trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
برخی گفته‌اند احتیاط واجب آن است که نماز عید فطر و قربان را در زمان غیبت امام عصر (ع) به جماعت نخوانند. خواندن این نمازها به جماعت به قصد رجاء مانعی ندارد.<ref>خمینی، روح‌الله، رسالهٔ توضیح المسائل، مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۹۱ش، ص ۲۱۹.</ref> | برخی گفته‌اند احتیاط واجب آن است که نماز عید فطر و قربان را در زمان غیبت امام عصر (ع) به جماعت نخوانند. خواندن این نمازها به جماعت به قصد رجاء مانعی ندارد.<ref>خمینی، روح‌الله، رسالهٔ توضیح المسائل، مؤسسهٔ تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران، ۱۳۹۱ش، ص ۲۱۹.</ref> | ||
در میان [[اهل‌سنت]]، حنبلیان و برخی از حنفیان نماز جماعت را واجب عینی دانسته‌اند. بیشتر فقهای اهل‌سنت خواندن تمامی نمازهای مستحب را به جماعت مجاز می‌دانند. به نظر مشهور فقهای امامیه، [[نماز عید فطر]] و نماز عید قربان در صورت وجود همهٔ شرایط وجوب، از جمله حضور امام معصوم، باید به جماعت خوانده شوند.<ref>رحمان ستایش، «نماز جماعت»، ج ۱۰، ذیل مدخل.</ref> | در میان [[اهل‌سنت]]، حنبلیان و برخی از حنفیان نماز جماعت را واجب عینی دانسته‌اند. بیشتر فقهای اهل‌سنت خواندن تمامی نمازهای مستحب را به جماعت مجاز می‌دانند. به نظر مشهور فقهای امامیه، [[نماز عید فطر]] و نماز عید قربان در صورت وجود همهٔ شرایط وجوب، از جمله حضور امام معصوم، باید به جماعت خوانده شوند.<ref>رحمان ستایش، «نماز جماعت»، ج ۱۰، ذیل مدخل.</ref> | ||
== فضیلت نماز جماعت == | == فضیلت نماز جماعت == | ||
دربارهٔ فضیلت نماز جماعت احادیث فراوانی در کتابهای روایی شیعه و اهل‌سنت ذکر شده‌است.<ref>جمعی از نویسندگان، «اسلام»، بخش «نماز جماعت»، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، ج ۳، ذیل مدخل.</ref> نماز جماعت را پایهٔ اصلی عمل دینی جمعی مسلمانان برشمرده‌اند. اهمیت نماز جماعت در شریعت اسلامی به‌حدی است که بر برگزاری آن در هنگام جنگ و در شرایط سخت نیز بر آن تأکید شده است.<ref>منتظری، حسینعلی، مبانی فقهی حکومت اسلامی، ترجمه و تقریر محمود صلواتی، تهران، سرایی، ۱۳۷۹، ج ۱، ص ۱۹۱.</ref> | |||
نماز جماعت | نماز جماعت علاوه بر آثار عبادی و اخلاقی، مانند اظهار اخلاص بیشتر به خداوند، بروز و ظهور همگانی عبادت خدا، همیاری برای انجام‌دادن کارهای نیک و دوری از گناهان، فواید سیاسی و اجتماعی بسیاری دارد؛ از جمله هویت‌یافتن جامعهٔ اسلامی، آگاهی بیشتر مردم از یکدیگر، ایجاد الفت و ارتباط بین مسلمانان و تحقق برادری دینی در میان مسلمانان.<ref>رحمان ستایش، «نماز جماعت» دانشنامه جهان اسلام، ج ۱۰، ذیل مدخل.</ref> | ||
نماز جماعت | بنابر روایات متعدد [[شیعه]] و [[اهل سنت|اهل‌سنت]]، فضیلت نماز جماعت چندین برابر نماز فُرادی است. محدّثان اهل‌سنت و شیعه از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند که هر رکعت نماز جماعت بیست و پنج برابر نماز فرادی پاداش دارد. در برخی احادیثِ اهل‌سنت این فضیلت بیست و هفت برابر و در برخی دیگر بیست و چند برابر نقل شده است. برخی احادیث، حضور نیافتن در نماز جماعت را، جز در موارد خاص، مکروه دانسته‌اند.<ref>رحمان ستایش، محمدکاظم، «نماز جماعت» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref> از پیامبر(ص) روایت است که هر کس نمازهای پنج‌گانه را با جماعت بخواند به او گمان نیک برید.<ref>ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، قم، سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ۱۳۷۶، ج ۶، ص ۳۲۸.</ref> | ||
