حدیث «دشمن‌ترین دشمنت، نفس توست»: تفاوت میان نسخه‌ها

{{عربی بزرگ|أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْك|ترجمه= دشمن‌ترین دشمنت، نفس توست که در بین دو پهلویت قرار دارد<ref>ورام بن أبي فراس، مسعود، مجموعة ورّام، قم، چاپ اول، ۱۴۱۰ ق، ص۵۹.</ref>|}}

منظور از نفس غریزه و جهتی است که محل خشم و شهوت در انسان می‌باشد.<ref name=":0" /> نفس تا زمانی که کمال نیابد دشمن است و انسان را گمراه می‌کند.<ref name=":1">علوی عاملی، احمد بن زین العابدین، الحاشیة علی أصول الکافی، قم، دار الحدیث، چاپ اول، ۱۴۲۷ ق- ۱۳۸۵ش، ص۶۶.</ref> پیامبر خدا(ص) به همین جهت، بالاترین جهاد را مبارزه با نفس دانسته است.<ref>ابن اشعث، محمد بن محمد، الجعفریات، تهران، مکتبه النینوی الحدیثه، چاپ اول، بی تا، ص۷۸.</ref> البته محققان معتقدند نفس انسان پس از رسیدن به کمال و فهم، منشأ صفات پسندیده می‌گردد.<ref name=":1" /> با در نظر گرفتن همین نکته، نفس را خصوصیتی خوانده‌اند که هم ریشه برای صفات پسندیده و هم ریشه صفات ناپسند است.<ref name=":0">مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار (جلد ۶۷ و ۶۸) ترجمه: موسوی همدانی، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۳۵.</ref>