اهمیت و فضیلت نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

اهمیت و فضیلت نماز (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲

۲۳۰ بایت حذف‌شده ، ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۲

←‏شکر و یاد خداوند

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۹۱۳

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 === شکر و یاد خداوند ===
-[[پرونده:نماز. قرائتی.jpg|بندانگشتی|220x220px]]آیه «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی؛به ياد من نماز برپا دار»<ref>سوره طه آیه ۱۴.</ref> فلسفه نماز را یاد خدا می‌شمارد. تعبیر «لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ؛» که بعد از جمله «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهی عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ» در آیه ۴۵ سوره عنکبوت آمده، نشان می‌دهد که ریشه اصلی فلسفه نماز، «یاد خدا» بنیان نهاده شده است؛ زیرا سرچشمه همه گناهان حبّ دنیا و دنیاپرستی است که ذکر خداوند، انسان را از آن بازمی‌دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref>
+[[پرونده:نماز. قرائتی.jpg|بندانگشتی|220x220px]]آیه «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْرِی؛به ياد من نماز برپا دار» فلسفه نماز را یاد خدا می‌شمارد.<ref>سوره طه آیه ۱۴.</ref>
-قرآن نماز را یاد خدا می‌داند و یاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی می‌کند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> جوهر و حقیقت نماز این است که نماز یاد خداوند یکتا، رمز عبودیت او، دلیل تسلیم بودن در مقابل او، نشانه ایمان و علامت اخلاص است.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۹.</ref> نماز واجب شده است برای بر پا داشتن یاد خدا.<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، الصلاة فی الکتاب و السنة، ترجمه عبدالهادی مسعودی، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۷۷، ص۱۸.</ref>
+در سوره عنکبوت، چنین آمده است: «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَر؛ نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‌دارد، و قطعاً ياد خدا بالاتر است»<ref>سوره عنکبوت، آیه ۴۵.</ref> این آیه را نشان از این دانسته‌اند که ریشه اصلی فلسفه نماز، «یاد خدا» است؛ زیرا سرچشمه همه گناهان حب دنیا و دنیاپرستی است که ذکر خداوند، انسان را از آن باز می‌دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۸۶، ج۷، ص۷۳۱.</ref>
+قرآن نماز را یاد خدا می‌داند و یاد او را مانع از کردارهای زشت و پلید معرفی می‌کند.<ref>سبحانی، شیخ جعفر، منشور جاوید، قم، مؤسسه امام صادق (علیه السلام)، بیتا، ج۹، ص۱۷۰.</ref> محمدتقی مدرسی از مفسران معاصر شیعه، جوهر و حقیقت نماز را یاد خداوند خوانده است.<ref>مدرسی، سید محمد تقی، قم، احکام عبادات، انتشارات محبان الحسین(ع)، ۱۳۸۱، ص۲۰۹.</ref>
 یکی از وجوه مهم نماز تشکر از پروردگار است: {{قرآن|فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ|ترجمه=پس (بشکرانه آن) برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی ذبح کن.|سوره=کوثر|آیه=۲}} در این آیه خداوند به پیامبرش می‌فرماید، به شکرانه این‌که ما به تو [[کوثر]] و خیر کثیر دادیم، نماز را بر پا کن.<ref>قرائتی، محسن، تفسیر نور ج۹، ستاد اقامه نماز، تهران صفحه ۲۵۳.</ref>