الله گلپایگانی نقل است که در ماه یک یا دو بار ختم قرآن داشتند. آیت‌الله مرعشی توصیه کرده است که هر روز یک جزء قرآن خوانده شود. از سلوک علامه طباطبایی گفته شده که عادت به تلاوت قرآن داشتند. آیت‌الله اراکی در ماه رمضان روزی سه جزء قرآن را می‌خواندند.

عالمان در کنار تلاوت قرآن، توصیه داشتند که به معنا و موضوعات و محتوای قرآن بسیار اندیشیده شود. و انس با قرآن را در واقع همین تدبر و تأمل و تلاوت مستمر می‌دانستند که برکات زیادی برای انسان دارد. عبدالکریم حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم گفته است همانطور که اهل‌سنت از عترت دور شده‌اند، شیعیان هم از قرآن فاصله گرفته‌اند.

[[امام خمینی]] با قرآن انس بسیار داشت؛ در شبانه روز، به خصوص هنگام نماز شب، به تلاوت قرآن می پرداخت و در هر فرصتی که به دست می‌آورد، مشغول تلاوت قرآن می‌شد. آیت‌الله توسلی از نزدیکان امام، در زمینه قرائت مداوم و روزانه قرآن به وسیله ایشان می گوید: امام با همه اشتغالاتی که داشتند، به انجام مستحبات به ویژه خواندن قرآن، دعا و نماز اول وقت اهمیت می‌دادند. امام هر روز، سه تا پنج مرتبه قرآن می‌خواندند، در ماه مبارک رمضان، سه بار قرآن را ختم می‌کردند.<ref>کوهی، علی رضا،‌ [http://www.imam-khomeini.ir/fa/n126397/%D8%A7%D9%86%D8%B3_%D8%A8%D8%A7_%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86 انس با قرآن]، سایت پرتال امام خمینی، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۶، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref>

امام خمینی با وجود مشغله‌هایی که داشتند به قرآن اهتمام می‌ورزیدند. ایشان مقید بودند روزانه ۳ جزء قرآن بخوانند و در تمام مراحل زندگیِ خود، زمانی را برای قرآن قرار دهند. جلسات تفسیری ایشان اگر چه در حد بالائی از علم بود، اما در اوائل انقلاب از صدا و سیما پخش می‌شد و هر کسی به اندازه فهم خود از آن بهره می‌برد.<ref>عقيقى بخشايشى، عبدالرحيم، کتاب طبقات المفسرین شیعه، دفتر نشر نوید اسلام، ص۱۰۳۴.</ref> توصیه ایشان پیرامون انس با قرآن این بود که با قرآن آشنا شو، اگر چه با قرائت آن، و راهی از آن به سوی محبوب باز کن و تصور نکن که قرائت بدون معرفت اثری ندارد که این وسوسه شیطان است، این کتاب محبوب است و نامه محبوب، محبوب است.<ref>قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی، ص۱۰۲.</ref>

از آیت الله گلپایگانی شنیده شده است که فرمود من دائما قرآن تلاوت می‌کنم، در مدت هفت ساعت و نیم می‌توانم یک ختم قرآن بنمایم که در جوانی بیشتر انجام می‌دادم و اکنون بین نماز مغرب و عشاء و یا بعد از آن هرشب یک جزء یا بیشتر قرآن مجید را می‌خوانم و اگر بتوانم در ماه دو ختم قرآن و لااقل یک ختم را موفق می‌شوم.<ref>انصاریان خوانساری، محمدتقی، در پیشگاه قرآن، قم، انصاریان، ۱۳۹۴،‌ ص۱۹.</ref>

[[آیت‌الله بروجردی]] نزدیک به نصف قرآن را حفظ کرده بودند و بقیه را نیز به طور نامرتب محفوظ بودند، در اوقات فراغت به تلاوت قرآن می‌پرداختند، این مداومت، در ماه رمضان و پیش از افطار و بعد از وضو و هنگام تعقیبات نماز بیشتر دیده می‌شد، همیشه بعد از وضو، قبل از رفتن به مسجد، مشغول تلاوت قرآن می‌شدند، ایشان توصیه می‌کردند که از حفظ داشتن قرآن توشه‌ای برای انسان است، افسوس بر کسی که از دنیا برود و توشه‌ای نداشته باشد.<ref>دوانی، علی، کتاب زندگانی آیت الله بروجردی، ص۱۰۳، سال ۱۳۳۰.</ref>

آیت‌‌الله مرعشی نجفی با قرآن انس و ممارست دائم داشتند و از هر فرصتی برای تلاوت قرآن مجید و تفکر در آیات الهی استفاده می ­کردند؛ چنانچه بر اثر این ممارست، نیمی از قرآن را حفظ بودند؛ به‌ ویژه سنت حسنه­‌ای داشتند و آن تلاوت قرآن پیش از خواب شبانگاهی و پس از خواب بود؛ به این ترتیب که شب­ها قبل از استراحت، حتماً آیاتی از قرآن را تلاوت می­‌کردند. همچنین پس از آن­ که در نیمه­‌های شب و سحرگاهان به نماز شب می‌‌ایستادند، تا اذان صبح به راز و نیاز و عبادات می­‌پرداختند؛ سپس نماز صبح را به‌ جا می‌ آوردند. بعد با صدای بلند و آهنگین قرآن تلاوت می­ کردند. در حقیقت آغاز و انجام کارهایشان با یاد خدا و تلاوت آیات الهی بود و هیچ­گاه این سنت مبارک را ترک نکردند. ایشان در پایان روزهای درسی به مناسبت­ های مختلف، مانند ماه رمضان یا ایام تابستان، مقداری مطالب اخلاقی و نصیحت­ آمیز برای شاگردان بیان می­‌کرد و در نهایت می­‌فرمود: «طلاب عزیز و فضلا! اگر می­‌خواهید توفیق از شما سلب نشود، به قرآن نزدیک شوید و فاصلۀ خود را با آن کم کنید. هر روز یک جزء از قرآن را بخوانید یا هر اندازه‌‌ای که می­‌توانید از آیات آن تلاوت کنید؛ زیرا قرائت قرآن باعث آرامش خاطر می­‌شود و به شما امنیت می‌‌دهد.»<ref>علی اکبر مومنی، [https://www.balagh.ir/content/6090 انس علما با قرآن]، سایت بلاغ،‌ تاریخ درج مطلب:۱۳۹۴، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱.</ref>

 

گفته شده است که [[علامه طباطبایی]] وقتی برای معالجه به لندن رفته بود اواخر شب که می‌خواستند استراحت کنند، مقدار قابل ملاحظه‌ای قرآن می‌خواندند و یکی از عادات ایشان بود. و هشت جزء آخر قرآن مجید را حفظ بودند و روزها می‌خواندند؛ حتی اواخر عمرشان که از مریضی رعشه، رنج می‌برد تلاوت قرآن را ترک نمی‌کردند.<ref>انصاریان خوانساری، محمدتقی، در پیشگاه قرآن، قم، انصاریان، ۱۳۹۴،‌ ص۲۶.</ref>

 

* طبقات مفسران شیعه، عبدالرحيم عقيقى بخشايشى.

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | تغییر مسیر =

  | اولویت =

  | کیفیت =