== شرایط امام جماعت در فقه شیعه == | |||
بنا بر متون فقهی شیعه، امام جماعت باید بالغ، عاقل، شیعه دوازده‌امامی، عادل و حلال‌زاده باشد. همچنین، باید نماز را به‌طور صحیح بخواند. نیز اگر مأموم مرد است امام او هم باید مرد باشد. تعریف عدالت برای امام جماعت این است که واجبات را انجام دهد و محرمات را ترک کند. نشانه عدالت هم حسن ظاهر است، اگر انسان اطلاع از خلاف آن نداشته باشد.<ref>[https://www.sistani.org/persian/book/50/62/ «نماز جماعت»، توضیح المسائل]، سایت رسمی دفتر آیت‌الله سیستانی.</ref> | |||
اگر امام جماعت با امامت خود دنبال امور دنیوی مانند کسب شهرت یا حقوق ماهیانه باشد، به‌گونه‌ای که این قصد در نیت قربت او مؤثر باشد، نماز او باطل می‌شود. اما اگر چیزی را قصد کند که تأثیر منفی در قصد قربت نداشته باشد، مثل اینکه قصدش جمع‌کردن مردم برای نماز و تشویق آنان از طریق جماعت یا احیای مسجد متروک باشد، اشکال ندارد.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، احکام عبادات، قم، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱ش، ص ۳۷۹.</ref> | |||
اگر امام جماعت با امامت خود دنبال | |||
'''شرایط نماز جماعت''' | '''شرایط نماز جماعت''' | ||
* نبودن | * نبودن حائل بین امام و مأمون. | ||
* بلندتر نبودن جای ایستادن امام از مأموم. | * بلندتر نبودن جای ایستادن امام از مأموم. | ||
* نبودن فاصله میان امام و مأموم. | * نبودن فاصله میان امام و مأموم. | ||
* جلوتر نایستادن مأموم از امام.<ref>[https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27263 نماز جماعت]، سایت | * جلوتر نایستادن مأموم از امام.<ref>[https://farsi.khamenei.ir/news-content?id=27263 نماز جماعت]، سایت آیت‌الله خامنه‌ای، تاریخ درج مطلب: ۱۳۹۳ش، تاریخ بازدید: ۱۴۰۱ش.</ref> | ||
در نماز فرادی نمازگزار حمد و سورهٔ نماز را خودش می‌خواند. در نماز جماعت، حمد و سوره را امام جماعت قرائت می‌کند و افرادی که به او اقتدا کرده‌اند به قرائت او گوش می‌دهند. مأموم (اقتداکنندهٔ به امام جماعت) خود حمد و سوره را نمی‌خوانند، ولی سایر ذکرهای نماز را می‌خوانند. مأموم در نماز جماعت نباید پیش از امام تکبیرة الاحرام بگوید بلکه بنابر احتیاط واجب بعد از تمام شدن تکبیرِ امام، آن را بگوید و باید پیش از امام به رکوع و سجده نرود و احتیاط آن است که مأموم پیش از امام سلام ندهد؛ ولی گفتن ذکرهای دیگر نماز پیش از امام جماعت اشکالی ندارد اگرچه احتیاط مستحب آن است که آنها را نیز پیش از امام نگوید.<ref>منتظری، حسینعلی، معارف و احکام نوجوان، تهران، تفکر، سرایی، ۱۳۸۲، ص۲۶۷.</ref> | در نماز فرادی نمازگزار حمد و سورهٔ نماز را خودش می‌خواند. در نماز جماعت، حمد و سوره را امام جماعت قرائت می‌کند و افرادی که به او اقتدا کرده‌اند به قرائت او گوش می‌دهند. مأموم (اقتداکنندهٔ به امام جماعت) خود حمد و سوره را نمی‌خوانند، ولی سایر ذکرهای نماز را می‌خوانند. مأموم در نماز جماعت نباید پیش از امام تکبیرة الاحرام بگوید بلکه بنابر احتیاط واجب بعد از تمام شدن تکبیرِ امام، آن را بگوید و باید پیش از امام به رکوع و سجده نرود و احتیاط آن است که مأموم پیش از امام سلام ندهد؛ ولی گفتن ذکرهای دیگر نماز پیش از امام جماعت اشکالی ندارد اگرچه احتیاط مستحب آن است که آنها را نیز پیش از امام نگوید.<ref>منتظری، حسینعلی، معارف و احکام نوجوان، تهران، تفکر، سرایی، ۱۳۸۲، ص۲۶۷.</ref> | ||